ilber ortaylı çok ağır konuşmuştu bi yerde; "çok bilinçli olmayan 3-5 meb öğrencisi amerikaya 2 yıllığına yüksek lisansa gidiyor, dönünce her şeyi bildiklerini sanıyorlar. türkçe, ingilizce gibi bir dil değil, bu öğretilen bizim dilimize uygun değil" falan demişti.
bunun sebebi hikmeti nedir?
sebebi hikmeti: öğretmemeye yönelik, adeta fallik sembol gibi bir eğitim sistemimizin olması.
öğretmemeye yönelik eğitim sistemimiz olduğu doğru da, bunun sebebi o değil. el yazısı saçmalığın daniskasıydı mesela. bir nesil heba oldu. neyse ki ondan yırttık. o yollardan geçmiş bir baba olarak cevap vereyim.
harfin okunuşunu bee diye öğretince, çocuk kelimeyi okurken kelimedeki harfi de öyle okuma eğilimine giriyor çünkü.
mesela ilk öğrendikleri üç harften biri "k". k harfinin okunuşuna kee dersen, "ek" kelimesini "e kee" diye okuma eğilimine giriyor. "ek" diye okuması gerektiğini kavratamıyorsun. harfe "kee" diyip kelimeyi niye "ek" diye okuduğuna anlam veremiyor. o yüzden harfi sesli söylerken "kk" demek gerekiyor ki "çocuk da "ek" diye okusun. okumayı öğrenince geçiyor bu.
Alfabeyi bu şekilde öğrenmiyorlar, sesleri bu şekilde öğreniyorlar. Bahsettiğiniz şeyler harfler değil fonemler ("phoneme"), dildeki en küçük ses yapı taşları. Okuma yazmanın temeli olarak tüm dünyada günümüzde yaygın olarak kullanılan bir yöntem. Kibritsuyu'nun açıkladığı mantık.
Bu yıl okuma yazma öğretiyorum. 5 adet ses grubu var 3 ayda hepsi okuma yazmaya geçtiler. Eski sistemden daha iyi kesinlikle. Çünkü “b” ile “be” başka şeyler.
Ben 84 doğumluyum. Fotrsapka’nın tarif ettiği yöntemle öğretildi bize.
Bence eskisinden güzel bu sistem. Mesela "L" harf olarak öğretilince buna "le" diyorlar. "Kal" kelimesini örnek alalım, bazı öğrenciler kelimenin sonunda "l" görünce bunu kale diye okuyabiliyorlar. Tabii ki öğrenci bunu ilerleyen zamanlarda daha iyi kavrıyor ve düzeltiyor ama mevcut sistemde bu karışıklık önlenmiş oluyor ve okumayı daha hızlı öğretiyor.