Sen çok küçükken onu iş yerinde falan otoriter tavırlı görüp bunu da bilinçaltına postalamış olabilir misin veya mesela trafikte bir kavgasını veya anneye şiddet uyguladığını görüp.
Bir diyalog yetersizliğiniz de var gibi, Baba oğul olarak kalmış ilişkiniz, hiç arkadaş olamamışsınız.
Eğer tarif ettiğiniz gibiyse daha kopuk bir profil canlandı gözümde. Belki de aranızdaki bağ zayıf ya da “yok gibi“ hissettiriyordur; bu da yabancı hissetmenize ve dolayısıyla rahatsız hissetmenize sebep olabilir.
Ama her şey çıkabilir bu. Belki de çocukluğunda babanı kendi babasının yanındayken çok huzursuz hissettiği halde görmüştün, sadece bu bile olabilir. Çocuk deyip geçme, bebeklikten itibaren çocuklar anne babalarının ya da yanında bulundukları insanların ruh hallerini rahatlıkla hissederler. Bu topluma karışıncaya kadar sürer.
Kendini takip et, kendini gözlemle. Babanla bir aradayken hangi konularda huzursuzsun, bunu hangi konularda gayet rahat olduğundan başlayarak çözebilirsin. Mesela "babamla bir aradayken su içmekte gayet rahatım" (bu sigaraya alkole gidebilir, kızlarla konuşmak olabilir vs vs.) tespiti önemli. Yani en temel şeylerden başla. Zamanla netleşecek gözünde.
yoo kültürel bişey değil. beyin unutmaz kardeşim. vücudun sana huzursuzluk alarmı veriyorsa beyin bir şeye şahit olmuş onu kaydetmiş ve seni uyarıyor demektir. hatırlamaya çalışıp durduk yere huzurunu bozma boşver.