Valla içiyorum genel olarak sonra yatağa düşüp bayılıyorum. Ailemle yaşarken de aynıydı şu an yalnız yaşıyorum yine aynı.
Yalnız yaşayan biri, ailesiyle yaşayan benden çok daha fazla ailesiyle zaman geçiriyordur eminim :)
Evdeki insan sayısıyla ilgili bir şey değil bu yani.
İnsan yalnızsa kalabalıkta da yalnızdır.
Evde yaptığım şeyler;
Kahve yapıp bir şeyler izlemek,
Kahve yapıp kitap okumak,
Kahve yapıp duvara bakmak,
Kitaplığımı düzenlemek,
Uyumak,
Yatmak,
Telefonda orada burada gezmek…
5 gibi eve geliyorum işten, 3 gün sporum var saat 6da. Onun dışında yemek falan hallediyorum işte ki yemeği de kendim yapmıyorum hazır yemekler ya da dışarıdan. Gece 12ye kadar evde takılmaca, sevgilimle farklı şehirlerdeyiz onunla görüntülü konuşma, duruma göre ps5/pc oynama ya da puzzle yapma gibi etkinlikler. Bazen evde ders çalışmam gerekiyor onu yapıyorum. Haftasonları da evdeyim full aynı şeyleri yapıyorum. Temizlik falan ufak tefek şeyler yapıyorum genelde. Dışarı da pek çıkmıyorum iş dışında arkadaşım yok burda, iş arkadaşlarımla da pek buluşmuyoruz ayda bir iki.
Bu arada geçen sene birkaç ay elimde olmayan bir nedenden dolayı işe gitmeden maaş aldığım bi dönem vardı. O zaman baska şehirdeydim ama yine genelde evdeydim. Evde olmayla ilgili sorunum yok yani baya keyif alıyorum evde. Zorunda kalmasam haftada iki kez evden çıkarım muhtemelen en fazla
mutekebbir +1
Ufak bir balkon var evde, bitkiler falan var. Günün büyük bölümünü orada geçiriyorum.
aslında evde biri varken yapılan şeylerin aynısını yapıyoruz eheh.
haftaiçi ofis vs. derken akşam eve varışım 18. bi yemek yiyeyim, spora ineyim, banyo yapayım derken 21 olmuş oluyor. günün o yorgunluğuyla salonda ayakları uzatıp tv'ye birkaç bölüm dizi açıp sonrasında uyuyarak gün bitiyor.
haftasonları genelde dışarda oluyorum. arkadaşlarla bir şeyler yapıyor oluyoruz.
pek sıkılmıyorum aslında. yani evde zaten aşırı zaman geçirmelik bir şey yok, insanlardan uzaklaşıp kafamı dinlemek istediğimde ve uyumaya kullanıyorum gibi bir şey.
14.30’da evde oluyorum. Neredeyse haftanın her günü sosyalleşme imkanım oluyor, düzenli spor yapıyorum, başka hobilerim de var, ev işi yemek derken yine zaman kalıyor ve bir şekilde “ulan ne sıkıcı, evde bir ses olsaydı iyiydi” noktasına gelebiliyorum. Fakat sıkılıyorum demek yine de nankörlük gibi geliyor.
devasa kitap/mp3/dvd koleksiyonum var.
ya okurum,
ya dinlerim,
ya izlerim.
evde tam kapasite kültürel aktivitelere harcıyorum.
hepinizden çok kültür bende var. en çok bana soracaksınız. saksı değilim ben.
Haftaiçi akşam evde oluyorum zaten, duş ve yemek işini hallediyorum. e-posta bültenleri gelmiş oluyor; Nature, New Scientist dergi ve bilimsel haber bazında, Bloomberg newsletter'ları oluyor ekonomiyle ilgili onlara bakıyorum. Sonra dizi, kitap veya oyun oynuyorum hangisi ağır basıyorsa. Telefon görüşmeleri; aile, arkadaşlar, sevgili... Ertesi gün için kılık kıyafet hazırlığı ve kapanış. Eğer spor yaptığım bir dönemse spor gününe denk gelen dizi, oyun, kitap bölümü sporla doluyor.
Haftasonu evdeysem ve gelen giden yoksa yukarıda saydıklarımı daha geniş ölçekte yapıyorum.
Memnunum ben :D Ailemle yaşarken de programım buydu.
Bir şeyler izliyorum, oyun oynuyorum, arkadaşlarla geyik yapıyoruz whatsapptan falan. Öyle standart geçiyor.
baskalarinin da dedigi gibi haftaici isten eve aksam saatlerinde geliyorum zaten. butun gunum evde gecmiyor. haftasonlari da disari cikiyorum: sosyal etkinlik, gezme tozma vs. isten gelince yemek hazirlama/siparis etme, dizi/film filan izleme, kitap okuma vs. seklinde geciyor. sporu cogunlukla ise gitmeden once yapiyorum. dolayisiyla bundan (yalnizliktan) muzdarip olan kisilerin genelde calismayanlar oldugunu dusunuyorum.