istanbulda beyaz yakalı hayatının arasında bi memlekete gidince düşünmeye başladığım bir şey var.
liseden bir arkadaşım rulo makine hırdavat tic. ltd. şti. kurmuş. Konveyör Bant Rulo üretiyor.
maden şirketlerine falan satıyormuş.
başka bir arkadaş tarımcıydı zaten ailesi. kendisi de yulaf, karışık, darı vs kuş yemi imalat ediyor.
ikisinin de bu işleri kurduktan sonra hayatları inanılmaz değişti. kısa sürede evler arabalar hayat tarzı baya level atladılar.
şimdi düşünüyorum network tabii ki önemli ama ben kuş yemi işime girsem en kolay şey üretmek olur. bin tane dert var.
ikisine de sorduğum ilk soru şu oldu, nereden aklına geldi de bu işe girdin?
sallıyorum mesela düğme ya da fabrikalardaki rulolara yedek parça üretmek gerçekten bir iş ve belli ki yeterli sermaye, ticari kafa, aile bağlantıları vs bir şekilde kazandırıyor.
bunun gibi örnekler var mı hiç çevrenizde falan?
birileri şu an sadece şu tarağı üreterek para kazanıyor. www.google.com
hadi zeytin tarağı üreteyim desem nereden başlanır ki işe?
Bir şekilde işin içinde olmakla başlıyor herşey aslında. Ticaretle uğraşıyorsan iş çevren sürekli genişliyor, kim nerede ne iş yapıyor, ne yapılacak, kimler ne alıp satıyor devamlı bunları görüyorsun, duyuyorsun.
Geleceği gören, risk alabilen bu işlere giriyor.
eski nesil de(60 öncesi) çıraklık,kalfalık, ustalık-işveren olmak şeklinde ilerlemiş süreç, daha sonra ki nesillerse babalarından kalan işleri devralmış, devam ettirmiş, büyütmüş. 70 sonrası nesilde memur oldu, mühendis oldu, ara eleman oldu buralarda çalışan ana iş gücünü oluşturdu.
Bu durum Türkiye sanaysinin özeti oluyor.
www.ekonomim.com
sealth +1
bir şekilde işin içinde olmak lazım,
ya da işin içinde olan böyle bir işe girişebilecek ama parası olmayan biri ile ortak olmak lazım ki orada dürüstlük güven vs riskler geliyor beraberinde
Ben tüccarım. Önce al sat yaparak başlarsın, müşteri kazanırsın, çevre edinirsin, ticaret nedir öğrenirsin. Sonra - istersen- üretime geçersin. Ama her zaman alıp satmak, üretip satmaktan daha avantajlıdır.