Soru ise şu; Lületaşı mı yoksa Gül kökü pipo mu alınmalı.
nedenlerini yazarsanız sevinirim :)
bir yazı okuduğumu hatırlıyorum, ingiltere'de çocuk doğduğu zaman bir pipo hediye edilirmiş ailesine. bu pipoyu da evin hizmetçisine verirlermiş kullanması için. o çocuk büyüyüp de pipo içecek yaşa gelene kadar hizmetçi kullanırmış pipoyu. çünkü yanmış, kullanılmış olması pipodan alınan performansı yükseltir, kaliteyi arttırırmış. sıfır piponun ilk kullanımları tercih edilmezmiş. asiller için tabi, oldukça uzun zaman öncesinden bahsediyor tabi. ama benim de dedemden kalma bir pipom duruyor, kullanacak olsam onu kullanmaya devam ederim sanırım. sadece belirtmek istedim. lületaşı bu işte daha meşhur, sanırım daha iyi. ama aksi de olabilir.
Her ikisi de olabilir. Malzemesi de önemlidir ama haznesinin ve kanalının şekli daha önemlidir. Haznesinin şekli tamamen senin pipo doldurma ve kullanma alışkanlıklarına bağlı. Kanalının şekli de ustalığına. Benim 12 tane çeşitli marka ve kalitede gülağacı pipom var. içlerinden en sevdiğim pipsan'dan aldığım en uyduruk ve en ucuz olanıdır. Gerçi adam sattıktan sonra demişti "bu pipo varken diğer pipoları kullanmak istemeyeceksiniz" diye. Gerçekten de en kolay içimli olanı o çıktı. Şekli de en çirkin olan o üstelik, hatta haznesinin ağzında bir yeri de kırık.
Bir tane de lületaşım var; o da biraz önce bahsettiğim gözdemden sonra ikinci sırada.
Bu asilzadelerin önce hizmetkarlarına kullandırmalarının iki sebebi var. Birincisi zor içimli bir pipoysa asilzademiz boş yere zaman kaybetmesin diye. İkincisi Piponun iç cidarları iyice kömürleşsin diye. Piponun iç cidarları kömürleşince hem eli yakmaz hem de kondensasyon daha az olduğu için ağzına pis su gelmez.
Gene de bu yazdıklarımı çok ciddiye alma gerçek uzman değilim.