Neyse, tasindigimdan beri sırasıyla olanlar:
1- eve tam yerlesemedim, çünkü bir oda gayriihtiyari onların odası zaten. Bunun sonucu da, çalışma odam, yatak odam ve genel olarak her şey tek odaya tikildi. En azından yatak ve çalışma odalarını ayiramamak asabımı bozuyor.
2- birkaç defa rastgele odama girdiler (kız da kardeşim de) uzanıyordum, ve bu cat kapı giriş beni acayip irrite etti. İkaz ettim, devam etmedi.
3- evden çalıştığım günlerde, iş içeriği sessizlik gerektiriyor, bunu bilmezlerin rağmen geldiklerinde zili çalıyorlar. Konuştum, bu defa da cat kapı gelip gitmeye başladılar.
4- kavga gürültü babamla konuştum. Sonuç "o senin kardeşin, biz napalım" minvalinde bir cevap oldu.
Bunlardan sonra, baktım çözüm yok durumu yok saymaya başladım yoksa sinir yapıyorum, huzurum kaçıyor, neyse şimdilik kalsın diye.
Kız ile de şöyle bir şeyler oldu, ilk tasindigimda: Muhtemelen evleniriz aşkım ev de hazır diye konuşuyordur kardeşim (onceki kiz arkadasindan biliyorum), ki ikisi de yirmili yaşlarının sonlarindalar ve işsizler. Neyse, geldiklerinde "bu ev de çok karanlık değil mi, zor olmuyor mu zemin kat minvalinde konuşup durdu, asabımı bozdu.
Neyse, devamına geleyim, bu defa, evin anahtarını içeride bırakmaya başladılar geldiklerinde, bu da bazen eve girmek için kapıda beklemek demek oluyor. Bu da o yok sayma halimi yine tetikledi, şimdi sinirlerim zıp zıplıyor. Sınır bozucu olan, müsamaha gösterip çözmeye çalıştıkça daha çok tepeme binmeleri, ikincisi de evden çalıştığım günlerde eve girip çıktığım olduğunda bir iki defa toplantılara geç kalmama sebep oldu bu.
Bir de, çekindiğim şöyle bir şey var, bu kız arkadaşını çok tanımıyorum da, kardeşimin önceki kız arkadaşı, kardeşimin yakın bir arkadaşına beni taciz ediyor vs diye iftira attı, iftira diyorum çünkü konu bir bakıştan çıkmış, ve gerçek olmadığı açığa çıkınca ayrıldılar kızla. Onceki kız arkadaşlarıyla da ben,er mevzular var, farklı konularda iftiralar ve kardeşimin inanıp cevresindekilerle arasını bozması. Biraz da bu yüzden, fevri davranmak da istemiyorum.
Şu an, aklıma gelen çözümler:
1- hicbir sey demeden kapı kilidini değiştirmek ve bir şey olmamış gibi yapmak.
2- babamla tekrar konuşmak ve kardeşimle konusmasini istemek, ki muhtemelen sonuçsuz kalacak...
3,4,5... önerileriniz?
Napsam bilemedim.
Sen ailenin yanına değil o eve taşındıysan o ev senin kullanımında olan bir evdir. Kardeşin kız atacak ev arayacağına boşken o eve yerleşseymiş madem, neden ailenle yaşıyor?
Babanın tavrı yanlış, kardeşine gidip o ev abinin/ablanın evi şu anda, kafana göre kullanamazsın demesi gerekiyor. Çünkü belli ki seninki ihtiyaç, onunki tercih.
Bruce +1111
Bir meskenin sakini varsa orada bir başkası hak iddia etmemeli.
Şöyle bir örnek vereyim oradan pay biç.
Teyzem boşanıp anneannemin yanına geldi, yalnızlığı çok seven anneannem teyzeme mahkum oldu, teyzem de anneanneme mahkum oldu, bir şekilde 27 yıl bir arada yaşadılar. Anneannemin hepimizle ayrı ayrı çok güzel ve özel ilişkileri vardı, hepimiz için anneannemin evi olarak gördüğümüz o ev, anneannemin vefatından beridir aslında teyzemin evi, ama o evde annemin de hakkı var. Hatta o ev alınırken ödenen borcun büyüklüğü (ya da anneannemin maaşının yetersizliği diyelim) sebebiyle beslenememekten annem ilk ergenliğinde 3 ay çok ağır kansızlıkla evde yatmış ölümden dönmüş, sırf o ev alınacak diye. Annemin o evde ciddi hakkı var.
Peki bu durum, o evin şu anda teyzemin yaşam alanı olduğu gerçeğini değiştirir mi? Hayır. Annemin hakkını yok saydırır inkar ettirir mi? Hayır. Bir durum olduğunda ikisi kafa kafaya verip anlaşacaklar, ortak kararla adil bir sonuca bağlayacaklar. Olması gereken bu.
Şimdi o evde sen yaşıyorsun. Babana kira veriyorsan kardeşin de versin. Çünkü o evi o da kullanıyor. Babana kira vermiyorsan kardeşin sana kira versin, çünkü o evi o da kullanıyor ve bahse girerim hiçbir şekilde fatura ödemiyordur, giderlere ortak olmuyordur.
Bence kapının kilidini değiştirip "bundan sonra aşkınızı başka yerde yaşayın, işime engel oluyorsunuz" demelisin. Yok öyle olmuyorsa da ondan kira alıp (muhtemelen cüzi bir rakam olur bu) kuralları ben koyarım deyip kural koymalısın ve kurallara 3. kez uyulmadığında o kilidi kesin ve net değiştirmelisin.
Ortak yaşamın sorumluluklarını alamayıp neyin aşkını yaşayacaklar allah aşkına. Saygı önemli saygı. İşine engel olmak ne demek.
kardeşinizin de o evde hakkı olduğu için siz öyle kilit değiştirerek falan olayı çözemezsiniz. hatta kardeşiniz babanızla kavga eder, o evde kalmayacağım artık der tamamen eve gelir. bence babanıza durumu açın, bu evde sadece ben kalmak istiyorum, bunun için de kira da ödeyeceğim dersiniz. (atıyorum, anne-baba, kardeş ve siz iseniz, 10 bin rayiç kira varsa 3 anne-babaya, 3 de kardeşinize gönderirsiniz) böylece kullanamadığınız odayı da açarsınız. başka türlü olmaz.
malherios +7 ikiniz de kira vermiyorsaniz hakkınız ayni
Hak falan denmiş de. Kişi taşınmak üzere o eve yerleşmiş. Kardeş aileyle yaşamaya devam ediyor. Ne demek hakkı var? Miras kalan bir durum olsa anlarım da, kardeş bildiğin evi otel gibi kullanıyor.
İnsanda ne düzen kalır ne hijyen. Kendini evinde hissedemedikten sonra evi de batsın, kardeş de.
Yerleştiğiniz bir evin yedek anahtarı sizin izniniz olmadan başkasında olamaz.
Kardeş de evde hak idda ediyorsa yarım kira ödeyin babanıza her ay.
babainin cozecegini hic sanmiyorum ya, ikametgahini aldir, resmi isleri de yap, gelirse polis cagir. kilidi zaten degistirmemen hata. musamaha gostermiceksin, deli manyak olan sen olacaksin.
Kira ederi neyse yarısını kardeşine ver. O parayla da otele mi gider napıyosa yapsınlar yettiği kadar. Kilidi de değiştir ama kardeşini karşına alıp güzelce konuşarak yap bence bunları. Düşmanın değil sonuçta.
@numlock +1
Orası bir insanın yaşam alanı olmuş durumda ve o eve gelip gidip orada yaşayanın iş hayatını olumsuz etkileyen bir kardeş var. Şimdi tanımıyoruz etmiyoruz tamamen gömmeyelim de bu yapılanın da yapılmaması gerekir. Orası bir yaşam alanı, şahsa mahsus, istediği kadar hakkı olsun. Ne kirletmeye ne kaynaklarını harcamaya ne de çat pat gelip gidip gürültü etmeye hakkı var. Anne babanın da hakkı olamaz ki.
Numlock+1
Kardeşiniz de ayıp ettiğinin farkında değil herhalde ben açık iletişimden yanayım her şeyi konuşun istemiyorum diyin sen gelecektiysen neden beni bekledin burada kalacağını bilsem ben geçmezdim vs söyleyin ne varsa. Çözümü yapacak olanlar anne baba ama kardeşiniz anlamayacak biriyse onlarla tekrar daha ciddiye almalarını gerektirecek şekilde konuşun. Her türlü çözüm konuşmaktan geçiyor…