Duygusal bir insanım. İkinci kez yaşıyorum bunu ve çok ağır geliyor. Yemeden içmeden kesilecek kadar buhrana kapılıyorum. Çok yalnız hissediyorum, konuşasım gelmiyor. İşe odaklanamıyorum. Eve gidip haftalarca yatmak istiyorum. Sürekli kalbin oralarda bir yumru var gibi.

Hepimiz bunu aşağı yukarı aynı hislerle mi yaşıyoruz, yoksa bazıları için hafif tatlı bir acı mı? Hani kırmızı biber yersin yakar ama bir yandan da seversin o acıyı ya da melankoliden zevk almak gibi. Bazıları da bu şekilde mi hissediyor? diye merak ediyorum, sizde durum nedir?

30 E.

 

evet, benzer bir his. en son 36 yaşımda bunu hissettim. şu anda 39 yaşındayım. bir daha da olmaz. değerini bil.

gabe h coud

Ben de bu duyguyu çok şiddetli yaşıyorum. Ama bence herkes aynı şekilde yaşamıyor çünkü kişiliğe, karaktere göre değişir. Hatta hissettiğin sevginin yoğunluğuna göre de değişebilir. Yani değişkenler çok.

rock n roll

Bence terapi grubu kuralım. Bende durum kötü.

Kahvedesu

duygusal olmakla duygu regulasyonu yapamamak ayni sey degil, ask acisini daha makul ceken insanlar genellikle daha iyi duygu regulasyonu yapabiliyorlar. bu demek degil ki siz abartiyorsunuz, sadece aradaki nuansi aciklamak icin yazdim. ayrica gercekten cok asik oldugunuz icin de bunu yasiyor olabilirsiniz. ama duygu regulasyonunu ogrenmek hayatimizi genel olarak kolaylastiriyor bence. tadini cikarin, kalbinizi kapatmadiginiz surece her yasta ask acisi cekilebiliriz ve bu cok guzel bir sey aslinda. 35-40'indan sonra ask acisi olmaz soylemlerini de sallamayin, yasamdan vazgecmediginiz surece ve kendiniz gibi insanlarla oldugunuz surece her yasta her duyguyu yasarsiniz.

kassiopeia

bende hep yasadim zannediyordum megerse yasamamisim.

haftalardir sabahin bir köründe uyaniyorum. tekrar uykuya dalamiyorum. 4 kilo verdim. beni, hayatimi delip gecti resmen. kimselere birseyler söyleyemeyen anlatamayan ben herkeslere anlattim.

redditde /breakups da takiliyorum sürekli insanlar benim yasadigim benzer seyleri hissediyorlar mi diye. benzer seyler cok var. asamayanlarda cok var. terapi öneririrm

vhs kaseti

ben hiç böyle bir aşk acısı yaşamadım. 32/k

herkes aynı yaşamıyordur bence. ben duygusal bir insanım aslında ama sevgiliden ayrılmak bile maksimum 1 hafta üzerdi beni. duygusallık da değil beynin kimyası o aşka etki eden hormon.

kaptan maydanoz

kadınların aşk acısı falan çektiğini düşünmüyorum. erkeklerde çok daha fazla bu durum.

nothing in my way

tüm aşkzedeler toplanmış. benim ayrılık acısı yaşama şeklim de şöyle oluyor (ben ayrılsam bile) bazen çok özlüyorum sadece uyumak istiyorum hiçbir şey yapasım gelmiyor sonra biraz iyi oluyorum etraf cıvıl cıvıl özgürüm diyorum modum yükseliyor ertesi gün yine üzülüyorum…bu tip ayrılık sonrası yaşayan var mı aramızda?
E(31)

ercu cozer

yumru yok bende.

ama hiçbişi yapmak istememek evet. terapi grubu kurulursa ve motto hiçbirşeyi sebepsiz yere beğenmeme ise haftada 5 dk uğrarım. kalan süreleri enerjik geçirmek daha iyi geliyor.

baldan kaymak

cinsiyete göre, deneyime göre değişir.

erkeklerin kendi içinde de değişir.

kadınların bizim yaşadığımız türde bir acı yaşadığını sanmıyorum +1

tabudeviren
1

mobil görünümden çık