Diyelim ki bir şirkette yöneticisiniz.
Ekibinizde X ve Y diye iki çalışan var.
X çok başarılı ve terfi almayı hak ediyor ancak veremiyorsunuz çünkü bir takım prosedürel engeller var (IK'nın şart koştuğu tecrübe yılı yetersiz, belli sayıda tecrübesi sayılmamış vs). 1 yıl daha beklemesi gerekiyor.
Y de fena bir çalışan değil, işini beklendiği seviyede yapıyor ancak asla X kadar fark yaratmıyor. Y'nin terfi almasının önünde bir engel yok, prosedürel olarak terfi verilebilir durumda.
Soru: Y'nin terfisini verir misiniz yoksa bekletir misiniz?
Y'ye terfi veririm. X ne kaybedecek ki bu durumdan? her durumda bir sene bekleyecek zaten. bir sene sonra ne olacağı belli değil. niçin Y'nin hakkını yiyeyim ki. iyi bir çalışanmış zaten
X'i zaten kaçıracaksınız. Y'ye ver geç.
Yöneticilik istisna yaptırabilme gücüdür, x'in de terfi alması için elimden gelenin fazlasını yapardım.
çok benzer bir durumu yaşadık.
saçma sapan ik prosedürleri vs.
disssedum +1 x bir gün gidecek.
ama ben olsam, x varken SADECE y ye vermezdim. ik ya baskı yapardım, ikisine de veriridim. biz böyle yaptık.
ortada x gibi bi olmasa, elbette y ye ver geç.
Bruce + 1
Kurallar, bozulmak içindir. İK veya firma, isterse kuralı anında değiştirir. Yönetici olarak bu durumu dile getirin. X için terfi alamasanız bile prim veya yurtdışı eğitim vs bir ödül verin.
Burada Y, X'ten ayrı düşünülür ve terfisi verilir.
X için terfi olmasa da başka duruma uygun başka artılar düşünülebilir.
Terfi verilmek zorunda mı? Yoksa yöneticinin isteğine bağlı mı?
Önce bunu sorgulamak lazım.
zorunlu değil, yöneticinin değerlendirmesine bağlı.
Y’ye vermelisiniz, X proseduru bilmiyorsa ona da durumu aciklamali ve farkli sekilde de olsa odullendirmelisiniz. Vermediginiz terfi yuzunden elinizdeki calisanlar kacabilir, seneye terfi verme sansi olmayabilir/kisitli olabilir.
Hangisini kacirmak istemiyorsan terfiyi o alir, oburu memur kafali degilse istifa eder gider. Zaten istifa etmiyorsa terfiyi hakedecek bir tip degildir.
isveren kanunlar cercevesinde kaldigi surece kimseye adil davranmak zorunda degil, herkes kendi basinin caresine bakar.