13 yaşındayken telesekreterine ilanı aşk mesajı bıraktığım kızın o mesajı dinleyip dinlemediğini bilemediğim, tekrar mı etsem yoksa ghostladı mı, onurum kırılmasın ikilemiyle geçen aylar en büyük aşk acımdı.
Lgbti bireylerde aşk acısının daha derin etkilediğini okumuştum, senin de o yüzden her ayrılığın acıya dönüşmüş olabilir.
@Bruce, ben hep karşı cinse ilgiliydim. onların işi daha zor birde baskıyla uğraşıyorlar. Allah yardım etsin. benim çok şükür özgürlüğüm vardı.
Erkek değil miydin sen, çocuk diyince öyle düşündüm lol.
İlkokul ikinci sınıfta aşık olduğum çocuğa trip atıp bahçeye çıkmıştım. Arkamdan gelir diye bekledim, gelmedi. Drama queen olunmaz, doğulur.
İlk aşkım platonikti ve 6. Sınıfta asansör boşluğuna düşüp öldü. Resmi hâlâ cuzdanimdadir. Sonra zaten bir daha aşık olmadım.
Aşkımı öldürdüler sağolsunlar. Aşk bitti bizde :)
Ortaokuldaydim, cok buyuk ask yasiyorduk. Aileler falan isin icindeydi, asiri official’dik sjsjshshs. Gelip bisikletiyle kapimin onunde yagmurun altinda beklerdi saatlerce. Sonra tasinmamiz gerekti. Aramizda 50 km ve yas da 14 olunca mecbur ayrildik ama kopamadik, zor oldu kopmamiz.
Simdi gorussek ayni etkiyi vermez haliyle, bambaska insanlar olduk. Ama hala benim icin ozel ve tatli bir anidir.
Dissendium +1
Ben bütün ilişkilerimden ağır kazıklar yedim. Çok hafife alarak dinleyenler "senin de yaşamadığın kalmamış" diyorlar. En baba acı 2 tane, biri ona duyduğum sevgiyi anlamayıp benim onu yanlış anladığımı düşünerek manen bana zulmeden biri olmuştu, çok geçtim 2 sene ağladım. Bir diğeri benden ciddi ciddi hoşlanan ve bana adım atmaya başlayan kişinin bu halinden emin olunca deliler gibi korkup (tam da bir başkasının açtığı ağır yaralardan kaynaklı ve çok haklı sebeplerim vardı) onu kendimden uzaklaştırdım, verdiği tepki çok zarif bir tepkiydi, beni sevdiğini gösteriyordu, bunu fark edince çok ağır geldi.
@lambırcek +1
Arabesk psikolojik şiddettir. Bana göre. Psikolojiden biraz anlıyorsam direkt zulümdür diyorum.
bence bu yaşadıklarımız çocukluktan kalma sancılar. annemizin kendimize yetemeyecek kadar küçükken elimizi bırakması gibi bir şey. gerçek sevgi acıtmıyor. yani tam da emin değilim belki acıtacak. Allah korusun.
@geveze yazar
Bence de. Anneden babadan alınamayan güven hissi, sevgi, görülme, ilgi, saygı, "ben değerliyim, anlamlıyım, yeterliyim, doğruyum, iyi bir şeyim" duyguları... bunların eksikliği bizi karşı cins ilişkilerimizde bağımlı kılabiliyor mesela veya ilişkileri kendi bitiren olabiliyoruz. Ya da ne bileyim ilişkiyi çıkmaza kendi sokan, sevgili yıpratan, ya da sevgiliyi narsistleştiren, narsisizmini ortaya çıkaran, dengesizleştiren vs vs.
Aşk denen şey çok büyük çoğunlukla "proje-amaç dönemi"mizdeki (bize hamile kalınan 9 ay ve önceki 1 yıllık süreç) yaşadığımız acizlikler ve açlıklar aslında.
ask acisi cekmedim. birkac gün taylor swift, love me like you do falan dinleyip agladim sonra yoluma devam ettim. millet abartiyor gibi geliyor valla. aldatildim da, ghostlandim, reddedildim de ama karakter, olaylara bakis acisi vs ile ilgili oldugunu düsünüyorum.
MGMT'den gelsin
Love must be forgotten, life can always start up anew
and we're fated, fated to pretend.