her gün canı sıkıldığında arayıp devamlı şikayet eder; insanlar, olaylar, düşünceleri vs. beni yıllardır çok yoruyor bu ama herkese böyle davranmıyor. en çok bana karşı böyle, en rahat hissettiği kişi benim sanırım. ben aşırı bencil bi insan olduğunu düşünüyorum yani yarın boğazdan yalı armağan etsem (!) teşekkür etmek yerine ilk günden bi şeylerden şikayet etmeye başlar işte çok gürültülü, fare var, nemli vs bi şeyler bulur çıkartır biliyorum :p

beni rahatsız eden şey bunun karşılıklı olmaması. bi sıkıntım olduğunda anneme anlatmak istesem “dinlemek istemiyorum, canım sıkılıyor, anlatma hayır” der -genellikle bunu söylüyor. ben de iyi peki diyorum. yalnızca almak üzerine yaşıyor. çocukluğum da bayağı neglected geçti, annelik sorumluluklarının %80ini yapmamıştır.

bu ilişkiyi ne yapmalı sizce? kendimi zorunlu hissediyorum ama artık şikayet dinlemekten de bıktım ve tüm hayatı bi insanın böyle mi geçer ya? beni de bu yönde kullanıyor çocukluğumdan beri. ben 13 yaşındayken bile “dertleri”ni dinlerdim -çoğunluğu da kafadan uydurulma şeyler dediğim gibi. yorumlarınız?

 

ara ara ghosting yapıyorum ama tabii ki bi şey değiştirmiyor.

deartheodosia

Benim annem gibi. Kendi psikologa gitmez, ben gidiyorum.

Kahvedesu

değişmez. net. siz annenize kendinizi hazırlayın, @8,9,10 çok güzel bir şey yazmıştı geçen. o iyi olmaz sen iyi ol gibisinden. sabırla sen iyi yönleri gör. çok maruz kalırsan bahane bulup uzaklaş. enerjin gelince yine dinle. bir süre sonra sadece gülüyorsun ona.

geveze yazar

Kardeş olabilir miyiz sizle? Değişmeyecek maalesef. 6-7 yaşımdan beri 25 senedir buna maruz kaldım. Babamla olan ilişkisinde bile herşeyi bana kusuyordu. Tedavi gördüm yıllarca bende çok büyük hasar bıraktı. Değişmesini beklemeyin. Ghostlayabildiğiniz kadar ghostlamaktan başka çare yok. Benden sonra kardeşime sardı maalesef.

sacrilegious

Cok sorunlu bir ailem var anlatsam inanmayacaksiniz sadece tek bisey soyleyeyim annem babam 40 sene den fazla konusmayip ayni evde yasiyor ben 38 yasindayim aralarinda postaco govi yasadim surekli bana soyluyorlardi annemin babamin dertlerini saymiyorum

Baya yiprandim ben

Size tavsiyem anneniz bilenolsa gerekiyorsa soyleyeceksiniz yuzune vuracaksiniz psikolojim dertlerini kaldirmiyor artik boraz pozitif boseyler anlat diye. Bunda ayip bisey yok. Yoksa yasam enerjinizi emerler bi bakmisin ortada sizden hoc bisey kalmamis. Gerekiyorsa konus yada bloklama taktigini yapican baktin basliyor gene bos yapmaya ortami terk edicen sende ona basim agriyor baska zaman de yol ver. Annende olsa kendi icin bunu yaomalisin.

Zetnikov

Psikoloğu olduysaniz seans ucreti isteyin. Ciddiyim, düz konuşarak halledilemiyorsa belki böyle sert espriler ise yarar

encokbenisevinnolur

Merhaba, size bir kitap önerim var: Var olan annenin yokluğu.

from where i ride

ben de izan ın şarkısını önerecektim ama çok üzgünçlü olduğu için vazgeçmiştim. okunmalı ama.

geveze yazar
1

mobil görünümden çık