Siz de durum nedir?
Bana da oluyor. Hep bir 2011 yılına gidiyorum.
Ben 90'ların sonunu seviyorum. Win 98, o dönem oynanan oyunlar. Fransa 98. Atari. Türkçe pop. Temmuz sıcağında amaçsızlık.
Bilinç geçmişteki kötü anıları çabuk siler, önemsizleştirir, bilinç altına iter.
Bu güzden geçmiş anılarımız hep olduğundan daha güzel olarak hatırlanır.
Aslında hiç de öyle değildir.
Bende de oyle. Buyuk bir ozlem hissediyorum. Kare kare canlaniyor gozumde. Bu ara daha cok hissediyorum ve acayip bi huzun kapliyor icimi ustelik sonrasinda. Istahim falan kaciyor gecmis ozlemim yuzunden bazen anlik yani. Hatta boyle bir soru acmayi bile dusunmustum bu hafta.
Evet ozluyorum, mutluyduk. 90'larin sonu 2000'lerin basi guzeldi. Mahallede buyumek. Disarda vakit gecirmek. Aileyle vakit gecirmek, beraber seyahat etmek. Akrabalarla pikniklere ormanlara gitmek.
Telefona ve sosyal medyaya gomulme yoktu o zamanlar. Ama Atari ve bilgisayarimiz olmustu. Eski oyunlar da guzeldi.
Bence sosyal medya insanlari cok etkiliyor. Ben ara veriyorum hep. Tabii aile/akraba ortami da degisiyor zamanla.
Gerci annemi de erken kaybettigim icin gecmise gitmek huzun veriyor daha cok. Dusunmemeye calisiyorum.
her dakika neredeyse. kendime başka bir şehirde doğru düzgün bir hayat inşa edemedim, çok bir şey ummuyordum ama bulduklarım bazı açılardan yeterli olmadı, kendimi açabildiğim biri yok, kapalı ve savunmacı yaşamak zorunda hissediyorum. otomatik olarak bunların hiçbirini yapmak zorunda kalmadığım 4-5 sene öncesini özlüyorum. bir çeşit savunma mekanizması kurmaktan başka bir şey değil yaptığımız.
ama bu konuda güzel bir kitap var, svetlana boym'un nostaljinin geleceği diye. orada nostaljinin aldatma ve manipülasyon mekanizmaları anlatılıyor. kitap biraz daha nostaljinin tarihsel bir olgu olması üzerine kurulu ama belki size cevaplar verecektir.
Mirket +1
Ama ben de özlüyorum o ayrı.
Mirket +1
Daha eskiden çok iyiydik çok mutluyduk demeyene denk gelmedim. Hatta 10 sene sonra konuşsak eminim bu yıllar güzel gelecek.
bende cok ozluyorum cocuklugumu. gunes bile bir farkliymis gibi geliyor bazen
5-10 sene onceki hayatima da ozlem duyuyorum bazen
muhtelemen 10 sene sonrada bugunu ozleyecegiz
ben ozlem duymuyorum cunku bana gecmis hep "yasadigim cok kotu bir olaya x yil kalmis olan yil" gibi geliyor.
gecmise donmek istemezdim sanirim. bazi seyleri en basindan degistirebilseydim isterdim ancak.