uzun sayilabilecek bir suredir terapi aliyorum ve son zamanlarda surecin tikandigini hissediyorum. hayatimda beni o donemde zorlayan bir konu varsa (is, aile, saglik vb) anlatacak bir seyler buluyorum ama son zamanlarda hayatim oldukca stabil ve ne anlatacagimi bilmedigim icin seanslardan once gerilmeye basliyorum. seansi dolduracagini dusundugum bir konu belirleyip, giris kismi hakkinda biraz dusunup, gerisini surece birakiyorum; ama bu yontem her zaman ise yaramiyor. bazen soyleyecek biseyim kalmadigini dusunup susuyorum, sessizlik uzadikca uzuyor. terapistim soruyor "ne dusunuyorsun", halbuki ben o anda sadece: "simdi ne soylesem, cabuk soyleyecek bisey bul, 1 dakikadir susuyorsun, birazdan sessizligi bozacak, hala bisey bulamadin, hemen bisey soyle!!" diye kendimi yiyorum :D :D
birkac seansa bombos bir kafayla gittim ve baslar baslamaz terapistime soyledim "su anda ne anlatacagimi hic bilmiyorum, kafam bombos" sonra yine 1-2 dk sessizlik, gerildikce gerilme...
birkac aydir durum boyle. terapistime de bahsettim ama degisen bisey olmadi. artik seanslarda anlatacak bisey olsun diye kendime drama yaratmaya basladim askdnf. sacma sapan olaylari terapiye tasiyip seansi doldurmaya calisiyorum. hatta terapistim de bunu fark etmis ki bana gecen gun "peki bu senin icin neden onemli? ben bunlarla ugrasmak istemiyorum diyebilirdin ama sen yeni bir performatif alan bulmus gibisin" dedi :D
terapiyi birakma noktasina geldim, bana ne tavsiye edersiniz?
Terapistinizin ekolünü öğrenin, bazı ekoller gerçekten aktif sorun yoksa biraz işlevsizleşiyor.
Neden gerildiğinizi konuşun. Ya da neden bırakmak istemediğinizi, ya da neden seansı yönetmekten sizin sorumlu hissettiğinizi.
Terapist değiştirmeyi ya da süreci sonlandırmayı düşünebilirsiniz tabii.
Ben böyle anlarda seans başı hedeflere dönüyorum. Oralara gelmiş miyiz acaba? Revize edelim mi? Şu hallolursa hah dediğimiz şey hallolmuş ama beklediğim etkiyi yaratmış mı? Hop belki beklentileri ve memnuniyet algısını konuşmalı.
Çocukluk örüntüleri ebeveynler ve romantik ilişkiler konuşuldu mu? (Şart değil ama bazen aktif sorun varsa buraya sıra gelmiyor ya da gerek olmuyor devam ediyorsanız hayattaki en kuvvetli ilişkilenmele konuşmak önemli olabilir)
Onun dışında doyumlu hayat yaşıyor muyum sorusunu çok severim kendime sormayı terapist olarak, değerlerimle yan yana mıyım hala, gelişiyor muyum dönüşerek.
Kolaylıklar.
@kullanıcıadımbuolsun ekol psikodinamik. "Çocukluk örüntüleri ebeveynler ve romantik ilişkiler konuşuldu mu?" hic konusmadiysam en az iki-üç tur dönüldü :D hatta terapinin ilk donemlerinde anlatacak bisey bulamazsam cocuklugumdan bir ani secip konusmaya basliyordum, o beni bir yerlere goturuyordu. bazi anilari 2-3 kere anlattim. romantik iliskiler keza... terapistim seanslari haftada ikiye cikarmak isterken ben biraksam mi acaba diyorum, bu da bana kaciyor muyum acaba diye dusunduruyor (neyden kaciyorum onu da bilmiyorum ya)
aklına bir sorun gelene kadar ara verebilirsin
terapiyi yönetmeye çalışmak senin problemin değil
doğru soruları sorması için efor sarf etmesi gereken kişi var bu yüzden para ödüyorsun
Ekolden ekole çalışma gerçekten nasıl da fark ediyor... Bir danışan bomboş bir zemin ile gelmesi aslında yeni bir inşaate girişmek ya da kenarda kalmış, ellenmemiş bir yere temas etmek için olağanüstü bir fırsattır.
Bu hafta ne anlatacağımı bilmiyorum diyen danışana
- daha önce yaptığı / yapmadığı / hallettiği veya halledemediği bir durumuyla ilgili konu açılabilir.
- bugüne kadar problem olarak getirmediği ancak arka planda dolanan bir mesele gün yüzüne çıkarılabilir.
- o halde bana bu haftanın nasıl geçtiğini anlat diyerek cümlelerinden cımbızlanabilir.
Soru / cevap, hm hm'lama, aktif tekrar (danışanın cümlesini tekrarlama), tüm süreci danışanın yönetmesi gibi sistemler içeren bütün ekoller böyle bir durumda tıkanır.
Terapi ihtiyacınızın bittiğini düşünüyorsanız bunu terapistinizle paylaşarak, son seans yapın ve bitirin. Hayır, aslında alt metinlerde hala bir şeyler var ama gün yüzüne çıkmadı diyorsanız mutlaka ekol değiştirerek sistemsiz denilen ekollere sahip terapistlere geçin (gestalt / varoluşçu / psikodrama / hümanist).
Edit: Düzeltme.
ben de terapimin sonlarında böyle hissediyordum. terapistim çok iyidi bu arada. belirli konular konuşuyorduk yine tabi ama artık çok da bir durum kalmamış gibiydi. böyle bir sürecin sonunda terapistim bana neden halen bırakmayı düşünmüyorsun, gayet mutlusun, herşey düzene de girdi gibi bir konuşma yaptı. dedim siz bırakalım demediniz. o da dedi biz demeyiz. iyi olduğunu hisseden birey nasıl kötüyken buraya geldiyse, iyileşince de gitmek ister. öyle bitirdik yavaştan. ara ara gidebiliyorsun istersen sorun oldukça. benim dediğim süreç 1 yıldan biraz fazla sürmüştü.
