Ne birşey öğrenmeye ne kolumu kaldırmaya mecalim yok

Herşey kılı kılına yetişiyor
Aşırı da yorgunum
Ne bu?
Nasıl aşıyoruz

 

bence insan hayatı sinüs dalgası gibi ilerliyor. mutluluk, para, aşk, ilham, üretkenlik hiç bir zaman tekdüze ilerlemiyor.

zamana bırakıp o halleri de yaşayıp işlerin tekrar yoluna gireceği zamanı beklemek gerekiyor. yani mesela içindeyken ayrılık acısının geçeceğini bilip ama yine içinden çıkamamak gibi, hiç geçmeyecekmiş gibi gelmesi gibi hissediliyor başta ama yaşamak gerekiyor ve sonrasında geçiyor.

ananiyimioguz

Spora baslicaksin

Zetnikov

Her zaman mutlu ve enerjik olamıyoruz ne yazık ki, tembellik ve isteksizlik de hayatın gerçeği. Böylece kabul etmek lazım. Benim de yapmak istediğim bazı şeyler var ama isteğim yok şu sıralar yorgunum. O yüzden daha sedanter aktiviteler yapıyorum, dizi izliyorum müzik dinliyorum falan. Aslında hayatıma bakınca hep de böyle olmuş, dönem dönem hareketsizleşip hafif depresifleşmişim. Ondan sonra spor, seyahat, kültür sanat, kurs, atölye tüm tuşlara aynı anda basmışım.

O dönemin gelmesini bekliyorum:)) mart nisan gibi gelecek hissediyorum

kullanicadi

aynı durum bende de var. bir umut dahiliyeye gidip değerlerime baktırdım belki vitamin eksikliğindendir diye. şimdilik d vitamini değerlerimi yükseltmeye bel bağladım. sen de bir baktırmalısın

mordan

Başlıktaki anlatım bozukluğu çok rahatsız ettiği için cevabı düşünemiyorum.

Amaranta ursula
1

mobil görünümden çık