Surekli yanlis hareket goruyor veya yakaliyorum.
Yanlis anlasilmasin insanlari sadece eksileriyle degerlendirmiyorum hicbirimiz kusursuz degiliz fakat dolambacli ve salak gibi davranan kisilere tahmmulum yok.
Beni elestirmek istersenizde sikinti yok hersey serbest
İyiyi görmeye odaklan. İnsan doğası gereği kusurludur. Kusur görmek kolay, olay güzeli görmekte.
senin gibi biriyle tanıştım. arkadaş olduk kaynaştık sonra bilmediğim bişeyime uyuz oldu irtibatı kesti. bına rağmen aradım ama yanıtsız kaldı. ben zaten herkesle anlaşan, alçakgönüllü, uyumlu biri olduğum için çok üstelemedim ama o arkadaş zaten yalnızdı ve tek anlaştığı kişi bendim. Beni de kaybeden kolay kolay arkadaş bulamaz. bunu kendini övmek için söylemiyorum idrak etmen için söylüyorum. insanlar çöp, tek tabanca mutluyum gibi kafalar ergenlikte havalı ama 50 yaşında bu kafada ve durumda olan insan hayattan hiçbirşey öğrenmemiştir gözümde.
@buenosdias
Surekli cikarci yada cani sikilip yalniz kaldigi icin arayan insanlarla tanistim
gerek yok arkadaşa.
anladım. ben biraz dolu olduğum tepkisel bir cevap oldu.
Bu konuyla ilgili söylenecek çok fazla şey var yaşadığın çevre, ülkedeki insan kalitesi, senin kırmızı çizgilerin, yaşla artan tahammülsüzlük, arkadaşlıktan beklentilerin vs.. biraz anlayarak anlatarak aşılabilecek bir sorun.
@buenosdias
Bide 4 yil yurtdisinda yasadim avusturalyada istanbula gelince soka girme durumu oldu galiba.
eski arkadaslarimdan vazgecmem icin cok büyük yamuk yapmalari lazim. yoksa onlara gicik olmam hic...
ama yeni tanistigim insanlara da sosyallesme gözüyle bakiyorum cogu zaman. arkdaslik yine kolay dostluk cok ama cok zor. hatta evlenmek, aile kurmak daha kolay bence dost olmaktansa...
"Hiç" arkadaş olmamasını eşin/sevgilin/komşun ? vs yani düzenli diyalog ve aktarımda bulunduğun birisi olmadığında sağlıklı bulmuyorum tek yaşayabilirsin ama arada paylaşım yapabileceğin birilerinin olması önemli bence. Arkadaşlık kurmak gerçekten de çok kolay değil, oturur takılırsın ama yanında gerçekten rahat hissedebileceğin insan sayısı zaten çok az. Uzun yıllar tanıdıkların bile sana bazen tuhaf davranabiliyor, hatta yeri geliyor eşin/sevgilin yanlış harekette bulunuyor ama %100 mükemmel kimse yok. Sadece ne kadarını tolere edebilirsin o önemli. Sana tavsiyem en azından kendi ilgi alanlarında hobilere yönelip (spor, yürüyüş olur, kitap klubü olur vs ) bir etkinlik bul en azından ayda 1 de olsa arkadaş olacam diye kasmadan insanlarla etkileşime geç. Arkadaşlık kendiliğinden oluyor ve kolay olmuyor zaten.
Arkadaş sayım çok az herkesle arkadaş olmam ama birkaç arkadaşının olması iyidir.
Benim çok arkadaşım var. Hepsine zaman ayırmak ciddi emek istiyor. Çok sıkı ve samimi olduğum arkadaşlarım da var. İyi zamanlarında ve zor zamanlarında yanlarında olursan karşılık da görüyorsun.
anlaşamamak farklı konu ama sınırların limitlerin olur sana o limitler dahilinde yanlış yapanları silersin, biraz daha spesifik açıklaman lazım hangi koşullarsa siliyorsun, bir laf var ne kadar arkadaşın varsa o kadar çok yavşaksın diye bir nebze doğru, samimiyetsiz çok "tanıdığım" var karşındakini kullanan arkasından konuşan nabza göre şerbetli ama arkadaş kalan bu şekilde olmaktansa arkadaşsız kalmak tercih edilebilir, karakter meselesi sonuçta.
çıkardığım onca insan var hayatımdan, benide çıkartanlar var kimi çok ufak sebeplerden kimi ciddi yapılan yanlışlardan pişman değilim sonrasında büyük ferahlama geliyor, 2 farklı arkadaş grubumu tanıştırıp onlar kavga edince arada kalıp 2 taraflada görüşmediğim zamanlar olmuştu şimdi dönüp bakınca en sakin ve dertsiz tasasız zamanlarımmış diyorum.
mesela iş yerinde farklı departmanda bir kız var 7/24 telefonla konuşuyor onu kapatıp diğerini arıyor boş muhabbetler aklın almaz böyle arkadaşım olacağına olmasın diyorum.
şans meselesi birazda dengin ile karşılaşmak, en yakın arkadaşım böyle bir durumdaymış senelerce hobileri genel kültürü tanıştığı insanlarla uyuşmamış ve bu sebeple terapiye bile gitmiş kendine yüklenerek
olmayabilir. bu sizi sorunlu ve degisik yapmiyor. zaten anlasamadiginiz yaninda rahatsiz oldugunuz kimselerle arkadas olamazsiniz. Illa ki boyle birileri vardir ama karsiniza cikmamis/cikmiyor olabilir.ya da sadece boyle bir donemden geciyor olabilirsiniz, insanlardan biktiginiz. yine de boyledir deyip defteri kapamazdim.
insanlardan ne gibi bir beklentiniz var, bu beklentilere ne sebep oluyor hiç anlamıyorum. geçti abi ortaokul lise gibi çıkarsız arkadaşlık zamanları. tahammül edemiyorsanız o kişiden çok şey bekliyorsunuz demektir. bir yandan da size hak veriyorum, ben trafikteki insanların mallıklarına da tahammül edemiyorum ki bu insanlardan insan olması dışında hiçbir beklentim yok ama o bile olamıyor işte. avustralya nasıldı bilemiyorum ama türkiye büyükşehirleri özelinde amk bu hayatın. kusura bakmayın ağır konuştum.
anladim. bence kendini biraz kesfetmen lazim. kaynagini bulup ona yonelik cozum arasan iyi olur. belki karakterin geregi (INTJ-mimar) mukemmeliyetcisin, yada sadakat kirmizi cizgisi olan bir Akrep olabilirsin. yahut cocukluktan gelen ozguven eksikligi kaynakli asiri paylasimci biri olabilirsin vs...
sinirlariniz olmasi gerekir fakat bu demek degildir ki sinirlar bir kere asildiginda insanlari 'sileceksiniz'
tek satirlik instagram paylasimlarindan bu olay cok farkli yerlere geldi. birisi sinilarinizi astiginda o kisiyle konusmak icin 100 turlu yol var, once bunlardan birini ya da bir kacini denemeden insan silmek karsinizdakinde degil sizde bir sorun olduguna daha cok isaret eder, zor konusmalardan kacan biri olmak gibi mesela.
neyse sizin sorunuza gelirsek, kime gore yanlis neye gore yanlis, size yanlis geldigini konustunuz mu, siz insanlarla saglikli ve seviyeli iliski kurmak icin ne kadar caba gosteriyorsunuz? insanlarin sizin aklinizi okumasini mi bekliyorsunuz? size nasil davranilmasini istediginizi siz yonlendirmezseniz insanlar nasil bilecek? turkiye'de insan iliskileri zaman zaman vicik vicik olsa da, once cuvaldizi kendine batirmak gerek. ileri yaslarda da gayet guzel, beklentisiz, cok samimi dostlar edinmek mumkun.