bazi insanlara bakiyorum kendi hic yasamayacagi belki de kariyer olarak onu geri atacak bir yere esinin isi sebebiyle tasiniyor.
onun sevdigi arkaslarla görüsüyor, onun gitmek istedigi tatile, onun görüsmek istedigi ailesiyle görüsüyor falan. kendini bir ikinci plana atma, uyum saglama ve fedakarlik durumu var.
bir arkadasim köpegini yemek yerken salca olmasin diye "kutu" adini verdigi kafese koyuyor. ama o orda mutlu diyor. yani ona alistiysa onunla mutlu olacak tabii. sen de partnerin icin yozgat'a tasinsan yozgat sana huzurlu, güzel kendi halinde falan gelecek.
ama bir süre sonra insan arkasina baktiginda yasayamadiklari ve kendinden verdikleri icin pisman olmaz mi? hayaller bir noktada illa ki ayrisir. biri kendi hayatindan fedakarlik yapmadigi sürece uzun soluklu bir iliski yasamak imkansiz degil mi? öbür türlüsü de saglikli degil ama.
Ru dizisinde emir karakterinin reyan'a sen benim hayatimi yasiyorsun demesinden etkilendim. reyan gercekten emir'in hayal ettigi restoran icin calisiyordu. ne kadar asik olursa olsun, baska birinin hayatini yasiyor.
bonus: senin yaptigin fedakarligi görmeyip yapmasaydin ben mi yap dedim diyen bir güruh var bir de. onlara diyecek bisi bulamiyorum.
Bunlar genelde bir tür ekonomik ve psikolojik bağımlılıktan oluyor bu gibi zorunlu durumları kenara koyarsak
Bu ülkede insanlar bir şahsiyet sahibi birey olamıyor, bunun kültür ve üstteki durumlarla da ilgisi var üzerine ilişkilerde fedakar olmanın ötesinde kendini feda etme durumu durmadan güzelleniyor, sonuçta bağımlı insanlar ortaya çıkıyor
Bunun yanında evlilik böyle bir şey, hayatta her zaman en doğru seçimleri yaptığını düşünsen de yeri geliyor kariyerini, sevgini, yaşadığın ülkeyi vs seçim yapman gerekiyor
Bizim gibi sıradan insanlar için bunların hepsinin aynı anda olması zor ya da beklentilerin düşüktür daha mümkün bir hayat yaşarsın, hayatta herkes hırslı olacak diye bir şey yok :)
Her zaman, her konuda denge olması lazım. İlişkilerde fedakarlık olmalı, sevdiğin kişi için fedakarlık yapmalısın ama karşı taraf da yapmalı. Yapmak istediğim her şeyden de vazgeçmem. Yarın öbür gün başka birisine aşık olup beni terkedebilir. Bu olabilecek bir şey, böyle bir ihtimal var. Bu sefer benim yaptığım fedakarlıklar, kendi isteklerimden vazgeçmelerim ne olacak? Bu, onun belki de umurunda bile olmayacak. Çok duygusal olmamak lazım.
Bu arada, senin o arkadaşına sinir oldum. Köpeği kafese koymasına ve orada mutlu demesine.
@rock, onlar baya gerizekaliydi görüsmüyorum artik. denk gelirsek merhaba merhaba.
bize yemege geleceklerinde portatif kutu getirmis köpegi koymak icin???
bu evde hayvanlari KAFESe koymuyoruz dedim.
@sonsuz; şahanesin.
Bonusu şimdi gördüm. Dediğin gibi " yapmasaydın" diyebilir gerçekten de. O yüzden dengeyi sağlamak gerek.
mutlaka biraz oluyor yoksa ilişki olmaz, ev arkadaşlığı ya da fb olur.
ben koşuyorum, koşmayı çok seviyorum. ben koşarken en azından aynı parkurda yürümesini isterim. benim hayatımı mı yaşıyor, belki. ben koşarken onun da yürümesi bir fedakarlık mı, değil. ben koşuyorum diye koşmaktan hiç hoşlanmadığı halde kan ter içinde koşuyorsa bu fedakarlık. aman neyse yani olay ortak bir noktada buluşmak. açık iletişim.
kisisel tatmin onemli kimisi submassive olmayi seviyor veya alternatif bir durum olmadigina ikna olmus vaziyette. siradan insanlarin iliski icinde karsilikli yaptigi temel seyler benim icin asiri zor gelebiliyordu standart olmak=fedakarlik benim icin. ama hicbi anlami kalmadiginda da koymuyor cunku kim olsa yapacagim. %100 birine hayatini teslim etme fikri korkuncumsu but hazzi bunda buluyorsa bir sey diyemeyiz
Abi köpeği kafese koymakta kötü bir şey yok ki? Birçok eğitmen de bunu önerir misal, köpeğin sakin kendi olduğu alan olması için. Köpekten köpeğe değişir de bu böyle köpeğe zarar veren bir olay değil.
Ben de yemek yerken köpeğimi yatağına yollarim bazen rahatsiz ederse. Kafes eğitimi almış köpek için kafese gitmek ceza değil.
Onun dışında iliskilerde fedakarlik olur. Misal benim esim calismiyor, kendi bir şeyler yapmak istedi. Haliyle tek çalışan benim. Onun da fedakarligi ben çok çalışıyorum, dün misal gece 1.5da kapattim pcyi. Hayat böyle fedakarliklarla geçiyor. Fedakarlik olmadan olmaz ki? Gene örnek verirsem bir arkadaşın kocasi evde çocuğa bakmayi tercih etti, arkadaş da çalışıyor. Bu adam da kariyer vs diyebilirdi ama onun yerine çocuga bakti, evi renovasyon yaptı falan o iki üç yılda.
Hayaller kariyer vsyse zor. Ama beraber olmaksa zaten beraberler yani, neden pismanlik olsun mutlularsa?
@logistic, yatakta kalmak köpegin tercihi. kafeste kilitli kalmak bir mahkumiyet. birinde secme sansin var birinde yok. benim köpegim yok ama arkadaslarimin köpeklerine baktim onlar birakmak istediginde. köpekler yerine git diyince gitmeyi ögerenebiliyorlar. bunun yerine kafese tikmak --> despotluk.
bazi insanlar icin kendi istedikleri cok önemli iste. bir süre sonra mutlu olamiyorlar. mutlu olsan bile potansiyelini gerceklestirememe ya da kendi benliginin cayda eriyen sekere dönüsme ihtimali var. iste burada zaten baska birinin hayatini yasiyor oluyorsun.
cocuklu örnegin baska bir konu. cocugu icin birak kariyeri canini verir cogu insan. vermeli de zaten yoksa cocuk yapmanin bir anlami yok. orada bambaska bir dinamik var.
Abi köpeğin olmadığını anladım zaten. Biraz arastirirsan davranış veterinerlerinin bile önerdiği bir şeydir crate training. Köpeği kafese koymak despotluk olsaydı bütün bu isi köpek eğitimi olanlar bunu onermezdi.
www.humanesociety.org:~:text=Give%20them%20a%20voice%20cue,room%20for%20a%20few%20minutes.
www.akc.org
Daha ilk cümle bile senin için.
youtu.be
www.polandvet.com
Yani evet köpeği 6 saat kapalı birakmak kötü de köpeği kafese kapatmak despotluk demeden önce biraz davranış veterinerleri ve egitmenleri neler diyor, american kennel society falan ne diyor bakmak lazım.