Sürekli diken üzerindeyim, çat şut pat küt her seste diyorum ki eyvah bu sefer birinin bir yeri kırıldı. Anlaşamama kıskanma gibi bir durum yok. Ben kavga sanıyorum bakıyorum sırıtarak oynuyorlar. Bilerek zarar verme de yok sadece güreş ve tehlike tırmanma içerikli şeyler.
Varsa bir anınız anlatın da bari yalnız değilmişim herkes böyle büyümüş diyeyim. Yakınlarda hep kız kardeşler var. Onlar da arada saç çekişip küsse de genelde oturup masada boyama hamur yapıyorlar. İlla ki vardır ama en azından ben dolap raflarına tırmanıp oradan zemine atlama yarışması yapan kız çocuğuna pek şahit olmadım.
Meyve bıçaklarını kama gibi kullanıp boğuşuyorduk. Serçe parmağıma bir darbe aldım. Çok kanlı bir sahneydi. Abim ben kazandım gülücükleri atarken annemin aklı gitti.
Birimin çöküyor, diğerimiz onun üzerinden uçan takla atıyordu. Bir ara dizim çarptı abimin burnuna. O günden sonra adamın burnu 10 sene her fırsatta kanadı.
En büyük zevkimiz inşaatın birinci katından kum yığınına atlamaktı. İkinci kattan bir çocuk atladı. O sene en havalımız o oldu.
20 tane daha örnek verebilirim :)
Şu an acildeyim sakinleştirici serumla cevap yazıyorum. Kalan 20 örneği dinleyemiciiim:(
Bizim hiç öyle şeyler olmadı sokakta oynuyorduk ben kardeşimi kolluyordum biraz büyüyünce o da beni kollamaya başladı:)
Babaları napiyor bunlar olurken ben asıl onu merak ettim.
Şunu hatırladım ek olarak, bir defasında kibritle oynarken halıyı yakiyorduk neredeyse. En manyakca ornegimiz bu.