gectigimiz aylarda stres seviyem artinca gunde 4-5 tane icmeye basladim. sonra stres sebebim ortadan kalkinca paketi cope attim ve aylardir aklima bile gelmiyor. en ufak istek yok icimde.
az tukettigim icin mi bagimli olmadim? insanlar neden birakamiyor?
Tam olarak senin gibiyim. Bana niktonin bagimlilik yapma derecesi abartiliyor gibi geliyor. Bu dillendirildikce isanlar da buna inandi ve muthis bir bagimliliklari var saniyorlar bence. Ve gunde iki paket icip aniden birakanlarin hikayeleri de var. Istense birakilir veya azaltilir veya bizim gibi sosyal icicilik yapilabilir yani.
ben de senin gibiyim.
bence sen hic gercekten bagimli olmamissin. uzun yillar sürekli icen insanlar icin zor. bütün anilari sigaraya baglamislar senelerce...
Muhtemelen yemek bağımlılısın, ben sigara hayatım boyunca içmedim ve içmem de ama bağımlılık sürecinde genelde başka bir davranış ekleyerek bırakıldığında böyle kolay oluyor. Siz de büyük ihtimalle yemek eklediniz ve bıraktınız diye tahmin ediyorum yemeğin bağımlılık etkisinin nikotinden bile fazla olduğunu söyleyenler var. Yemek bağımlısı derken stres anında yemek yeme davranışına yönelme durumunu kast ediyorum bu arada, büyük oranlarda tüketme durumu şart değil.
İnan ben de anlamıyorum. Kahve çok sevdiğim için her ortamda elime bir sigara tutuşturulmuştur. Ben mi anlamıyorum çok mu güzel diye birden fazla kez denedim. Bok gibi tadı var, öksürtüyor, kokusu iğrenç, üstüme de siniyor ve hoşuma gitmiyor. İçen insan da pis kokuyor hatta. Üç beş içmişliğim var lisede ünide falan hiç de bağımlı olmadım. Bağımlı olan epey bir uğraşıyor olmalı diye düşünüyorum.
olay sadece nikotin degil, adam kadin kafasinda kodlamis, Pavlov'un kopegi gibi mola=sigara, kahve=sigara, acik hava=sigara, yemek sonrasi=sigara, arkadas muhabbeti= sigara diye. Bu eylemlerde sigara olmazsa ne yapacagini bilmiyor, yerine ne koyacagini bilmiyor, o eylemlerden zevk alamiyor, eksik hissediyor kendini bir nevi
bazı insanların biyolojik manada istisna olduğunu düşünüyorum. yoksa bal gibi de fizyolojik bağımlılık yapıyor üzerine de psikolojik bağımlılıkla perçinlenince bırakması zor oluyor. hatta psikolojik bağımlılığı yenmek işin en zor kısmı.
İşin çok çok çok büyük kısmı psikolojik, fizyolojik kısım gerçekten çok küçük - yani kendi deneyimlerime göre -
Etrafımdaki herkesin istisnasız " Sen bırakırsan herkes bırakır." dediği bir sigara tiryakisiydim. Günde 4. pakedi açtığım günleri bilirim - sıfır abartı -, bıraktım :)
ben 17-23 yaşlarım arasında ve 27-30 yaşlarım arasında sigara kullandım. günde yarım paket sigara içiyordum. bırakmak istedim ve iki defa pat diye bıraktım. artık yılda 2-3 kere özel günlerde, tatillerde, alkol yanında içiyorum.
bırakamıyorum diyen insanlara inanmıyorum. istese bırakır. bırakmak istemediklerini düşünüyorum.
sigara içen çoğu insan bundan keyif alıyor ve bırakmak istemiyor.
sigara içmese işyerinde kaytarmak için sebebi kalmayacak,
sigara molalarındaki dedikodulardan uzak kalacak,
sosyalleşmek için önemli bir araç kaybedecek,
ucuz yollu bir keyif maddesinden mahrum kalacak.