Yalnız kalabileceğim bir yerde kalıp bağırıyorum. Bağırmak istediğim bir şey değil aslında. Sonra da çıkıp iyice yorulana kadar yürüyorum.
bu kadar sinirlendiğimi hatırlamıyorum, o raddeye getirmiyorum kendimi veya getirecek durumlara girmiyorum. değmez koyver gitsin diye düşünüyorum genelde. sinirlenme durumlarında nefes kontrolü ile sakinleşebiliyorum. sporda da stres atılıyor ve spor genel olarak stressiz olmanı sağlıyor.
bulundugum mekani degistiriyorum.
* Kalkıp, o ortamdan biraz uzaklaşmak,
* elini-yüzünü yıkamak,
* çok sevdiğiniz, telefonda ismini gördüğünüzde sevindiğiniz bir akrabayı, tanıdığı arayıp 5 dakika muhabbet etmek...
.
Yürüyüş ya da uyku
Nefes alıp verme egzersizi. Acayip önemli bir şey.
Yürümek.
Ama o kadar sinirlenen biri değilim. Hatta ben cansız objelere 10 katı daha sinirleniyorum. En son poşetleri birbirinin içine koyarken biri sürekli düşüp durdu kafayi yedim. Ama onun dışında çok sakin adamım.
Bu kadar sinirlendiğimi hatırlamıyorum+1
Yürüyüşe çıkıyorum.
sigara içiyorum.
Şöyle güzelce bir temiz ağlıyorum
Youtubedan Erol mütercimler açıp manikür pedikür yapıyorum. Baya rahatlatıyor beni.
Özellikle yapılacak bir şey benim için yok pek. Fiziksel olarak bir şeyle uğraşmak rahatlatıyor.
Dua
Yuruyus
Guzel bir odul yemegi
Yorulup uyumak