elime yüzüme bulaştıracakmışım hissi, beceremeyecek olmaktan endişe duymak, bütün bunlar hiçbir aksiyon alamamama, tabiri caizse saklanmama yol açıyor.. mesleğimin ufak bir kısmına denk geliyor ama bu proje özelinde öz güvenli hissedememek çok yorucu olmaya başladı. yalnız değilimdir herhalde.
yaşıyor musunuz ara ara? geçirmek için çözüm öneriniz var mı?
Valla normal bence. Böyle böyle insan kendini geliştiriyor öğreniyor ve deneyim kazanıyor. Ben de ilk defa yapacağım işlerde hep böyle bir kaygı güdüyorum. O sebeple benden deneyimlilere çokça soruyorum, onların yaptıklarına bakıyorum.
Mesleğim çok dikkatli olmayı gerektiriyor. Yapacağım bir hata geri dönülemez sonuçlara yol açabilir. Bu yüzden korku yaşıyorum, hep dikkatli olmam ve konsantrasyonumun iyi olması lazım. Buna rağmen mesleğime aşığım.
@amaranta ursula tek başına yapılmayan bir meslektesin belliki, bu kaygıyı paylaşabilecek insanlar olmasına sevindim, eminim işe yarıyordur. yalnızken epey zor
@rock n Roll aynı şekilde, azami dikkat istiyor. yorucu olmaya başladı. meslek aşkı şahane şey, çıkar tadını. ben de yaşarım sanmıştım ama yaşamıyorum
çalış abi. hazırlıklı ol. bu işi yapanların şikayetlerini, sorunlarını dile getirdiği platformlarda zaman geçir. sınava çalışır gibi çalış ve bir hiyerarşide bunları tut. lazım olunca çat diye çıkart ya da aklında yer etmesini sağla. mesleki sertifikasyonları al. bunlara çalışırken işine de çalışmış olursun.
Yetersizlik hissetmiyorum, hatta "ben yapamazsam kimse yapamaz" diyebiliyorum ama bazen çok zor işler çıkıyor, haliyle insan geriliyor.
Beceremeyecek olmaktan duyduğunuz endişe için harcadığınız enerjiyi en kötü ihtimal gerçekleştiğinde nenolabilir ki herkesin başına gelebilire yönlendirin. Belki de sizin hayatta öğrenmeniz gereken şey düşmemek değil çabuk ayağa kalkabilmektir. İnanın bir çok insan inanılmaz derecede gerizekalı ve bununla doğru orantıli şekilde özgüvenli. Mesleğiniz ve mesleğimize özgü incelikleri bilmiyorum ama evrensel kurallar şaşmaz. Onlar yapabiliyorsa siz kesin yaparsınız. İşe atılırken yaşayacağınız endişeyi güzel bir sonucun doğum sancıları olarak görün. Hayatın bir parçası olur böyle şeyler bir şekilde nasılsa halledersiniz
yeni şirketimde bunu yaşadım. bir gece ciddi sayılabilecek bir anksiyete atağı geçirdim ve tüm gece uyuyamadım. acilde diazem ve avil vurulmasına rağmen hem de.
sonrasında psikiyatrist ile görüştüm ve antidepresana başladım. şimdi iyi gidiyorum.
yaptığınız her şeyi not ederek, neyi neden yaptığınızı yazarak ilerleyin. böylelikle iki kere düşünme şansınız olur ve sonradan dönüp "bunu neden böyle yapmıştım" diye bulabilirsiniz.
bambaşka bir ortamda hiçbir şey bilmediğiniz bir yerde bu hisler normal. Burada yapılan temel yanlış saklanmak, sessizce beklemek çünkü gün gelecek biri size ne yaptın diye sorar; sebebi ne olursa olsun öylece beklediğinizi öğrenirlerse olumsuz bir intiba bırakırsınız.
Yapılacak şey basit, saklanmayın sorun anlamaya çalışın, böyle durumların anahtarı yüzsüzce soru sormaktır, karşı taraf sizi kovsa bile öğrenene kadar sorun ve yapmaya çalışın, sorunlarınızı herkes görsün.