Pratikte neredeyse imkansız birşeydi, zaten evden çalışıyorum, COVID'den korktuğum için kimseyle görüşmüyorum vs. Ve hep boğazda şişlik, ateş, yorgunluk, baş ağrısı gibi gittiğim şikayetlerden, COVID negatif test sonucum ve faranjit tanımla eve geri döndüm.
Baktım son 3 yıldır benim evimde rapid test var, en az ayda bir kendime test yapıyorum hapşurmaktan, terlemekten ve boğaz ağrısından, burun akıntısından ve bazen çok ciddi de hastalanıyorum (öksürüğe ve nefes darlığına dönüyor), bağışıklığım mı düşük acaba diye doktora gittim. Bağışıklığım düşük çıkmadı. O zaman alerji mi dedik, test yapıldı, alerji de çıkmadı.
Ben şimdi ne yapayım?
alanında uzman bir psikologa görünmeniz lazım. insan bazen kendisindeki anomaliyi göremeyebilir ama 1 paragraf yazınızdan çok sıkıntıda olduğunuzu hissettim.
COVID-19 bir virüs ve insan bünyesinde kalıcı hasarlar bırakan bir virüs. COVID aynı zamanda long COVID olarak bilinen ve insanları hayati fonksiyonlarını yapmaktan alı koyan ve tedavisi de bilinmeyen bir duruma da itebiliyor. Bakın prevention var, treatment yok: www.cdc.gov
Aşı karşıtlarının kol gezdiği bir ülkede, sürekli evrilen bir virüsten tabiiki korkacağım.
Ayrıca tabii çözümü kendim arayacağım, hastalık geçmişimi ve yaşadıklarımı ben biliyorum. KBB farenjit dedi bıraktı. Ben en az 3 yıldır her ay ya grip olma tehlikesini ya da gerçek gribi geçiriyorum.
Ayrıca antibiyotik öyle parol gibi yazılan/yazılması gereken bir ilaç değil.
Korkuyu bu kadar zaman sündürüp uzattığın için vücudun buna bürünmüş durumda. İlla ki gerçekleşmesi gerekiyor çünkü buna çok yoğunlaştın. Şimdi de iyiliğe yoğunlaş, iyilik sağlıklılık halini sündürp alabildiğine uzatmaya odaklan bakalım ne olacak.
Sonuçta bu kadar tahlil muayene ve kontrol sana hiçbir şeyin yok diyorsa tek görünen sebep budur.
Şimdi hızlı mı okuyorsunuz bilmiyorum da, kimse bana hiçbir şeyin yok demiyor, sadece çok sık hastalanıyorum, hastalık belirtilerim doğrulanıyor, ilaç veriliyor ama sıklığının neden olduğunu bulamıyoruz.
hastalık hastalığı olan ve hastane hastane gezen insanlara da kimse "hiçbir şeyin yok" demiyor zaten. en son bir doktor, geçmişinize bakıp 10 tane branşa 20 tane doktora gittiğinizi görünce psikiyatriye yönlendiriyor.
yaşadığınız semptomlar, hastalıklarla ilgili anksiyeteleri olan (sizin normun dışında bir kaygınız olduğu çok belli) insanlarda çok sık rastlanan semptomlar.
şu haliyle muhtemelen psikolojik temellerle yaşadığınız sıkıntılar için gereksiz yere hastanelere gidip, gereksiz ilaçlar alıyorsunuz.
faranjit belirtilerinde olduğu gibi bağırsak-mide problemlerinde de bu olay sık yaşanır. hastalık hastası kişi sürekli mide ağrısı, yanması, bulantısı vs. şikayetiyle doktor doktor gezer. gerçekten bu problemi yaşıyordur. endoskopi yapılır, ultrasonla bakılır, kan-idrar-dışkı testleri yapılır, bazı deneme/yanılma ilaçları verilir ve günün sonunda bir şey bulunmaz. hasta, tıptan umudunu keser, alternatif ortamlarda çözüm aramaya başlar. oysa çözümü psikiyatridedir.
Sıklığının sebebi "yıllardır çok çabuk grip/soğuk algınlığı kapan/olan/yakalanan biri" iken üzerine covid sürecinin toslaması ve iyice bunalman ve iyice hassaslaşman. Onu diyorum.
Yani zaten bünye olarak da hassasmışsın, bu seni zihnen bu konuya karşı daha da hassaslaştırmış, bir de üstüne covid gelince iyice savunma mekanizması çalıştırır olmuş beynin.
Sen zaten normalde çabucak grip olan biri iken yani vücudun sürekli savaşa hazır durumdayken korona patlayınca beynin çok büyük bir dünya savaşı başladı sanarak sıklıkla cephe açmış sana. Öyle düşün. Tamam bir şeyin yok, bağışıklığın yerine vs ama sen zaten sürekli savaşa hazır bekliyordun tetikteydin ve pandemi diye acaip bir şeye sadece sen de değil dünya tutuldu. Beynin napsın seni korumak için "bak ben uyanığım seni her türlü tehlikeden koruyorum" diyebilmek için sürekli bişeyler çıkarıyor başına. Bağışıklığın güçlü olduğu halde.
Hem bu iş sadece bağışıklık meselesi değil. Bağışıklık da psikolojik sebeplerle değişebilen bir şey, hastalıklar da öyle. Dikkat et bak çocukken okula gitmek istemediğimizde karnım ağrıyoooo deyip ağlayınca bir süre sonra karnımız ağrırdı, hiç değilse halsizleşirdik vs. Oradan pay biç. İnsan kendini inandırdığında vücut söz dinliyor. Mesela uykuya dalmakta çok zorlandığı zamanlarda hemen "o kadar derin uyuyormuşum ki odama sevgilimin geldiğini ve beni öptüğünü hiç duymamışım" hayali kuruyorum ve o çok derin uykuyu yaşayarak kuruyorum o hayali. Derin nefes alıp verirken nefes sesimi dinliyorum hooop uyuyorum. Çünkü beynim uykuya, uyuduğuna ikna oldu.
Bu da böyle. Belki senin kendini hasta etmenden fayda sağlıyor. Belki yalnızca hastalandığında ilgi ya da şefkat ya da merhamet ya da sevgi görüyorsun veya sözün ciddiye alınıyor ya da anlaşıldığını hissedebileceğin şekilde davranılıyor vs. Bunu düşün.
Bünyen iyi, vücudun sağlam. Bazen insan psikosomatik şekilde hasta olur, plaseboyla da iyileşir düşünce gücüyle de.
Kendine randevu ver, şu gün şu saatte seninle şurada buluşacaz de, en sevdiğin yeri seç, senin dediğin olsun. Ya da sen kendinin en sevdiği yere git. Orada güzelce yerleşin oturun ve şöyle keyifli keyifli bir sohbet edin. Sor söyle, sorsun söylesin... Arada merak ettiklerini sor. De ki acaba bu kadar hastalık nerden çıkıyor? Bunlar benim hayat denizinde yüzerken taktığım kolluklar mı ne dersin?
En doğru cevapları verecek, emin ol. Yap bunu. Çok büyük bir manevî tatmin duyacak çok iyi hissedeceksin.
@gitdaddy Ben üç senedir ülkenin en iyi psikiyatrist ve psikologlarından tedavi alıyorum. Sizin bilip onların bilmediği bir şey olduğunu düşünmüyorum ama yine de teşekkürler asdfg
İnsanların seni ciddiye alıp cevap vermeleri karşısında dalga geçmeni de ayrıca sor kendine. Bir kötü huyunun sebebini çözmüş olursun. (Bunu yazmama sebep olan şey bundan önceki cevabını genele hitaben yazmış olmandı. Sonradan değiştirip @gitdaddy'e hitap ettin, belirteyim).
Ben insanların kendini bu alanda uzman zannetmesine güldüm daha çok. Yahu tıp öyle bir alan ki, herkes mükemmel kesin konuşabiliyor ama kimse doktor, alanda uzman değil.
Ben bana birisi ne yapayım diye sorsa ben de doktor, psikolog değilsem, psikiyatrist değilsem, gereksiz ilaçlar alıp durma demezdim kimseye. mesela.
eğer karşınızda spesifik bir sağlık problemi için, uzun zamandır pek çok kez doktora gitmiş ve hala bir netice alamamış olan ve günün sonunda bunu ekşi duyuru gibi bir yerde soruşturan birisi varsa, diyebileceğiniz yegane şey psikolojik bir destek alması olacaktır.
ne bekliyorsunuz anlamadım ki? gittiğiniz uzman doktorlardan daha da uzman, doçent profesör birisinin burda çıkıp, yazdığınız 5 cümleden "hııı sizin probleminiz x sendromu, milyonda bir görülür" falan deyip bir yere yönlendirmesini mi?
zaten doktor doktor gezmişsiniz, belli ki tıp doktoru görüşü beklemiyorsunuz. benzer deneyimler yaşayan insanların yorumlarını bekliyorsunuz. insanlar da burda bu işten hiçbir kazançları yokken oturup zaman ayırıp yardımcı olmaya çalışıyorlar. çocuk gibi laubali tavırlar takınıyorsunuz.
ne diyeyim yani. 3 yıldır destek alıyormuşsunuz zaten, güzel. belki çıtlatmışsınızdır ama yine de bu hastane hastane gezip çözemediğiniz sağlık probleminden ve çevrenizde bunun "psikolojik olabilir mi acaba ya" yorumundan psikolog/psikiyatrinize bahsedin bari.
geçmiş olsun.
Tıp doktoru görüşü beklemiyordum ama tıp doktoru görüşü aldım, teşhisten tut da, hangi ilacı kullanıp kullanmamam gerektiği. Mesele burada.
Ne bekliyordum, sanırım aynı şeyi tecrübe etmiş ve çözümü bulmuş birini veya daha bilimle tutarlı, atıyorum, odadaki nem miktarı, burundaki et vs. birisinin başka bir nedenle hastalığın tekrar etme olasılığını bulduğunu, o ihtimalin değerlendirilebileceğini.
Bu arada COVID salgını var, biraz haberlere bakınca öğremek zor olmuyor.
Bu duyuruyu açıp sizin de kendimin de sinirlerini bozduğum için hepimizden özür dilerim ya. Çok ciddiyim. Üzüldük durduk yere.
O dediğin ihtimalleri doktor değerlendiriyor işte, biz değil. Bunlar malum kimya ve biyoloji bilgisidir herkeste bulunmaz, fizyoloji olarak incelemesini de anca doktorlar bilir.
Buradan görünen "benim niye bu kadar sık hastalandığımı hiçbir doktor anlayamıyor neden?" Sorusu. Hayatımda böyle bir soru ilk kez gördüm burada, herkes iyi niyetle sana yazmış, destek olmak istemiş, gittikçe öfkelenmen çaresizlik duygunun çok fazla baskın geldiğini gösteriyor. Yani gerçekten psikolojik yardıma ihtiyacın var. Bu sadece bir dost bile olabilir, bir sevgili de olabilir, bir iş değişikliği de olabilir mekan değişikliği bile olabilir, illa psikoloğa gitmen gerekmeyebilir. Onun için kendinle ilgilen demiştim mesela.