Neredeyse tüm gün anneler yanında 1-2-3 yaşında bebeklerinin. E genelde bebekle cevapsız konuşmalar yapıyor bu anne. Bu konuşmalar da doğal olarak fazla 'anne' içermiyor. Anne kendisinden ikide bir niye bahsetsin ama dimi? Ya da bahsediyor mu? "Anne seni giydirsin mi, anne seni sevsin mi" falan mıdır? Yoksa bebek o zaman ilk niye anne diyor? Bebeklerin ilk anne demesi efsane mi yoksa? NeLrotoluyor?
tabii ki bahsediliyor, anne kendini sık sık öyle tanıtıyor. başkaları anneyi gösterip ismini zikrediyor vs.
ayrıca bebeler ilk anne demez. baba daha kolay bir kelime.
bebek konuşacak yaşa gelince 'anne de bakim baba de bakim' gibi baskılar sonucunda çocuğun ilk kelimeleri ana baba olüyür. bi de söylenmesinin kolay olması da bir etken olabilir. bazı anneler de çocuklarını annem annem diye severler ya ondan da olabilir.
yo ben ilk baba demişim. darlıyorlar bebekleri hadi anne de baba de dede de dayı de.napsın oda ağzına geleni yani dilinn döndüğünü söylüyor.
tabiki öyle değil
ilk anne demeleri çok geçerli değil bi kere baba demek daha kolay dolayısıyla genelde baba diyorlarmış(sevgilim söyledi kendisinin 3 yeğeni vardır)
konuşma zamanı gelince ki çocuk bu evrede ses taklidine başlıyor yavaştan anne baba ve bilimum aile çevresi çocuğun karşısına geçip ne söyletmek istiyorlarsa söylemeye başlıyorlar
anne: hadi oğlum/kızım anne de anne an-ne hadi ama anne anne
baba: hadi oğlum/kızım baba de baba ba-ba hadi ama baba baba
çocuğun ilgisini çeken ve söyletmeyi başaran kazanır :)))
Ayrıca "baba" aslında tek hecenin tekrarlanmasıyla çıkabildiğinden, yine "anne"den daha önce söylenme ihtimali yüksek.
Gerçi dilin ne olduğu da mühim bu konuda. Bazı başka dillerde de baba için "baba", "papa" gibi kolay bir kelime olduğundan "çocuk ilk baba dedi" gibi durumlar olabiliyor. Çocuk bir ihtimal "mama" da diyebilir elbet. Ama İngiliz bunu "ay çocum anne dedi :)" diye karşılarken Türk "bi anne desen n'olurdu, anca yemek anca yemek :(" diye karşılayabilir.
en çok hangisini görüyorsa ona seslenmeyi öğreniyor.
annesi hep yanında olduğu için anne diyor. baba dışarda çalıştığı için baba bile demiyor, ismini söylüyor. annesinden öyle duyuyor çünkü.
benim de küçük kardeşim ilk olarak anne demişti. babama ismiyle seslenmeyi tercih etti kendileri. bi süre sonra anneme de anne demeyi bırakıp ismini kullanmaya başlamıştı, bunu neden yaptı bilemiyoruz :) en sonunda düzeldi ama bu durum.
biz kuzen konuşmayı öğrenme evresindeyken sürekli "annesi altını değiştirsin, babası mamasını yedirsin" tipinde konuştuğumuz için çocuk konuşmaya başladıktan sonra uzunca bir süre ebeveynlerine "annesi" ve "babası" diye hitap etmişti. tam anlamıyla etraftakilerin kendilerine en yakın kişileri (anne-baba-abla-abi) nasıl seslendiklerini gözlemleyip ona göre taklit ediyorlar.
bebeklerin genelde en sık söyledikleri ilk kelime ne anne ne baba direk mamadır.
çünkü çocuk en çok o sözü duyar ve kolaydır. baba kelimesinin söylenmesinin kolay olduğunu yazan arkadaşlar ise ne yazık ki haksız. daha doğrusu haklılar da konu o değil, 2 yaşına kadar bebeklerin duyu-algılama işlemleri erişkin bir insandan sekiz kat daha hızlı. yani eğer bir çocuk çok fazla ekşi sözlük duyarsa, onu da söyleyebilir zorlanmadan.