Aileden zenginliği gelen insanları görüyorum her şey daha kolay hayatlarında ve daha fazla imkana sahipler haliyle, benimse işim olmasına rağmen şuan öyle bir zenginliğim yok ayrıca öyle bir zengin olma hırsımda yok.
Ama benim mutluluğum hep ufak şeylerle olmak zorundayken , zenginler çok daha canlı ve güzel bşr hayat yaşıyoe , bunları gördükçe daha çok çöküyorum.
Nasıl hayattan daha fazla keyif alıcam bilemiyorum , sizin ikigainiz var mı ?
Zengin olup basit yaşayan, basit şeylerden zevk alan insanlar da var ancak ikigai nin çalışmadığı hatta problemin zenginlikle de çözülemeyeceği birkaç örnek verebilirim ve böylelikle belki kafanda bir yere oturtabilirsin :
Ateşli silahlar ile ilgil yeteneği ve ilgisi olan bir kişi İngiltere'de yaşıyor ancak regülasyonlar sebebiyle bu alana yatırım yapamıyor.
Helikopter sürme konusunda yetenekli ve bundan çok mutlu olan biri Almanya'da yaşıyor. Almanya'da paranız dahi olsa bireysel helikopter sahibi olup helipad ve uçuş izinlerini ayarlamak çok fazla iş.
Benzeri örnekler çoğaltılabilir. Örn. jeologsunuz Kuzey Amerika'da araştırmalar yapmak istiyorsunuz. Grand Canyon'a gidip bizzat gözlemler yapmak istiyorsunuz çok da zenginsiniz ancak Amerika turist vizesi verirken ne gelirinize bakar ne zenginliğinize. Tamamen oradaki memurla olan iletişiminiz, dürüstlüğünüz ve sizin elinizde olmayan başka değişkenler devreye girer vize alamayabilirsiniz.
Ancak bunların hiçbiri bir engel değil. İkigai aslında Mutluluğunuzu ve hayattaki amacınızı dış etkenler üzerine kurmamanızı öğütlüyor. Hayatta biraz oportünist olmak gerek. R. Heinlein çok sevdiğim bir tespiti var: Böcekler uzmanlaşır. İnsanlar her şeyi aynı anda çok iyi yapabilirler.
İkigai (felsefesini) beğendiyseniz, Wabi Sabi (felsefesine) de bakmalısınız.
Her ikisi de yaşam şeklinizi ve hayatınızı düzenlemenize yardımcı olur. İkisi de Japon :) Birbirini tamamlar diye düşünüyorum. Amacım sizi telkin etmek değil, yanlış anlaşılmasın.