Değerinizin anlaşılacağı yerde olun.
Sadece kendine güven jsks şaka bir yana kendini kimseye sevdirmeye çalışma, onay almaya uğraşma sürekli. Herkes en az senin kadar değersiz, en az senin kadar değerli. İnsanların denyoluklari üzerine yoğunlaş ama kimseyi parmakla gösterme, o da senin haddin değil mesela. Şefkat kilit kelime. Kendine, herkese. Hepimiz çok komik hatalar yapıyoruz, kimisi hatalarını çok güzel süslüyor, kendini çok doğru pazarlıyor. Ama özünde herkes gelişime açık ve herkes belirsizlikle, acıyla mücadele ediyor.
Bu tip buhranların nedeni bence kendini bütün bu dünya işlerinden yukarıda görme isteği yani. Ben hata yapmam, ben bambaşka biriyim, çok akilliyim. Hepimiz hayatın içinde bazen savrula savrula yol alıyoruz. Bu hep böyle olacak. Komik hatalar yapacaksın, bilmeden kalp kıracaksım, başarısız olacaksın, büyük kayiplar yaşayacaksın. Yapabileceğin en önemli şey hata yapmaya tahammül gösterip tefekkür etmek. Ve şefkat, merhamet, cesaret, iyimserlik gibi yüksek duygularını büyütmeye çalışmak.
Mutluluk ve iyilik hali kişiye ait bir potansiyeldir, kimsede ya da hiçbir yerde bulamazsınız içinizde yoksa. Yalnızlığa itilmektense, kendi yalnızlığınızı kendiniz seçip yola muhteşem bir şekilde devam edin bence. Hayatınızla ilgili tüm kararları kendiniz alın: Yalnızlıksa yalnızlık, sevinçse sevinç. Koca bir çaydanlık çayı devirip bardakların hepsini etrafa dağıttıysam, önce tam ortasına bir süre oturup nefeslenir, etrafın pisliğine acıklı ve gülerek bakar, sonra yavaş yavaş etrafı toparlamaya başlarım...
Bir de yenge kızmasın ama sen sevimsiz bir tip de değilsin yani. Yengeye selam, o da çok muhterem bir insandır büyük ihtimalle:)
bu hislerin hepsi geçecek
@silverleaf, hah bunu yapıyom zaten. Bunu da bardak kırıklarının ortasında oturuyorken yazdım. Birazdan topluycam hepsini.
@sekizdokuz, ben yengeyim zaten. Heh işte bunu yapıyorlar bana. Önce aslansın kaplansın diyip uçurup sonra güm diye bırakıyorlar sanki yanılmışız diye. Ortada kalakalıyom aptallığımla başbaşa. Ama en üzüldüğüm ne biliyon mu niye diğerleriyle varoluyorum. Oysa eklemlerim gayet iyi kendim de yürüyebilirim hayat yolunda. Benim onlrdan hiçbir çıkarım yok ama topluma yaranma derdim niye.
A sen kadın mısın? Gel kız buraya jsksks Türk kadının genetiği o tatlım, asicaz el birliğiyle. Farkındalık yolun yarısı.
senı tanımadan nasıl tesellı verek aşko? neyse zaten teselli konusunda çok kötüyüm beni pas geç; rndndnd:) ama aklıma geleni yazayım. sen ankara'da tüm hayatı kocası, ailesi, çevresinden vs.. ibaret bir sibel olmayı seçmiş olabilirsin(örnek verdim kızma). ama hayatta milyonlarca yol, karar ve durum var. duygularını başka yerlere kanalize edeceksin.
bilsem zaten kendim yaparım şapsal şey diyorsan da bu beğenilme, kabul edilme arzusunu törpüleyecek psiko terapilere başlayacaksan. zira bu tip arzular hep geçmiş travmaların eseri oluyor.
@buenosdias, sibel de olsam kate'de olsam beğenilme arzusu törpülenemiyor bacım. Psikoterapinin yollarını aşındırdım. Ama bak benden sana tavsiye eğer sana da gelirlerse beni en iyi doğu felsefesinin ego üzerine okuduğum öğretileri törpüledi. Ama tamamen kurtulamıyorsun.