aynı sorun bende de var. sevmediğim için ağzıma atar atmaz çıkarma ihtiyacı duyuyorum. o yüzden de vitamin için bile olsa malesef bünye almıyor.
pırasa-kereviz hayatta yimem. brokoliye alıştım. kerevizden pırasadan almazsam başka bir şeyden alırım o vitamini zaten. olmayınca olmuyor, zorla o yemeği yemeye gerek yok.
sevmediğim bir şeyi (mesela ciğer) yemiyorum hiçbir şekilde. vitamin,i falan umrumda olmuyor. yiyemiyorum.
pırasa kereviz patlıcan gibi şeyleri sevmememe rağmen yarayışlı olduğu için yiyorum.
ama burokoli ve bamyayı hala yiyemiyorum,
özellikle burokoliye ağzıma alsam midem dönüyor.
ama yiyebildiklerini yemekte fayda var.
bazen tek başına güzel olmayan bir besin maddesi farklı hazırlanış biçimleriyle, farklı tatlarla beraber veya değişik soslarla güzel hale gelebiliyor. öyle deneyebilirsiniz. sonra zamanla orjinal haline bile alışabilirsiniz bu sayede. psikolojik olarak da kendinizi telkin edebilirsiniz tabi.
sebze denen şeyi bir şekilde içim alıyor ama mesela beyin, dalak gibi (kan yapar muhabbeti) olayları sofrada görmeye bile dayanamam. bunlar pişerken evde bile duramam.
Ben de yemek seçen birisiyim ama öncesinde mutlaka tadına bakarım yani öyle direkt "Iyk bunu yemem" demiyorum.
Mesela ciğere dayanamam, kokusu bile midemi bulandırdığı için evde pişerken dışarıya gidiyorum akşam gelince de mutfağa girmiyorum ertesi güne kadar. Neden böyle onu da bilmiyorum.