genel olarak değil ama şuan için eşim tüm herşeyimi alıp benim ülke dışına çıkmama sebep oldu günlerdir farklı bir durumdayım
Üniversitede Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi bölümünü İngilizce olarak okumam.
yediğim kazıkların bileşkesi. tam olarak hangisini seçeceğimi bilemedim.
üniversiteyi şehir dışında okumam.
Hayatım boyunca üç kırılma anı yaşadım.
Birincisi anne babamın lise sınavına gireceğim tarihten bir hafta önce çok şiddetli kavga etmeleri. O gece karar verdim evden ayrılmaya. Çok çok iyi liseleri kazanabileceğim halde bayağı uzakta bir şehirde yatılı lise okudum. (Eskiden çok öfkeliydim bu konuda anne babama. Fakat artık kendi içimde onları affettim. Böyle olması gerekiyormuş diye bakıyorum olaylara)
İkincisi aldatılmam. İnsanlara asla ama asla güvenilmeyeceğini öğrendim. Tek başıma öleceğimi iliklerime kadar hissettim. Duygu yoğunluğum eskiye nazaran hiç yok gibi bir şey. (İyi ki aldatılmışım. Çünkü insanlara her ne olursa olsun sıkıca tutunan, onların yaptıklarını görmezden gelen bir yapım vardı. Sahici bir sarsıntı, sahte bir dengeden iyiymiş)
Üçüncüsü deprem. Ben memlekette değildim fakat çocukluğum, ilk gençliğim, çok yakınlarım vefat etti. Hayatta istediğimiz bir şeyler varsa hemen yapmalıyız kafasına girdim o günden sonra. Çünkü hayat düşündüğümüz kadar uzun ve ciddi değilmiş. (Yaşadığımız dünyaya ve hayata haddinden fazla anlamlar yüklüyormuşuz. Çocuklukta ve gençlikte kurulan bir çok hayal gerçekleşmeyecekmiş, hayat bir kez daha acı da olsa öğretti)
en zor zamanimda 7 kat elin yardim etmesi, sozde annemin, babamin sanki birsey olmamis gibi davranmasi.
ilk okuduğum üniversiteyi bırakmam; o kararı alma süreci, o üniversiteyi yazma sürecindeki aile ve akraba baskısı...