Evimin sokağındaki dükkan sahibiyle sokak üstünde park yeri konusunda biraz restleştik. Ne onun tam dükkanının önü ne benim evimin önü. Yer yanındaki dükkanının önü.

Eski ev sahibimle de geçmişte benzer bir restleşme sonrası huzursuz aşırı tedirgin bir dönem geçirmiştim. Hiç birleşe odaklanamıyordum.

Benzer bir duygu içindeyim. Bu hislerim normal mi aşırı mı? Siz hiç böyle durumlar yaşadınız mı?

 

2 seçeneğiniz var
ya kafanızda kurarak konuyu büyütmek, tekrarlamak, diyaloglar yazmak, ölüm-kalım meselesi haline getirmek

ya da geçici bir taviz (alttan almak, ilk adımı atmak, nezaket gibi) ile karşı tarafla diyalog kurarak uzlaşmaya varmak

esnaf para kazanma derdinde, iyi iş yaptığı bir gün denerseniz daha kolay sonuç elde edilir (lehinize)

yine de çalıyı dolaşmak daha mantıklı

bir soru sorcam

Çok takmazdım, günlük rutinime devam ederdim. Çok çekiniyorsam uzak durmaya çalışırdım, 50 metre öteye park ederdim. Karşıdaki adamın profili buna müsaitse ve ben de çözmek istiyorsam yanına gider "ya abi o gün öyle bir şey oldu ama bla bla bla" diye konuşarak tatlıya bağlamaya çalışırdım.

pianeta

Bir şey olmaz hacı

glamdr1ng

arada restlesmek iyidir kani sulandirir, herseye eyvallah cekmek de iyi degil.
bisey olmaz +1

cooperr

gündelik şeyler kafaya takmaya gerek yok. haberlerde gördüğünüz bindebir gerçekleşen olayları baz almayın.

orpheus

sorunuz anlaşılmamış sanırım. herkes park yeri konusunda tavsiye vermiş.

bu tarz durumlarda ben de aynı hisleri yaşarım. sorun çözülene kadar günlük rutinimde sürekli kafamın bir köşesinde durur, huzursuz eder. ben bunun belirsizliğin getirdiği tedirginlik olduğunu düşünüyorum. o yüzden bu tarz duygular yaşatan durumları olumlu ya da olumsuz bir an önce bir sonuca bağlamaya çalışırım. park yeri örneği üstünden şöyle anlatayım: dükkan sahibiyle yaka paça kavga etmek de bir sonuç, tatlı dille diyalog da bir sonuç. iki sonuç da belirsizlikten daha az huzursuz ederdi beni.

robin crusoe
1

mobil görünümden çık