Dün bir mesleki seminere katıldım. Böyle kişisel gelişimci birisi tarafından yapılan Show tarzında 15-20 kişilik bir grupla soru cevap sohbet-söyleşi tarzı bişeydi. Çok manipülatif de biriydi. Kıl olduğu kişilere böyle örtülü angarya bazı işler yaptırdı. Bir nevi salonda psikolojik hakimiyetini korumaya çalıştı gibi geldi.
Hatta gösteri sonunda bu angarya iş yaptırdığı tiplerden birisi bize kıl olduğunuz için mi böyle angarya yaptırdınız minvalindeki daha üsluplu bir biçimde biraz laf soktu.
Şimdi bakıyorum da insan insana çok yardımcı olduğu destek olduğu da oluyor. Fakat böyle bir yandan profesyonel işte kimsenin kimseyi aslında neredeyse hiç umursamadığını alttan alta gözlemledim. Psikolojik oyunlar, pasif agresif hareketlerle ezmeye ego tatmin etmeye çalışmalar vs vs.
Sorum özellikle son dönemde insanlar kendi arasında bir kayıtsızlık umursamazlık içinde mi sizce?
Evet. Hayvanlar aleminden hiçbir farkımız yok. Bu olanların esnaf arasında olduğunu düşündüm de, eskiden esnaf birbirine müşteri gönderirmiş, ben siftah ettim ama yandaki arkadaşın hâlâ siftahı yok ondan alın denirmiş, birbirini kollarmış esnaf. Bu anlattığım tabloda sırf gıcık olduğu için insanlar üzerinde psikolojik üstünlük kurma çabasına girebilen biri var ve bu kişiden bir de "eğitim" alınıyor... Tam bir ilüzyon, hayvanlar aleminden beteriz.
Bu değerler eğitimi meselesi, medeniyet meselesi bir yerde. Ahlak meselesi. İş ahlakı kadar sosyal ahlak da çok önemli. İnsanların birbirine hiç değilse zararının dokunmamasını hedeflemeleri (hedeflemek değil alışkanlık edinmiş olmak demeliydim) gerekirken vaziyet ortada.
Belki de hassas bir insan oluşun seni bu kadar etkiliyor, uzaklaşıyorsun. Bilmiyorum neler yaşayıp ne yaralar aldığını ama şu çerçeve hiç de sevimli falan değil. Son derece de haklısın.
İnsan insanın kurdudur ancak bunu böyle kabul ettiğinizde korkacak bir şey de yoktur en doğrusu olur sanırım.
İnsanlar yol yordam, usül ve insani yaşam konusunda çok umursamaz evet, ancak başkalarının hayatları konusunda ise aksine her şeyi gereğinden fazla umursuyorlar. Çok garip bir durum var ortada.
Birine başta güvenim sonradan güven puanınızı kırmamalısınız, başta kimseye güvenmeyip zaman geçtikçe olumlu bakış açınızı geliştirmelisiniz. Böyle yaparsanız daha az zarar görürsünüz. Tabi insanlara güvenmemek demek paranoyakça yaklaşmak ya da kaba davranmak demek değil. Sadece resmiyetinizi korumanız yeterli.
@geveze yazar
Farkını ortaya koydun sevgili bacım. Budur. Sevgiler <3
İnsan nerede çıkarı varsa orada ve onunladır.
İleride 3 yil ki hedefim hayatimdan herkesi cikarmak olacak.
Valla öyle derseniz oyle olur, mefhuma da bağlı. Örnek verdiğiniz yerlerde bulundum ve evet o kontekstte işler böyle yürüyor ama insana dair normu belirleyen de böyle tipler değiller, o laf sokan arkadaşa selam olsun :)
İnsan insanın umididir derim ben.