Öğlen bir şeyler almak için dışarı çıktım. Biraz yürümek istedim, üst mahalleye vardığımda 25-30 kişinin bir evin önünde toplandığını gördüm. Kulağımda kulaklık olduğu için sesleri duymuyordum. Evin önüne geldiğimde kaldırımda oturan kadınların ağladığını gördüm, biriyle göz göze geldik. Cenazeleri vardı belli ki. Dönüşte aynı yolu kullandım, cenaze aracı gelmişti. İmam elindeki megafonla merhumun kaçta, nereye def edileceğini söylüyordu. Aracın yanına geldiğimde dönüp baktım, tabutun içinde kimin olduğunu merak ettim. Araç hareket etti, evin önündekiler ağlamaya devam etti.




 

Def edileceğini= defnedilecegini

sekizdokuzon

Benimki de kötü ya sinematografik de değil

Markete gitmek için evden çıktım 50 metre yürüdüm yolun kenarında ölmüş yavru siyah bi kedi vardı, bunu kimse gömmez dedim alıp gömdüm alet yoktu kürekle çukur kazmaya çalışmak yordu, baya terledim markete gitmekten vazgeçtim eve döndüm

grimavi

Bugün güzel, pahalı bir özel hastanedeydim. 70 yaşlarında bir amcaya sedasyon verip minik bir işlem yapmışlar. Sedasyonu doğru mu kullandım bilmiyorum yani anestezinin küçüğü.
Ayıldıktan sonra 1 saat kadar içeride kendine gelmesini bekletiyorlar, sarhoş gibi olduğu için.

"Şu anda uzaya çıktım, uzaydayım, aşağı atlıyorum" gibi şeyler anlatıyormuş. Bir de gördüğü bütün kadın hemşirelere "çok güzelsin, çiçek gibisin, çiçeklerden güzelsin" vs. demiş. Hemşirenin hoşuna gitmişti, anlatıyordu.

Ama yalnız gelmişti, çıkışta onu almaya biri gelecek mi diye birine telefon etti hemşire.
Şoförlü araç göndereceklermiş almak için. Yani ailesinden, yakınlarından kimse gelmiyor almaya.
Üzüldüm.

michael_knight
1

mobil görünümden çık