whatsapp’ta şu an 105 okunmamış mesajım varmış, bazıları gruplardan. insanlar yazdıkça yazıyorlar. ve kafayı yemek üzereyim artık. annem az önce mesaj atmış: “neden yanıt vermiyorsun” diyor.
insanlar iyi ki varlar tabii hepsini çok seviyorum ama şu telefonu kırıp parçalamak atmak istiyorum. ağzımı açıp konuşmak zor geliyor ya. tersliyorum falan devamlı annemle babamı. önerileriniz?
Anksiyete ya da stres seviyeniz yüksek olabilir bu dönemde, mental kapasite olası çağrı/mesajları “çözülmesi gereken yeni sorun” gibi algılıyor olabilir. Whatsappta 105 tane okunmamış mesaj olması uzun bir süredir böyle olduğunuzu düşündürdü, anneniz muhtemelen sizi merak ediyor. Sürekli ulaşılabilir olmama ihtiyacı çok normal ama şu an konuşmak istememe sebebinizi düşünün, sizi bunaltan esas kök nedeni irdeleyin bence.
Bir süre daha aynısını yapıyorsun, alışıyorlar. Adın umursamaz ve hayırsıza çıkıyor ama who cares?
Çok yakın olduklarına durumu anlatabilirsin, psikolojim bozuldu telefon sesi bile tüylerimi diken diken ediyor de, biraz ajite et acındır kendini, delirmiş bu diyip uzak duruyorlar ya da anlayış gösteriyorlar.
Tavsiyem anneniz hariç diğer insanlara benzer davranıp soğuk yapın, aradıklarında eee merveciğim var mı bir isteğin diyip kapatın.
Ve ben de size katılıyorum kimi insanlar gerçekten sürekli onlarla konuşabileceğinizi düşünüyor ilginçler
Yetişmek imkansız aşkım ya. Özellikle ebeveynlerin istekleri hiç bitmiyor. Kırmamak lazım. Òyle bi denge kurmalısın ki ne sen yıpran ne onları incit.
Ama aile dışındakilere inan çok yoğunum demek çok basit olsa gerek.
Biz cok cevap verdik ne oldu
Aranan adam ol bosver sallama kimseyi kral olursun
Kısmen siz de alistirmis olabilirsiniz. Cevap verirseniz yazmaya aramaya devam ederler. Kişiye duruma göre mesafe ayarlamasi yapmalı, gerekirse sizden korkup çekinmeleri sağlanmalı.