www.eksiduyuru.com
aradan gecen tam 10 sene sonra su anda 34 yasindayim ve gecenlerde soyle bir entry'ye denk geldim. ben yazmadim ama hissettiklerim tamamen bunlar. yani gocmenlik olgusu daha iyi ifade edilemezdi, tam olarak da ben buradaki yazar gibi dusunuyorum ve hissediyorum.
eksisozluk.com
simdi 10 senede ne yaptim:
ilk work and holiday vize ile bir sey cikmadi, sonra 7 ay sonra muhasebe alaninda yuksek lisans'a basladim avustralya'da, 2017 sonlarina dogru yuksek lisans'i bitirdim, yuksek lisans'i bitirince kalici oturumu yeterli puanim olur diye alirdim ama puanlar firladi. turkiye'de cekmedigim sefaleti bu ogrencilik surecinde cektim, parasizlik, imkansizlik, sacma sapan isler vs. bu sacma sapan isleri yapmayi sonrasinda da devam ettim, cunku aslinda muhasebeci veya finans elemani olarak kazandigim parayi zaten kazaniyordum, oyle cok da kariyer delisi biri de degildim, yani biraz gamsiz ve vurdumduymaz diyebilirim kendim icin, veya hirssiz hatta. neyse bu sirada 2018-2020 arasi bir iliskim oldu ve o kisiyle kalici oturumu alacakken, ayrildik ve direkten dondum gene. 2 sene daha onun vizesinde kaldim ve cok boktan olmasa da profesyonel olmayan isler yaptim, yani retail, satis danismani tarzi isler. tabii iliskiye konsantre olunca nitelikli gocmenlik sartlarini yerine getirmeyi rafa kaldirdim. son 2 senedir de adamlar covid'e ozel vize cikarmislardi maksat is gucu avustralya'da kalsin gecici olarak. bu sirada da duz memurluga yakin bir ofis isi yaptim, kalifiye veya profesyonel degil ama rahat, masa basi isti en azindan. hos bu tip isler aslinda en kotu isler ya, ne kariyer yaptirir ne de para kazandirir. simdi de sacma sapan bir ogrenci vizesine basvurdum, ekstra para odemem sorun degil ama buyuk ihtimal vize cikmayacak. itirazdi, mahkemeydi derken 4-5 sene daha tam calisma hakkiyla burada kalmam mumkun.
10 senedir kalici oturum alamamis olmak elbette koyuyor. belki inanmazsaniz cesitli sebeplerle ve yillarda ielts'e, pte'e 20 kere girmisimdir toplamda. ielts'ten 8,5 alacak kadar iyi bir ingilizcem var. ama benim meslek geregi resmen super insan istiyorlar. ielts yetmiyor, bir de tercumanlik belgesi istiyorlar, yuksek lisans yetmiyor, bir de uzerine ekstra 1 yillik kurs yapmani istiyorlar, is tecrubesi istiyorlar, avustralya'nin koylerine gidip orada bir sey okumani daha istiyorlar. sistem resmen kalici oturum vermemek uzere.
ben de hayata karsi cakalligi sevmeyen bir insanim. yasli kadin, sahte evlilik, iltica gibi sebeplere basvurmadim. hep durust yollardan kalici oturumu almak istedim ama olmadi. bir sure sonra da kendinizi bu cikmazin icinde buluyorsunuz, o kadar emek sarf ettim bari doneceksem de kalici oturumu alayim oyle doneyim derken, beklerken, sabirli olayim derken yillar gecti, resmen sagildigimi hissediyorum bazen bu ulke tarafindan, yalan yok. ki bu konuda yalniz da degilim, hani ekstrem bir ornek olsam gam yemeyecegim ama burasi avrupa ulkeleri gibi 3-5 senede vermiyor maalesef kalici oturumu.
bir yandan artik bu maceranin sonuna geldigimi hissediyorum, diger yandan 10 yillik hatta turkiye'de gelmeden once bos zamanlarimda ingilizce calistigim, ielts'e girdigimi birkac defa ve para biriktirdigimi varsayarsak belki de 12-13 yillik emegi cabayi karsiliksiz birakmadan donersem de icimde ukte kalacagima eminim. cunku burada ne guzel bir kariyer yapabildim ne de kalici oturumu alamadim. inanin bu kadar ingilizce kasacagima keske ilk geldigimde iltica bassaydim simdi ferrari'ye biniyordum. ask icin bile kalici oturum soruyorlar :D buradaki belirsizlikten, hep bir geri sayimdan, izolasyondan, turkiye'ye uzakligindan, yalnizliktan, her seyimi kendim halletmeye calismaktan inanin biktim ve cok yoruldum. ielts lafini duyunca artik midem bulaniyor, 40 yasinda da mi ielts calisacagim diye kufrediyorum. bu emeklerimin karsiligini soyle aldim, burada en son 20 dolarim kalinca haril haril is aradim ve hafta sonu gece gunduz demeden calistim, iki is yaptim, evin diger odasini airbnb ile kiraya verdim vs derken biriktirdigim pararla covid oncesi ve sirasinda 1-2 yil icerisinde 4 tane apartman dairesi 1 tane de dukkan aldim istanbul'dan. malum epey degerlendi hepsi dolar bazinda 3-4 kat, bilenler bilir. hicbirinin borcu yok ve su anda 70k civari kira gelirim var. yani parasal olarak dibe vurmamin verdigi hirsla, buradaki alim gucunun yuksekligiyle ve biraz da asosyal yasam tarzim sayesinde bir nevi kendimi zengin yaptim. yani super zengin degil elbette ama planlamadan, hesaplamadan yaptigim bir yatirimla ekonomik olarak epey bir refah olacagim gibi turkiye'de eger donersem. ve annemden de 1 tane daha daire miras kalacak bana, muteahhite verdigi arsadan 2 sene icinde. o da samsun'da su anin parasiyla 20k getirir gibi.
3-4 sene avustralya'da kalacaksam en azindan hayatimi yasayayim, turkiye'de alma imkanimin olmayacagi bir luks bir araba alayim, luks bir apartman dairesinde oturayim, olmadi butun ulkeyi de gezeyim sonra da doneyim senaryosu en kotu senaryo. burada eger bir sekilde kalmak istersem de halen firsatlar ulkesi olmasi ve kendi alanimda kariyer yapamasam bile farkli alanlarda kariyer yaparak ya da kendi isimi yaparak fazlasiyla refah bir hayat yasamaya devam edebilme ihtimali. yoksa ciddi manada yoruldugum, artik fedakarlik yapmaktan yoruldugum, buradaki cikmazlardan, kisitlamalardan, belirsizlikten ciddi anlamda biktigim, gencligimi verdigim, hayatimi yasamayi erteledigim gercekleri de kafamda zonk etmiyor degil elbette.
avustralya olmadi diyelim veya ustteki paragrafi yaptim, turkiye'ye dondum. turkiye'de neler yapabilirim? ya da soyle ki, hemen don der misiniz? bosver daha fazla zaman kaybetme, turkiye'de ingilizceni, sermayeni ya da yurtdisi yuksek lisansini kullanmak icin son raddeler mi diyorsunuz?
haydi diyelim dondum:
oncelikle 6 ay 1 sene dunyayi gez, keyfine bak diyorsaniz, yapilmayacak sey degil benim acimdan. sonra turkiye'ye dondum diyelim:
a) memurluga donus. sanirim halen hakkim var ama bilmiyorum ne geregi var?
b) ozel sektor-beyaz yaka satin alma, audit, finans gibi bolumlerde calisma? tecrubem sadece biraz ve cok eski, yas da sorun olacak sanirim ozel sektor acisindan. ingilizcem fark yaratir mi? bilmiyorum.
c) belki su siralar ogrenilebilecek bir machine learning, ai ile alakali ya da yazilim ile alakali freelance veya remote olarak calisabilecegim bir yetenek katsam kendime?
d) cafe, restaurant acmak? veya bir yerin franchise'ini almak?
e) en iyi oldugum konu olan ingilizce'ye dayali bir is. gezi rehberligi, tercumanlik veya ingilizce ogretmek? tesl alip? bu alanlari severek yapacagima eminim.
f) emlak isiyle ugrasmak? kuzenim muteahhit ve buyuk projeler yapiyor, onunla ortak is yapilabilir belki. gayrimenkul ilgimi cekiyor.
g) avustralya olmasa bile irlanda,da kalici oturum, singapur'a gitme veya ispanya, yunanistan'dan ev alip ab vatandasligi almak gibi seceneklere de acik olabilirim. hatta amerika da olabilir. ama bunlar hakkinda her turlu bilgiye ve alternatif oneriye acigim. illa turkiye olmasin gibi bir derdim yok gelismis ulke vatandasligi almak isterim eger alabilirsem.
cok cok tesekkurler arkadaslar buraya kadar gelebildiyseniz. simdi yatiyorum tickleri sabaha atarim artik :)
dostum gecmis olsun. zor zamanlardan gecmissin, hep bir belirsizlik vs kolay degil. göcmenin derdini en iyi göcen anlar.
ama sen ne is yapiyorsun? ne okudun da meslegini yapamiyorsun? bu saydigin isleri avustralya'da da yapabilirsin? seni durduran vize anladigim kadariyla.
o diplomali meslegini yapip sana kalici oturumu aldirtacak meslegin ne ve neden yapamiyorsun? bu kismi anlayamadim.
bir de vize alabilmek icin kimseye bel baglama derim. senin durumun cok zor. sen su anda birine ajandan olmadan yaklassan bile karsidaki bunu benle evlenmek istiyor vize icin vs diye anlar. ben seni anlayabiliyorum
www.youtube.com 
hacı 4 daire bir dükkana hiçbir şey yapmasan da yuvarlanır gidersin buralarda ya
@robert bosch
turkiye'de iktisat, burada da professional accounting okudum, okurken burs falan bile kazandim ama sirf nitelikli gocmenlik listesinde diye okudum, yoksa sevdigim bir meslek degil. ya isler vize istiyor, vize is tecrubesi istiyor derken, bir yerden sonra motviasyonumu kaybettim ve vazgectim, gunu kurtarmak icin ve borclari kapatmak icin buldugum islerde takilip kaldim, elimden tutan olmadi, yol gosteren olmadi diyeyim. ayrica dedigim gibi zaten muhtemelen ayni parayi kazaniyordum diger islerde ama sonucta tatmin etmiyor bir sure sonra. kariyer degisikligine acigim, o kariyerlerle de o isten daha fazla para kazanmam da mumkun zaten.
o ask konusu zaten oyle. resmen oturum olmadan ask bile yasayamiyorum. yani oturum'u olan da olmayan da, kalici oturumum mu var mi yok mu onu soruyor. o yuzden evlenerek alma umudum kalmadi. dedigin gibi beni sevmiyorsun pasaportum icin benimlesin muhabbetini duymak bile istemiyorum.
yurt dışına yerleşme, kalıcı olma, yabancı olarak tutunma vb süreçleri kolay değil malesef. sonuçta istanbulda ev dükkan alabilmişsiniz. Aklınıza yatarsa Avustralya, expat olmak ingilizce sınavları gibi konuları youtube da anlatabilirsiniz. Uğraştırıcı olabilir ama bahsettiğiniz işler de en az bunun kadar uğraştırıcı. Bu arada düşünürseniz konsolosluk, büyükelçilik sınav açıyor takip edin.
okumadım ama kesin sen haksızsındır baldur iki. sonra okıcam işim var. tam on yıl önce ben de avustralyaya gitmeye kalktıydım anam bana gitmen dediği için kaldım içümde uktedir. bi nebze olsun pişmanlığımı azaltmak için okıcam sakın silme
edit: okudum göçmenlikten tiksindim. ileri yaşta baştan başlamak kendi memleketinde bile zorken gurbette düşünemiyorum. ama o on yıldan sonra sen artık buralarda yapamazsın gibi geliyor. inşallah amerika avrupa bir şey tutturursun da kalırsın. ne yaparsan yap buraya gelme derim. bekar adamsın ayağına dolanacak çoluk çocuk da yok. burada insanlık namına bir şey kalmadı. bir yolunu bul rahat edebileceğin ama kanunu nizamı olan bir yere kapağı at.
Senin durumda bence iki seçenek var:
-Türkiye'ye dönüp memur olmak
-Bir ülkeye iş teklifi alarak gitmek.
Oturumdur, vatandaşlıktır.. bence bunlar için kasma. Bunlar zaman ve para gerektiren süreçler ve garantisi yok. Senin durumunda olan Avustralya ve Kanada'da çok kişi var. Senin durumun Amerika versiyonu da kaçak takılmak 10-15 yıl ve hiçbir şey elde edemeden dönmek.
Bir yerde olmaktan ziyade ne iş yapacağına bak. Mavi yaka değilsen, öğrencilik sürecine girmek istemiyorsan göçmenlik süreci zor.
Ticarete gelirsek de risk dolu. Çırağı olmadığın işin ustası olamazsın derler..
Benim şahsi fikrim memuriyet + small business. Bir ülkeye göç edeyim fantazisinden ziyade paraya odaklan.
Göçmenlik düşünüyorsan da yatırımcı vizeleriyle iş kurarak bir şeyler yapmayı düşün. Daha zorlayıcı gibi ama uzun vadede getirisi daha büyük..yolun ve ne yapacağın belli.
Yapabiliyorsan evlilik işini zorla. Bu da en temiz yollardan biri.
Ev alıp ab vatandaşlığı diye bir şey yok. Size oturum izni sağlar ama o ülkede sağlar. Buna ek olarak en az 250-500 bin euro falan yatırım yapmanız gerekir (yunanistan böyleydi). Yunanistan'da ev alıp gidip almanya'da calisamazsiniz. Ek olarak mevcut tecrübe vs ile bahsettiginiz ulkelere gitmek de zor, ancak gene okursaniz olur.
Eğer Türkiye'ye dönmek size temel bir sorun yaratmiyorsa dusunulebilir, bilmiyorum. Ben hayatta dönemem çünkü 2 haftada bile bayiliyorum ülkede. Temelden sorunum var, parasal değil.
Türkiye'de özel sektör rezil. Kimse de deneyiminiz yokken sizi sırf yurtdışı gördünüz diye almaz. Türkiye'deki özel sektör işleri çoğunlugu da dandik yani. Beklentiniz düşükse olabilir. Ben tavsiye etmem pek. Uzun yıllar yurtdışında özel sektörde çalışmis olsaniz o zaman olurdu büyük firmalarda üst yönetim vs.
Franchise kol gibi pahalı. Örnek verirsek burger king 500 bin dolar+kdv. Çevremde burger king vs olanlar baya zengin olan kişiler. 500 bin dolariniz varsa zaten bize bu sorulari sormazsiniz diye düşünüyorum.
Kafaniza bir milyon tilki var. Bence bilmediginiz islere girip elinizdeki parayi kaptirma riski yapmayin. Bildiginiz bir şey varsa onu düşünün.
Bence üç seçenek var;
- Avustralya'da kalmak ve bir şekilde kalıcı olmak.
- Türkiye'ye gelip salla başı al maaşı bir hayat yasamak. Bunda yanlış bir şey kesinlikle yok ve bu size göre olmasa bence sormazdiniz bile.
- Türkiye'ye gelip bildiginiz bir iş yapmaya calismak.
Onun dışında ai, özel sektörde iyi iş, ab falan bence uzak seçenekler.
Yanıt veremeyeceğim ama hikayenizin ikinci senesine yeni girdim. Dertleşmek isterim. İsterseniz mesaj gönderebilirsiniz.
acil donmen lazim +1
yurtdisinda kalmak icin sahte evlilik falan yoluyla dandik white trashlere parayi kaptirma, dolandirilirsin.
4-5 mulk var 70-80bin kira geliyor diyorsun. bu zaten cepte ki buyuk avantaj.
yasin da gelmis, yerinde olsam donup once duzgun bir hatun kovalarim. bu sirada da ticaret, ithalat ihracat islerine falan bakarim.
memuriyet ile isim olmaz, zaten baglantin yoksa o isten bir cacik olmaz.
cok cok kritik bir donum noktasindasin. donmezsen boka batarsin. ben battim ordan biliyorum.
commonwealth pismanliktir.
Hocam bence orada göçmenlik olayının tamamen bittiğine emin olmadan dönme. Almak için de zor ama mücadeleye devam et. Bilmiyorum artık gelsem mi Türkiye'ye diyorsan bir kaç ay gel bak. Fakat bu son seçenek olsun. Yani başını yastığa koyduğunda keşke şöyle yapsaydım böyle yapsaydım yerine yaptım ama olmadı dersin. Bu nedenle mantıklı olan orası veya başka ülkede kalmaya bakmak olmadı en kötü burada seni 40 yaşında da 50 yaşında da gelsen zaten geçindirecek mal mülk var. Burada kaybedeceğin bir fırsat yok.
Son 10 senede Türkiyede maaşlı çalışarak nakit parayla İstanbul'da değil 4 daire ve dükkan, 1 daire alabilen istisna olmuştur. Yani sorunun psikolojik gibi duruyor. Ayrıca sistemi kullanmak istemeyen biri için Türkiye son 10 yılda daha da kötüleşti. Karar vermeden önce arada ziyaret edip deneyebilirsin.
Kuzeninize ne oldu bu arada?
Gocmenlik zor ama bu kadar degil, soyle ki 10 yilda baya bir sey olmus olmasi gerekiyordu. Ancak Avustralya faktoru,bence, cok fark ediyor. Soyle ki, cok uzak, sadece fiziki olarak degil, bu fiziki uzakligin getirdigi acayip bir duygusal uzaklik oluyor, haftasonu atlayip bir yere gidip gelememek, bildiginiz alistiginiz dunyanin bambaska bir saat diliminde yasiyor olmasi, vs beni cok zorlamisti acikcasi. Dolayisiyla sizi cok iyi anladim. Ancak 10 yili cope atmis gibi hissetmeyin, mal mulk edinmissiniz. Sizin yerinizde olsam sanirim hollanda basta olmak uzere, almanya ikinci secenek olabilir, ya da ingiltere, eger enerjiniz varsa yuksek lisansa basvururdum. Para sorununuz yok. Hollanda da masterlar makul fiyatta, Almanya'da da, her ikisinde ingilizce fazlasiyla master var, alaninizda bir yuksek lisans yapip o arada is bakmak, master sonrasi is aramaza izinlerini kovalamak, oradan sartlari zorlamak daha mantikli. Avrupa daha cazip cunku bu anlattiginiz yalnizlik hissi ciddi derecede azalacaktir, haftasonu cok ucuz biletlerle bir yerlere ya da Turkiye'ye kacip o ihtiyaciniz olan guvenli cemberdeki arkadasliklariniz vs sizi ayakta tutacaktir. Avustralya'da Turkiye'den bir dostunuzu aramak isteseniz bile bir dert. Kendi adima ben orada, halihazirda baska yerde gocmen olarak, hic tatmadigim bir yalnizlik ve izolasyon yasamistim ve beni cok zorlamisti.