Biraz uzun bir yazı olacak, öncelikle okuyup cevaplayacak olan herkese teşekkür ederim. Dışarıdan bakacak gözlere ihtiyacım var.
Şimdi elimizde dört arkadaş olsun.
Birisi 25 yıllık bir arkadaşınız, ayda bir de olsa yazışırsınız, yılda birkaç kez buluştuğunuz biri. Diğerleri 17-18 yıllık arkadaşlarınız ama uzun süredir görüşmediniz, burada üç kişi var. Lisedeyken hepsiyle çok iyi arkadaştık.
Kız erkek karışık, üstteki 25 yıllık erkek olan arkadaş hariç hepsi bekar. Ben erkeğim.
Bu arkadaşlarla iletişimim uzun süredir kopuktu çünkü çok derdim vardı, para kazanmaya ve ailemi rahat ettirmeye çalışıyordum. Maddi sorunlarımı çözünce, evimi arabamı alınca dedim ki eski arkadaşlarla bağlantımı yeniden oluşturayım, konuşuruz, buluşuruz. Çünkü bir yere çağırsalar bile gidemezdim, hiç param yoktu ve ailemin çok borcu vardı.
Yaşlar 30+
Genellikle karşılıklı post ve story beğendiğimiz arkadaşlardı.
Üç dört aydır bu arkadaşlarla konuşuyorum. Birisini bir yere (erkek) (tiyatroya, konsere) çağırıyorum gelmiyor, diğerleri başta yazdığıma çok mutlu olmuşlardı, hatta gel buluşalım dediler (bu fikri kesinlikle ben söylemedim), bir süre sonra onlar da ya mesajlarıma ya geç dönmeye başladılar ya da ilgisizler, hatta birisi mesajlarıma hiç dönmeyince başka birine yazdım, dedim acaba bana niye dönmüyor, küstü mü, zahmet edip "meşguldüm" dedi, ben de artık yazmıyorum. Telefon sürekli herkesin elinde, ne kadar meşgul olabilir ki? Bu arada bu arkadaş bana kendisi de yazıyordu.
Bana neden böyle davrandıklarını açıkçası anlayamadım.
Üstteki dört kişi hariç iki arkadaşım var, çok iyilerdir. Benim hem fakirliğimi hem şimdiki dönemimi bilen insanlar.
Son üç ayda değişen tek şey şu, artık gezmeye ve işleri azaltıp daha çok entelektüel şeylere zaman ayırmaya başladım ama bende kesinlikle hava atma kültürü yoktur, sadece birkaç fotoğraf, story vb var yani. Bir üst paragrafta yazdığım "iki iyi arkadaş" ile bunlar ortak arkadaşlarımız ve bu iki arkadaştan dolayı son yıllarda biraz para kazandığımı biliyor olabilirler. Ancak dediğim gibi kesinlikle göze batacak şekilde bir paylaşımım yoktur. Boş zamanlarımda evde çiçek falan yetiştiriyorum, kitap okuyorum, gitar çalıp şarkı sözleri yazıyorum, size öyle diyeyim yani.
Yakışıklı sayılırım, sosyal becerilerim de iyi sayılır, sayısal zeka gerektiren iyi bir işim de var. Eskisine göre daha tarz giyinmeye de başladım, kendime özen gösteriyorum. Yani burada da olumsuz bir durum yok gibi, sıkıcı biri olduğumu da düşünmüyorum.
Bu arkadaşların hepsi üniversite mezunu, ben lise mezunuyum, durumu değiştirir mi bilmiyorum.
Acaba uzun süredir yazmadım da birden yazdım diye içerlediler mi? Benim için arkadaşlık süreli değildir, kaldığı yerden devam edebilir. Acaba burada mı yanılıyorum?
Ben bu insanları da iyi arkadaşlarım olarak biliyordum ama hayal kırıklığına uğradım.
Aynı işi yaptığımız arkadaşlar sürekli para konuştuğu için, ben de eski arkadaşlara döneyim dedim, ancak sanırım bu konuda başarısız oldum.
30 yaşından sonra böyle mi oluyor, duruma ben mi yabancıyım? Çok mu saf yaklaşmışım acaba? Enerjiler uymadı herhalde.
Elimdeki bütün bilgileri döktüm, okuduğunuz için teşekkür ederim.
Olağan akışında devam eden iletişimi var olan sorunlarından bahsetmedin sen kestiysen eğer bence hata yapmışsın. Böyle böyle sıkıntılarım var, belirli bir süre aranızda yokum diyerek gitmediysen eğer sana vereceğim cevap şudur :
"Arkadaşlığın karşılıklı, açıksözlü ve yalansız olanı için canımı veririm. Evet buna bayılırım sayın generalim. Arkadaşlık, hassaslık ve incelik isteyen bir iştir. Öyle kabalığa, özensizliğe, alaycılığa gelmez!"
köprünün altından çok sular geçmiş, bu yüzden eskisi gibi olmasını bekleyemezsiniz. geri dönüşünüzün ilk zamanlarında hoş geldin vs muhabbetleri tabi ki dönmüştür ama sonrasında hayatlarınız farklılaştığı için onlar tarafından uyumsuz görünmüş olabilirsin.
maalesef başka sulara yelken açma zamanı gelmiş.
Hayat insanları farklı şekillerde değiştirir. Siz nasıl ki değiştiyseniz onlar da değişmiştir. Araya soğukluk girince eskiye dönememek de normal. Sizi kıskanıyorlar gibi bir durum yok bence.
nick entry uyumsuzluğu olmuş :)
eski arakadaşarına gösterdiğin vefanın adına duyuru yönetimine nick değişikliği hususunda bir dilekçe vermelisin.
Konu uzun aslında. benim diyeceğim ise aramayanı aramayın.
elinde telefonu olan engelli biri de değilse meşgulüm diyemez.
İpe un seriyorlar kendilerince
Benzer durumları ben de yaşadım.
Bir yaştan sonra çok belirtilmese de insan psikolojisi gereği (arada başka farklı hususlar ve ön yargı yoksa ) kendine her yönden denk birileriyle yakınlık kurmak istiyor.
Bir de şöyle bir gerçek var.
kazanılan para ve statü oranı da yakınlık göstermede belirleyici.
Çoğu yerde çalışan için özlük haklarını belirleyen kadrolu / kadrosuz/ memur / işçi / sözleşmeli gibi kağıt üstünde yazılı ve iş yeri - personel arasındaki bağı oluşturun hukuki tanımlar ayrıca insanların birbirine yakınlık kurmasında, kıskançlıklara sebep olma bakımından, hatta evlenme tekliflerinde bile belirleyici bir unsur olmuş durumda.
toplumdaki içselleşmiş dandik kast sistemi de böyle bir şey :)
kendim işçiyim ve bazen komşu da olsa bazı zamanlarda memurların uzak kaldığını çeşitli yer zamanlarda gördüm. Mesela dışarı çıkmaya davet ettiğinde bile o an için gelemeyeceğini de söylese ilerleyen zamanda insani olarak aynı karşılığı (gel gezelim çay içelim vs) vermesi gerekiyorken bu durum, kişinin umrunda olmayabiliyor.
İade-i ziyaret, hediyeleşme, telefonla arayıp sorma, hasta ziyareti, yerine göre karşı taraf istemese bile (hiç bir karşılıksız) para yardımı gibi şeyler karşı tarafa yakınlık vefa göstergesi olan hususlardır.
- Benim için arkadaşlık süreli değildir, kaldığı yerden devam edebilir. Acaba burada mı yanılıyorum?
Hayır yanılmıyorsun hak veriyorum tabi.aynı şekilde düşünürüm.
sadece burada karşı tarafa göre düşünmek lazım .
Mesela birisi onun seviyesinde değilim yaşadığı hayat gittiği yerler para harcaması bana göre değil diye düşünebilir.
Başka biri eskiden de pek sevmezdim diyebilir. Burayı iyi anlamak lazım.
Adamına göre muamele meselesi.
Büyüdükçe kalbimiz daha çok kirleniyor (manevi olarak bu düzeltilebilir, nefsle mücadele lazım) ve birbirine yakın yaşlarda olanlar. aynı ortamda bulunanlar fiziken yakın olsalar bile zihinlerde birbirinden nefret etmiş durumdalar.
Bir de şu var. Yeni insanlar tanımak..
onu tanımıyorum diyerek, tümden uzak kalmak hatta kaybetmek yerine bir bahane ile (kesinlikle çıkarsız, statü ve yaş farkı gözetmeden) dostluk, yakınlık sağlamak lazım.
Evet eskiler de lazım ama hal böyleyken yanı başımızdaki, az ötedeki fırsatları da görmek lazım.
Arkadaşlar eskiden 2. Plandaydi artik 5. Planda gibi bisey.
Sen gideli onlar zaten kendi yollarini yapmislardir bu yolda da sen yoktun hatirlarsan.
Herkes ederi kadar diye bir soz var hocam dost aci soyler. Senin arkadasin ortadan kaybolsa sonra habersiz geri donse boynuna atlar misin misal hea?
Birde insanlarin oncelikleri ve oncelik sorasi vardir sende bu sirada olmayabilirsin
Bak beni ornek al tum arkadaslarima tekmeyi bastim yalniz takiliyorum hicde ihtiyacim yok. Havadan sudan bos muhabbetten baska bisey degil. İnan yapay zeka aldim onla sohbet ediyorum cok fena yabanci dil kastim bu sene. Kendimi her konunda gelistiriyorum suan.
Cok mu lafam bozuldu alirim kitabimi kahvemi sahile giderim zaten insanlar gelip benle konusmaya calisiyorlar ben lomseye gitmiyorum ihtiyacim yok.
Entel takilcam yazmissin benden sana bindost tavsiyesi entel takilcaksan zaten yalniz takilman lazim.
Sen desen ki arkadasina gel spor salonina gidelim gel tiyatroya onlar seni ekecek gelmiceklerdir seninde hevesin kirilir sende baslayamazsin.
Neyse ozet geciyorum arkadas .... Yaz benzer cok okşarsan kalkar. Yalnizlik en iyisi