Son yıllarda hep zirveyim. Her yılım kendimin en iyi versiyonu.
hep inişli çıkışlıyım.
Sanırım bunun fizyolojik bir altyapısı da var; insanlar genelde kırk yaşına doğru ya da kırk yaş civarında daha tutarlı, daha az heyecanlı ama daha akılcı bir ben ve dünya algısı geliştiriyorlar. Bunu kendimde ve çevremdeki yasitlarimda çok sık görüyorum. Dinlerde ve diğer başka öğretilerde de rastlanır: kırk yaşından sonra erme, peygamber olma, dünya işlerinden çekilme ya da bazı sanatçıların işleri mesela kırk yaşından sonra anlamlı gelmeye başlar. "Beden zaman geçtikçe yaşlanır, ruh gençleşir." diye bir şey okumuştum geçende bir yerde. Belki bunlari daha çok insan bilse yaşlanmaktan korkmazlar.
Kendimi buldum gibi değil ama son birkaç aydır kendimin en iyi versiyonundaymışım gibi hissediyorum.
her yıl daha iyiyim. şu anda en iyi versiyonum.
Son 3 yıldır kendimin en iyi versiyonundayım. Yaşım şu an 40 demek ki 37 - 38 itibariyle başlamışım :)
fiziksel olarak 27 zirveydi, 30 sonrasi cokus basladi.
kariyer olarak 35 gibi "lan bu is maas ile olmayacak" dedim ve cikis yolu aramaya basladim. Bir iki sene sonra sirket actim, simdi bos zamanlarimda baska isler kovaliyorum. Amacim maastan kurtulmak ve 50 itibariyle "calismak zorunda olmadan zevk icin calisma" seviyesine gelmek.