Özellikle yeni işimde baglı olduğum kişinin yaptıgı zorbalıklar, bagırıp durması ve işi bırakamayacağım şekilde hayatımı degiştirniş olmam çok koyuyor.
Bunun da haricinde kendimi yalnız, kötü, sevimsiz ve tatsız hissediyorum. Gönlümdeki hayatı yaşayanadığım için çok kırgınım.
Hoş geldin.
Soruyu alsak? Sana nasıl yardımcı olabiliriz?
Ben de aynen senin gibi hissediyorum ve hayatımın her alanında var sıkıntı, bir psikolog buldum güya terapiye gittim ama adam çok fazla konuşuyordu, sanki ona konuşsun da içini döksün diye para veriyormuşum gibi. Bıraktım, kimseye de güvenim kalmadı. Napıcam bilmem.
Sana ne yapmamız lazım?
Korkma geçer, geriye seni sen yapan bir iz kalır.
sen de ona bağır? veya yüksel. böyle pasiflikleri sevmiyorum. patrona bile gider yapılabilir. bi silkelenip kendilerine geliyorlar.
Örnekleriyle anlatır mısın, ne diye bağırıyor, ne zorbalığı yapıyor.
xrated +1
İş hayatımda en çok kavga ettiğim kişiler hep patronlarım oldu, çalışma arkadaşlarımla da sorunlar tabii ki yaşandı ama minimum düzeyde.
İşinizi gerçekten iyi yapıyorsanız üstünüz olsun müdürünüz patronunuz kim olursa olsun cevap vermekten çekinmeyin.
Kimsenin kimseye zorbalık yapmaya hakkı yok kaldı ki işinizi düzgün yapıyorsanız zaten kaybetme riskini de almazlar biraz kendilerine çeki düzen verirler.
Ben de gönlümden geçen hayatı yaşamıyorum benim de bu anlamda kendime kızgınlık ve kırgınlarım var ama bunları düşünerek bugünümüzü daha da kötü hale getirmeye gerek yok.
Mümkünse terapi alın biraz sakinleşin.
Bir süre feragat edebileceğiniz şeyler varsa onlardan feragat ederek maddi olarak biraz daha rahatlamaya çalışın en azından bir süre kendinizi sıkın parasal anlamda bir yere muhtaç hissetmemek çok önemli bunun verdiği bir gerginlik de vardır üzerinizde şimdi.
Kolaylıklar.
zor bir dönemden geçiyorsun. hem iş hayatında hem özel hayatında yaşadığın sorunlar, sorumluluklar ağır gelmiş olabilir. kendini sevmemeye, beğenmemeye başlamışsın. yöneticinin hiç doğru olmayan bir şekilde sana bapırması, mobbing yapması çok zor ve ağır geliyor. sen bunu hak etmiyorsun. kimse hak etmez.
kendini suçlama. kendini kötüleme. bunlar doğru değil. insanların seni bu kadar etkilemesine sen bir dur de. izin verme. zaten bu davranışları seninle alakalı değil, kendi karakterleriyle alakalı.
mümkünse kibar bir dille konuşur rica edersin böyle davranmaması için.
gerekirse ik ile veya daha üst yönetici ile görüşürsün.
bu konuşmaları yapmak da senin için zorlayıcı olabilir, işini kaybetmekten korkuyor olabilirsin. daha kmtüleşmesinden korkuyor olabilirsin. inan seni çok iyi anlıyorum. ben de böyle bir dönemden geçtim.
kibar ve sakin bir dille konuşursan, çözebilirsin.
ona de ki:
x bey/hanım, siz benim yöneticimsiniz. size saygı duyuyorum, fikirlerinize değer veriyorum, sizden elbet öğreneceklerim vardır. fakat iletişim şekliniz, bana bağırmanız beni çok strese sokuyor, ben bunu hak etmiyorum, sorunları daha sakin çözebiliriz. rica ediyorum saygılı ve sakin bir iletişimimiz olsun. ben bu iş için elimden geleni yapıyorum, daha iyisini de yapmaya çalışacağım her zaman. lütfen siz de bana böyle davranmayın. çünkü bu benim performansımı da kötü etkiliyor, kendimi kötü hissediyorum. bence daha iyi anlaşabiliriz.
bu tarz şeyler diyebilirsin.
bak ben bunları psikoloğumdan öğrendim. sen de iyi bir psikolog bulabilirsin. ben faydasını çok görüyorum.
4 gün öncesine kadar işsizdim. özel hayatım ve sağlığım da pek iyi gitmiyor. ben de kendimi sevmekle beğenmekle ilgili zorlanmalar yaşıyorum.
ancak artık biliyorum ki bunlar elbet geçecek. biraz bakış açımızı yenilememiz lazım.