Arkadaşlarla birliktwyken birşeyler yiyoruz. Sonra yanlarından ayrılıp eve dönerken o şeyn aynısından alıp yediğimde, beraber yerkenki tadı asla ve kat’a alamıyorum.
Birlikte yerken dünyanın en leziz yiyeceği, Tek başına yerlen saman gibi bişey okuyor.
Sizin de başınıza geldi mi, farkettiniz mi
Hiç başıma gelmedi
yoo hiç
Bana olmadı hiç. Sen bence arkadaşlarını çok seviyorsun. Benim bir tane çok sağlam arkadaşım var, onunla vakit geçirmeyi çok seviyorum. Beraber kahve içiyoruz, yemek yiyoruz. Ben tek başıma olduğumda da aynı keyfi alıyorum. Arkadaşımı çok seviyorum o ayrı tabi :)
fazla disa donuksun heralde.
Dışa dönük değilim tam tersi. Bugun o arkadailarımı çok sevsem de max. 3 saat beraber durmaya dayanıp, kaçmanın yollarını arıyorum.
Ama yemek, abur cubur, vs
Beraber yiyoruz süper
Yarım saat sonra kendi başıma yiyorum, saman gibi.yarım saat önce yediğim süper şey, tatsız tuzsuz iğrenç bişi oluyor, çöpe atıyorum.
yarım saat çok kısa bir süre. herşeyin ilki güzeldir.
aynı dertten muzdarip çok insan var. seninkisi sadece az daha şiddetli gerçekleşiyor.
eksisozluk.com
Buenosdias evet galiba bu etki :)
Tşeekkür rederim
(bkz: marjinal fayda)
arkadaşlarınızın durumdaki payı düşündüğünüzden daha az muhtemelen
sohbet ederek yemenin tadı çok başka. ben birlikte kahvaltı yapmaya bayılıyorum. tek başıma o kadar keyifli değil.
aynı şeyi yarım saat sonra daha acıkmamışken, öncekini bile sindirmemişken yersen elbette lezzetli gelmez. aç karnına arkadaşlarınla buluşup iştahla yiyorsun. karnın da doyuyor, ilk yediğinden hemen önce can çektirmeyi sağlayan hormon da (adı neyse artık seratonin mi endorfin mi ne haltsa) yedikten sonra salgılanmayı bırakıyor. kısa süre sonra yediğin ikincisi elbette o kadar lezzetli gelmez.
burada arkadaşların payının olduğunu pek sanmıyorum.
aç değilken yiyorsan olabilir. ama toplu bir ortamda yemek bana da keyifli geliyor
Dışarıda dönerci lokanta vs. gideceksem tanıdığım birilerine de ikram için denk gelmeyi isterim bazen.
Hatta telefon ettiğim de olmuştur.
Birlikte yemek güzel oluyor