İşte yorulunca, aşırı sosyalleşince siz de ağlamaklı- üzgün oluyor musunuz?
Bu normal bir durum mudur? Neden oluyordur acaba? Başka yaşayan var mıdır?
Teşekkürler..
oluyor. bence sosyalleşmek değil yaptığınız, "yük almak". o da insanı yoruyor, sürekli yük alıyorsunuz (kötü enerji, fazla sorumluluk vs. vs.)
ilgi ve takdir isteyen çocuk ruhunuz ortaya çıkıyor.
Sempati ile dinleme sebebidir tahminimce. Kendin ile karşılaştırmalar da yapıyorsan insanların tüm duygularını yükleniyorsundur. Empati ile dinlemeyi öğrenmeni tavsiye ederim.
Daha önceki bazı duyurularında da dikkatimi çekmişti. Sen çok fazla dışa dönük biri değilsin daha içe dönüksün ve bu sana sanki normal bir durum gibi gelmiyor. Şu an anlattığın konudan çıkardığım sonuç kendine çok yüklenmenin ortaya çıkardığı ruh hali. Tabii ben bu konuda uzman değilim ama bence insan kendini olduğu gibi kabul etmeli. İçedönüksen dışadönük olmak için çabalama. Hayatını buna göre dizayn et. Ben mesela çok içedönük de değilim çok dışadönük de değilim. Hiçbir zaman sohbet başlatan taraf olmadım. Evim haricinde nerede olursam olayım orada bulunduğum süreyi hiç konuşmadan gecirebilim. Hiç konuşmadığım için herkes şaşırıyor. Ama konuşmaya başladığımda sen aslında çok eğlenceliymişsin diyorlar. Ben kendimi hiç kasmıyorum. Konuşmak istemezsem konuşmuyorum. Ben daha çok evimde kendi başıma zaman geçirmeyi, dışarı çıkacaksam tek başıma çıkmayı seviyorum. Demek ki sen de böylesin, değişme ne olacak?
sosyalleşmeyi tanımlamak lazım.
genellikle şikayet, dırdır, dedikodu oluyor sohbetler. bu da gerçekten ağır enerjiler içerir.
eğer kişilerin birbirini aşağılamadan, kötülemeden neşelenmesi, üretmesi, ürettiklerini tevazu ile paylaşması vb böyle hissettirmez.
komşularımla görüşmüyorum bu yüzden. her gün epsom tuzlu banyo yapıyorum falan.