Olur olmadık yerlerde aklınıza geliyor mu?
Hiç acaba bu değil de o olsaydı şimdi nerede ne yapıyor olurdum gibi kurcalıyor mu kafanızı.
Benim iki tane olayım var mesela kıyısından döndüğüm.
Biri; çocukken kaçırılmanın eşiğinden dönmüştüm.
Biri de 6 yıl kadar önce; yaşansa %90 öleceğim bir kazanın eşiğinden dönmüştüm, bir adımla kurtuldum (gerçek anlamda 1 adım).
Bunlar böyle bazen birden bire geliyor aklıma ve neredeyse birkaç saatimi yiyor.
Dindar olmadığım için şükretmek gibi bir yere varmıyorum da hani bazen şanssızlığımdan şikayet etmekte haksızmışım gibi geliyor.
Sanki tüm şansımı bu iki olayda kullanmışım gibi.
Daha ne istiyormuşum gibi...
Var mı sizin de böyle hikayeleriniz.
2017'de büyük bir kaza geçirdim. İş kazası. Hayatımın geri kalanına etki edecek büyüklükte bir olay. Kazanın boyutu düşünüldüğünde bana verdiği hasar çok daha büyük de olabilirdi.
O dönem iş hayatımı da etkiledi. Hatta halen etkiliyor diyebilirim dolaylı olarak.
Olur olmadık yerlerde aklıma geliyor diyemem. Olay çok büyük olunca hiçbir zaman unutmuyorsunuz sonuçta.
Ben kazadan sonra "bu durum benim şu anki gerçeğim, bundan sonra hayatım böyle devam edecek" dedim kendi kendime ve bu beni güçlü hissettirdi. "bunu da atlattık bak" şeklinde bir self-motivasyon belki.
Şanslı ya da şanssız olarak düşünülebilir benim durumum, farklı açılardan. O zamanlar ailemden ve çevremden "buna da şükür" tarzı şeyler duymaktan gına gelmişti. Ben kendimi şanslı ya da şanssız olarak değerlendirmedim. Aslına bakarsanız bu kazaya dek "benim başıma çok kötü şeyler gelmez" tarzında saçma bir düşüncem vardı. O kayboldu, belki...
Sonuçta devam ediyoruz, bakalım daha neler olacak.
Akıl hastanesinde yattım.
Covid esnasinda yasadigimiz agir despresyon ve sirketlerin evden calisma destegi sayesinde ulke degistirdim.
Su an dusunuyorum da, mumkun degil yapamazdim, yapmazdim.
Delilikti ama inanilmaz buyuk bir donum noktasi oldu.
Babamin zamansiz vefati hayatimdaki major kirilma noktasidir. Hayatta olsaydi her sey daha farkli olabilirdi.
Bir iki tane değil, bir sürü var :)
Kitap yazmamı isteyen arkadaşlar var.
Cevabım tatmin etmedi mi?
evlenmek-boşanmak.
bütün hayat çizgimi değiştirdiğini düşünüyorum.
belki üniversite sınavına yeterince çalışmamak ve sallapati sınava girmek. ama bunlar ikincil.
18 yasinda tek basina yurtdisina cikmak.
10 sene sinirini asmadan donme imkani varken donmemek ve boka batmak.
Üniversiteyi ingilizce okumak ve bitirmek.
Tabii dallamalık yapıp İngilizce'nin üzerinde durmadım hazırlık sonrası. Sonrada ayrı geliştirdim. Fakat üniversiteyi bitirememiş olsaydım kendi başımın çaresine bakmayacaktım.