Sorum da; sizce adsız alkolikler toplantılarına katilayim mı? Başka bir konu için bir kere grup terapisine katılmıştım, içerisi şampiyonlar ligi gibiydi. Ciddi moralim bozulmuştu. Durumum hakkında çok daha karamsar bir tavır almıştım. Açıkçası çekiniyorum, büyük dertler dinleyeceğim çünkü. Duyduklarimi hazmedebilir miyim bilmiyorum. Aşırı negatif yüklenip çıkışta soluğu bir pubda alırım gibi.
Siz ne önerirsiniz? Teşekkür ederim.
Kendinize dışarıdan bakmaya yardımcı olabilir. Zaten soluğu düzenli olarak pub da almıyor musunuz? Herkesin hikayesi farklı. Birileri ile aynı grupta terapiye katılıyorsunuz diye sonunda onlar gibi olmayacaksınız. Size iyi gelebilecek birilerine de rastlayabilirsiniz. Umarım tabi.
Örnek verdiğiniz gibi büyük dertler dinleyeceğim perspektifinden değil de "kendimle ilgili bir şeyleri paylaşmak ve çözüm bulmak için buradayım" perspektifinden dinlerseniz faydası olmaz değil.
Dediğiniz gibi olmazsa da ayrılırsınız, baştan grup kurallarını vs öğrenin ayrılık vs konusunda.
grup terapisindense normal terapi ve tedavi oneririm
kadıköyde bir tanesine katılmıştım ben. hikayeler farklı değil aslında, bağımlılık denen şey faklı değil çünkü. yemek, içki, başka şeyler hepsi aynı mantıkla ilerliyor.
ortam güzeldi. yıllardır içmeyen var, sokaktan gelen var, zengin bir iki tip var, herkes kibar anlayışlı destekleyici falan.
ben ortamı sevmiştim ama çok da bi faydası olur mu.. ne yazık ki bana olmadı. bir doktora gidip uzun soluklu ciddi bir tedavi işe yarar. durum tamamen kontrolden de çıkmadıysa zaman kaybetmeden yardım alın siz. zaman geçtikçe daha da zorlaşacak çünkü.
ama öyle negatif bir durum yok bence. evet hepimiz aynı şeyi yaşıyoruz, yalnız değilmişim, bu işin sonu oraya kadar gidebiliyormuymuş tarzı bir şey oluyor.
@mrvin: alkolü hayatımın olmazsa olmazı haline getirdiğimden beri karşıma karşıma alkol bağımlılığından hayatı kaymış, sağduyu, ahlak, edep ne varsa kaybetmiş insanlar çıktığı için bir tık çekiniyorum. Benim de ufak da olsa öyle olma ya da olacak olma ihtimalim inanılmaz korkutuyor beni.
belki de o korkuyla yüzleştiğinizde sorunu çözmeyi ertelemekten vazgeçeceksiniz, dank edecek, değişme yoluna gireceksiniz. belki de ihtiyacınız tam olarak oraya gidip o insanları görmektir?
@sekiz benim gittiğim toplantıdaki çoğu kişi baya iyiydi ya. Sadece 2 tanesini çok sevememiştim. Biri dengesiz biriydi, anlamak için çok uğraşmadım ama sorunluydu. Diğeri de grubun yöneticisi gibi bir şeydi, kadındı. Hatta bence, çok büyük bir bence ama bu kendisi alkolik falan değildi. Herhangi bir şeyin merkezinde olup insanlarla iletişim kurmak isteyen biriydi diye düşünüyorum. Saçma sapan bi kitap gibi bir şeyleri var bu arada. Din desen değil, biri bir tür felsefe diyor diğeri hayır değil diyor, biri kızı korkutmayın falan diye konuya giriyor derken, böyle mesajlı anlamsız garip bir şey önerdiler bana ama anlamadım ben olayı. Bi tane adam kitap mı yazmış ne yapmış aptal aptal işler. Bu tür şeylere sadece amerikan korku filminin içinde geçerse tahammül edebiliyorum. Çok ilgilenmedim ve dediğim gibi anlamadım da.
Tamamen çöp bir yer değil. Katılanların çoğu kesinlikle iyiydi zaten.
Bence bir kereliğine bi gidin aklınızda kalmasın. Ama dediğim gibi sizin işiniz doktorla. Alkol gider yerine başka bir şey değil. Sorun neyse onu çözmeniz onu kontrol altına almanız lazım.
Ailemde de söylediğiniz gibi 2 kişi var. Biri veremden öldü, kötü biri değildi. Diğeri ahlaksız bir pisliğin teki, ona olan tiksindim çok büyük.
Bağımlılık kötü bir şey. Şu an tlc ağır yaşamlara sardım mesela. Aynı. Her şey aynı. Votka içmek yerine hamburger yiyorlar sadece. O kadar aynı ki anlatmam size.
Alkolden korkmak yerine neden böyle davrandığınıza odaklanın. Yoksa ya alkolik olacaksınız dediğiniz gibi, ya da başka bir şeye saracaksınız benim gibi.
Toplantıya gidin ama. Hiçbir şey olmasa genel kültür olur. Belki de iyi gelir size. İsminizi falan da söylemenize gerek yok. Tabii ki soruyorlar da, tanıyoruz birbirimizi :)
Kibarlar ama bunu söyleyebilirim. Ne söylerseniz söyleyin daha fazlasını da yaşadıkları için hem böyle biraz babacan biraz arkadaşça biraz da bu ney ki yeğenim tadında bi dinleyişleri var insanı. Orada anlaşıldığımı ve yalnız olmadığımı gördüm. Sadece daha fazlasına ihtiyacım vardı, uzatmadım.