Bir süredir bir miktar kenara ayırıp kalan parayı harcamaya çalışıyorum. Ama harcarken sürekli düşüncelerdeyim. Yani harcamak için ayırdığım paradan daha çok kalsın ,onu da birikime ekleyeyim diye doğru düzgün harcama yapamıyorum. Bu işin oluru nedir sizce?
Normalde cimri değilim ama cimrilik seviyesine yaklaştım bu yüzden. Bir de maasi beklerken son haftada mesela ekstra bir harcama çıkarsa diye daha ihtiyatlı gitmeye çalışıyorum ama param varken bile bu kadar düşünmek beni yoruyor.
aylik bütce yapiyorum. fiks harcamalar belli zaten, kira, telefon vs.
degisebilen harcamalari (mutfak, alisveris, sosyallesme cafe restoran vs) limitliyorum.
böyle olunca aylik ne kadar para biriktirebilecegimi görüyorum ve o plana uyuyorum. kalan parayla da etf, hisse senedi falan aliyorum.
bence bütce yaparsan harcarken kötü hissetmezsin. cünkü ona bütcen var zaten. ve tutup da hic olmayacak gercek disi hedefler koyup kendini yipratmazsin.
ben ay ay yil yil takip ediyorum bütün harcamalarimi.cimri oldugumu düsünmüyorum öyle de hissetmiyorum. ama tutumluyum. her ay trendyoldan eve kargolar gelmesi mi cömertlik...
bir kısmı bes ve altın fonu. o ay içindeki kredi kartı, fatura ödemesi, aidat vs. için bir miktar günlük vadeliye. geri kalan vadeli hesaba.
tutumlu olmak iyi bi şey bence.
bence burda önemli olan 1 ev 1 araban var mı? eğer yoksa böyle hissetmen normal. ihtiyacın olmadıkça harcama yapma, yapabiliyoken biriktir. İhtiyacın olan şeyleri al tabi ki orası ayrı. ama ev araba varsa kasmana gerek yok. maaşı aldın, belli harcamaları ödeyip kalan paranı direkt birikime at. ay içinde kullanacağın para kalsın hesabında.
ben bir ara şunu yapıyodum, maaşı alıp kira vs ayırdıktan sonra kalanı tamamen birikime atıp ay içinde yapacağım harcamayı kredi kartından yapıyodum. istersen bi de öyle dene.
Birsey dusunmeden normal harcamalarimi yapiyorum. Disarda yemek, surekli kiyafet alisverisi, luks seyler vs hic biri yok. Normal sartlarda cok olmasa da biraz para artmasi gerekir ama cogu ay ekstra birsey cikiyor ve para bir sekilde kalmiyor.
Hocam Amerika'yı yeniden keşfetmeye gerek yok. Bu işi amerikalı bir ekonomist çok güzel modele dökmüş.
50-30-20 demiş.
Bu modelde maaşını alıyor. %50'sini temel ihtiyaçlar için, %30'unu keyfi masraflar için, %20'sini de birikim için ayırıyor. Bu kadar.
İhtiyacına ve beklentine göre minik ayarlamalar yapabilirsin atıyorum kiran düşüktür %45 ihtiyaç, %30 keyfi, %25 birikim yaparsın.
Ya da %45 ihtiyaç, %5 tamirat vb için kenarda acil durum miktarı, %20 keyif, %30 birikim...
Sistemi sen kur ama basit tutmak faydalı çok karışmasın.
Birikimini enflasyona karşı korumak hatta daha üstünde getiri sağlamak için nasıl yöneteceğin sana kalmış. Fon mu alırsın, bes mi yaparsın, altın mı alırsın, hisse mi alırsın o senin bileceğin iş.
Ama bu tarz bir şablonla sistemli ilerleyebilirsin.
Nasıl ki aşırı savurganlık sorun, aşırı cimrilik de sorun olabiliyor.
Tasarruf ve cimrilik arasında ince bir çizgi var. Ona dikkat edin.
gelirim arttıkça giderimi aynı oranda artırmıyorum. onun dışında üzerinde pek düşünmüyorum.
Tek bir prensiple: önce kendine olan borcunu öde, sonra diğer borçlara geç.