1 2 gün önce bu yavru için ilan açmıştım.. Apartmanda yasayan, savunmasız, uysal 4 5 aylık daha kendisi bebek olan minik kızımız Melisa bir gün hamile kalmış. Hep eşiklerde yattı zorla dısarı cıkarıyorduk biraz kedilik öğrensin hayatı öğrensin diye ama aşırı sessiz prenses sadece gurlayan miyavlaması bile zor duyulan apartman evladı oldu. Tabi bir yandan apartmanda istemeyenlerlr,çocukların elinde oyuncak olmasıyla mücadele ediyorduk.Neyse bu yavrum dün doğurdu merdiven altında bir koltuk var oraya, baktık yavrular fare yavrusu gibi aşırı minik. Hem de 5 tane. Ya bu hayvanın patisi bit kadar kendisi minicik nasıl 5? Baktık hiç yalamıyor,temizlemiyor, memelerinde gram süt şişik yok, hemen bir kutuyla vete gittik, benim kedim dünyayı inletir vete giderken, bu yolda elimden mama filan yiyor. Yavrularım biri öldü oracıkta. Dediler annede hiç süt yok, hipotermi de gecirir bunlar, 2 saatte bir besleyeceksiniz. Sıcak su torbalar peluşlar falan bir güzel koltuğa yatak açtık, ama süt yok süt, açlar. Eşimle alarmlar kurduk 2 saatte bir gece 1-3-5 saatleri dahil şırıngayla besleyip tuvalet yaptırmaya calıstık filan. Dün gece 2 yavru daha kaybettik, cünkü anne ısıtmıyor bile. Hayvanda analık güdüsü yok, süt yok hiçbir şey,kendi bebek. Neyse aşırı yorgunuz filan ama bir yandan işaret parmağım kadar canlıların avucumda kalbi atıyor ve mücadele ediyor, aşırı değişik bir duygu. Gelelim sona, bu akşam biri kaybettik elimde bir yavru kalfı diye hünhür hüngür ağladım, 1 saat önce hipotermi ve açlık ve aşırı güçsüzlük nedeniyle son yavruyu kaybettik ve defnettik. Hızlı ve üzücü bir süreç oldu bizim için.. Şimdi bunları hem duygularımı paylasıp hafiflemek hem de derdimize derman olabilecek insanlara ulasabilmek için yazıyorum. Bu yavrum henüz kücük ve zayıf, en az 2 3 ay lazım kilo alması lazım kısırlasamıyor, tekrar hamile kalması an meselesei o yavruların doğduğu gün ölmesi an meselesi ve korkuyoruz, ne bu hayvan bu sürecte acı ceksin ne de o yavrular. Bu kedinin tek isteği artık eşiklerde yatmamak, birinin ona yuvasını acması, insan gördüğü anda gurlayan, savunmasız kucak kedisi bir sevgi yumağı. Kısırlaşana kadar geçici ya da keşke olsa kalıcı yuva arıyoruz. He ben niye mi almıyorum? Benim evimde hastalıklarından dolayı anksiyetesi olan her seyden korkan sakinleştirici içen bir oğlum var, 4 senedir 2 gün bırakıp da tatile gidemediğim bir yavrum var, yoksa gördüğüm günden beri bu kızı sahiplenen dünyanın en şanslı insanı diyorum, cünkü bizimki tam bir azman. Ben böyle bir kedi görmedim.. Lütfen destek verelim. Ankara Çankaya Dikmen.
Başa tutturulursa cok sevinirim.
Görsel paylaşıyorum.
r.resimlink.com
r.resimlink.com
r.resimlink.com

 
1

mobil görünümden çık