Bir süre yurt dışında yaşadık 1 yıl kadar. Orada da gittiği kreşte bahçe saatlerinde hep yerden ceviz kabuğu topluyordu. Bunu her gün yapıyordu.Bir kovada biriktirip bana gösteriyordu. Bu davranışı başka hiç bir çocukta görmedim.
Onun dışında konuşması (ingilizce de konuşabiliyor), ikili iletişimi, sosyalliği gayet fazla. Tableti açsak bile kendisi izlemek istemiyor pek. En fazla 10 dk.
Son bir aydır harflere kafayı taktı, günün büyük bölümünü harflerle oynamaya ve bize sormaya adıyor. Şu an tüm sayıları, harfleri ve renkleri hem türkçe hem ingilizce biliyor.
Tek bizi sıkan durum asla yalnız oynamıyor. Asla odasına yalnız gidip kendi oynamıyor. Asla kendi resim yapmıyor. Hep birlikte yapmak istiyor.
Sizce oğlumuzun gelişimsel/ davranışsal bir farklılığı var mı? Destek almalı mıyız?
Olabilecek en klasik çocuk.
Çocuğunuz dahi bence.
Gayet güzel çocugunuz var. Her çocugun mizacı davranışı huyu suyu farklı. Sizinkini pozitif olanlardan. Tabiki uzmanın da fikrini alın bence her aile belli aralıklarla almalı. Fakat ekran olayına dikkat edin. Olabildiğince minimum tutun. Legonun çok güzel setleri var. Faydalı ve yaratıcı oyuncaklar alın
ben de uzman değilim ama 2 yaşında bir kızım var.
Bana sorarsanız sizin durumunuz gayet iyi. Çocuğun özellikle ilgi duyduğu birşeylerin olması ayrıca sosyal olması bunlar gayet iyi şeyler. Asıl çocuğun içine kapanık olması, kimseyle konuşmaması sosyal olmaması vb şeyler istenmeyen durumlar. Çocuğun iletişime açık olması nörolojik gelişiminin gayet iyi olduğunu gösteriyor. Dediğim gibi uzman değilim doktorlardan duyduğumu söylüyorum.
Kendi kendine harfleri tanımaya başlaması, tabletten hoslanmaması mükemmel şeyler. Benim aynı yaştaki yeğenim steamden oyun indirecek neredeyse. :/
normal düz çocuk bence. ne güzel.
harfleri öğrendiyse okuma yazma da öğrenir bir kaç aya. ben de 3.5 yaşında öyle öğrenmiştim. belki o zaman destek olursunuz okulda sıkılmasın diye. onun haricinde normal çocuk.
Merhaba, çocuğunuz ilgi alanlarını belli etmeye başlamış. Bunları takip ederek onun ilgi ve bu konudaki becerilerini geliştirebilirsiniz.
Kendi başına oyalanması için çocuğun sıkılması gerek. Sıkılmasına aralıklarla izin verirseniz, -bu, çocuğunuzla ilgilenmeyin demek değil-o da kendini oyalamak için bir şeylerle meşgul olmayı öğrenecektir. Bu da bir süreçtir. Bu durum aynı zamanda; çocuğunuzun akranlarıyla vakit geçirmeye hazır olduğunun işaretidir. İlgi alanlarını göz önünde bulundurarak; çift dille eğitim yapan dpğa/orman okulları vb.ekolleri araştırabilirsiniz.
Son sorunuza gelirsek; negatif bir farklılık, eldeki bilgilere göre yok.
bizimki de vinçlere, iş makinelerine takmıştı o yaşlarda. 4 yaşına gelince vazgeçti. diğer saydıklarınız da hemen hemen gözlenen şeyler.
tek yapmanız gereken sabırla tüm sorduğu 'adı ne? nasıl? neden?' sorularına cevap vermeye devam etmek :)
Benim kardeşim o yaşlarda kartallara takmıştı. Çok saçma değil mi, hahah. Kartal çeşitleri, kartalların özellikleri, doğada kartalların bulunabileceği yerler, içimiz dışımız kartal olmuştu. Kendisine bir yerlerden kartal fotoğrafları resimleri bulup kolaj hazırlardı kartonlara. Çoğu özelliği o kadar benziyordu ki sizin çocuğunuza :) Şimdi büyüdü tabi. Çok normal olduğunu söyleyebilirim size şimdiki haline bakarak :)
Spesifik ilgi alanları olan çocuklara saygım ve sevgim var (ki çocuk seven biri değilim pek). Ben haritalara, bayraklara falan takıktım ki hâlâ öyleyim coğrafya nerdü biriyim. Bu ilgisini devam ettirirse çocuğun ileride bunu meslek hâline getirmesine izin verin. Çiçekçi de olur biyolog da ama bu alanda ilgisi devam ederse bırakın bu işi yapsın mutlu olsun. Severek yaptığı sürece başarılı olur zaten :)
Onun dışında bence de normal. Bizim arkadaşın oğlu da inşaat makinelerine falan takık, benim bilmediğim makinelerin özelliklerini sayıyor.
Bi arkadaşımın yeğeni vardı babası bomba imha uzmanıydı, çocuk patlayıcılar konusunda kimyasal düzeyde bilgi anlatıyodu toluen nasıl üretilir, patlayıcı nasıl yapılır diye ahahaha bu biraz ürkütücü ama 5 yaşında veletten inanılmaz bilgiler öğrenmiştim 2 saatte
Okumayı erken öğrenmesi bence iyi bi şey ben de 4 yaşımda öğrenmiştim. Okula erken başlatmayın ama, birinci sınıfta sıkılır muhabbetini yaşamadım hiç ki matematik kısmını da biliyodum yani tamamen sosyal aktivite olarak gidiyodum :D
3 yaş için yalnız kalmak istememesi oldukça doğal. Bizim de kızımız 4 yaşında ve çok az kendisi oyun oynar her zaman yanında birini ister - kedi gibi - bazen sadece aynı odada olmak bile yetiyor. Uzman değilim ama anlattığınız kadarıyla herşey normal. Profesyonel görüş alma ihtimaliniz varsa alın bence. Aşırı ilgi dışında spektrum emaresi yoksa bir problem yok gibi. Benim yeğenim var üniversite sınavına hazırlanıyor o spektrum içerisinde, öğrendiği şeyleri takıntılı bir şekilde detaylı öğrenir biraz dalgındır biraz da ilgi alanları standartın dışında kalırsa insanlara garip gelebiliyor ama bu da onun karakteri olarak oturdu bizde.
Küçükken tabi çok daha göze batıyordu saatlerce taşları / gezegenleri ezberlemeler falan ama sağlıklı ve normal bir birey oldu kendisi :)
3,5 yaşında kızım var. benzer şeyler biz de de mevcut. çocuklar bir şeylere ilgi duyup sonra sıkılabiliyorlar. grup halinde bağımsız oynama 4 yaş diye biliyorum.
Özel eğitimciyim. Eğer gelişimsel/davranışsal farklılıktan kastınız otizm vb spektrum ise eğer, yazdıklarınızdan anladığım kadarıyla hayır, otizm belirtisi göstermiyor diyebilirim. Yalnız başına değil de birlikte bir şeyler yapmak istemesi de normal gayet. O yaşta yoğun ilgi ister çocuk.
Yerinde olsam cocugu botanik parka goturur cildirmasini izlerdim.
okul öncesi öğretmeniyim, çocuğunuz normal, sıradan bi çocuk. dönem dönem belli ilgi alanları oluyor ve onu derinlemesine öğrenmek istiyorlar. bu çok güzel bişey destekleyin. sınıfta bi çoçuğum vardı dinozorların her türlüsünü biliyordu. isimlerine dili dönmüyordu ama türlü türlü özelliklerini söylerdi şimdi fen lisesinde. bi öğrencim hayvan düşkünüydü. başka bi tanesi hot wheels delisiydi. bunlar normal. o dönem çocukları biraz trol davranışlar sergileyebiliyorlar çünkü süz onun annesisiniz ve sürekli berabersiniz. mizaç olarak da öyle olabilir. bi öğretmen arkadaşım vardı çocuğunun adını üst üste söyleyip dönüp bakmayınca bu çocuk otistik mi acaba diye çocuk psikiyatrına götürmüştü. doktor da hanımefendi çocuğu bıktırmışsınız adını söyleyince çocuk bi aksiyon olacağını sanır. adını söyleyip bişey olmadığını anlayınca adı söylenince bakmamayı tercih etmiş çocuk artık demiş. çok takılmayınca böyle şeylere. ve naçizane tavsiyem bol bol birlikte vakit geçirin. bazen sınırlarınızı da sinirlerinizi de zorluyordur eminim ki ama gelişimini gördükçe insan inanılmaz mutlu oluyor ve unutmayın ki bugünleri asla geri gelmeyecek.
Oğluma benzettim.
Zeka düzeyi yüksek olabilir.
Ne yazık ki gelişmemiş ülkelerde destek yok.
Yakında oğlunuz okumayı öğrenecek.
Tek yapabildiğimiz, tanıdık bir psikolog aracılığıyla zeka düzeyini belgelemek ve okula başlarken sınıf atlatmak oldu. Ne yazık ki sınıf atlatan okul da sorgulamaya izin vermeyen, sürekli çocuğu susturan ve ezen malum bir zihniyetteydi.
Nispeten iyi diye gittiğimiz okullar "ohooo, böyle çocuk çok geliyor" diye oğlumuzu geri çevirdi.
Burada da böyle yorum yapanlar var, inanmayın.
Ama bu toplum ve eğitim sistemi herkesi köreltiyor. Zeka düzeyi yüksek olanları da bir tornaya sokuyor, ortalama hale getiriyor.
Bilsem okullarını araştırdık. Matah gelmedi onlar da. Belki gelişmiş bir ülkede devamı gelirse, işe yarayabilir.
Keşke yurtdışında yaşamaya devam edebilseydiniz (yani Avrupa gibi düşündüm).
Biz bir miktar köreldik. Ama yine de empati, yaratıcılık, öğrenme hevesi devam ediyor. Aileye, özellikle anneye çok iş düşüyor desteklemek için. Bir de nispeten yabancı kökenli bir lise eğitimi çok fark ettiriyor.
Kolay gelsin.