yeğenim ay başında dördüncü ayına bastı, ellerinizden öper diyeceğim ama öpemez, en fazla agu magu. yaklaşık 20 gündür aynı ortamı paylaşıyoruz, kendisini bolca gözleme fırsatım oldu.
şimdi bu çocuk normalde en fazla göz teması kuran, arada kafasına göre gülen, belli belirsiz ses çıkaran bir tip. anladığım kadarıyla gelişimi normal ilerliyor, anormal bir durum yok.
yalnız belli bi pozisyona geçtiğimiz zaman direkt konuşmaya çalışıyor. ben yatıyorum. dizlerimi kaldırıyorum. onu da göbeğime oturacak şekilde (tabii ki destekleyerek) dikiyorum karşıma.
bunu her yaptığımda istisnasız gözlerini bana dikip auu vauu diye sesler çıkarmaya başlıyor. öyle rastgele değil, bi şey söylemek ister gibi. bazen dakikalarca.
ağlıyorsa susuyor mesela, "bak ne anlatıcam" der gibi dikiyor gözleri, başlıyor konuşmaya.
belki normal bi şeydir ama bana çok enteresan geldi bu ya. yaşım tuttuğu halde kendi kardeşlerimde, kuzenlerimde vs. böyle bi şey gördüğümü hatırlamıyorum.
kısacası eleman oturur ve yüzü bana dönük vaziyetteyken bülbül gibi şakımaya başlıyor, aynı tavrı başka hiçbir konumda göstermiyor. arada aguladığı, konuşmaya çalıştığı oluyor tabii ama bu şekilde göz dikmeli ve konsantre bir efor yok.
şimdi "ee birader?" diyebilirsiniz, açıkçası ben de dedim ama neblim, bu bi şeylerin işareti olabilir mi? kesinlikle keyifsiz görünmüyor hatta gülüyor ama belki "dayı bu şekilde ben zorlanıyorum, dört aylık adam böyle oturtulur mu" filan diyordur?
hani biraz da şundan soruyorum belli hareketler çocuklarda belli anlama geliyosa işi daha iyi bilen birisi söyler diye. belki çok normal bi şeydir, bilemedim.
şimdi bu çocuk normalde en fazla göz teması kuran, arada kafasına göre gülen, belli belirsiz ses çıkaran bir tip. anladığım kadarıyla gelişimi normal ilerliyor, anormal bir durum yok.
yalnız belli bi pozisyona geçtiğimiz zaman direkt konuşmaya çalışıyor. ben yatıyorum. dizlerimi kaldırıyorum. onu da göbeğime oturacak şekilde (tabii ki destekleyerek) dikiyorum karşıma.
bunu her yaptığımda istisnasız gözlerini bana dikip auu vauu diye sesler çıkarmaya başlıyor. öyle rastgele değil, bi şey söylemek ister gibi. bazen dakikalarca.
ağlıyorsa susuyor mesela, "bak ne anlatıcam" der gibi dikiyor gözleri, başlıyor konuşmaya.
belki normal bi şeydir ama bana çok enteresan geldi bu ya. yaşım tuttuğu halde kendi kardeşlerimde, kuzenlerimde vs. böyle bi şey gördüğümü hatırlamıyorum.
kısacası eleman oturur ve yüzü bana dönük vaziyetteyken bülbül gibi şakımaya başlıyor, aynı tavrı başka hiçbir konumda göstermiyor. arada aguladığı, konuşmaya çalıştığı oluyor tabii ama bu şekilde göz dikmeli ve konsantre bir efor yok.
şimdi "ee birader?" diyebilirsiniz, açıkçası ben de dedim ama neblim, bu bi şeylerin işareti olabilir mi? kesinlikle keyifsiz görünmüyor hatta gülüyor ama belki "dayı bu şekilde ben zorlanıyorum, dört aylık adam böyle oturtulur mu" filan diyordur?
hani biraz da şundan soruyorum belli hareketler çocuklarda belli anlama geliyosa işi daha iyi bilen birisi söyler diye. belki çok normal bi şeydir, bilemedim.
O aylarda çok dikeltmeyin cocugu7, canı acıyor büyük ihtimalle.
sekizdokuzon
Annesi babasi o sekilde oturtup konusuyorsa onlardan ogrenmistir, ogrendigini uyguluyordur.
hrskrs
anormal bir durum değil normal bir durum. bebeklerde gördüğünü netleme 6 aydan sonra. kokudan tanıyordur ve duyusal birleştiriyordur.
mikahakkinen
1