kardeşim doktorun ne söylediğini unuttuğu için ben de yanında giriyorum genelde. akli bir sorunu yok ama gamsız ve umursamaz biri olduğundan böyle yapıyoruz maalesef. ayrıntıları hatırlamıyor, sorması gerekenleri sormuyor vs vs... kendisi 30 yaşında, arz ederim.
Ben annemle giriyorum hep. Akıllı kadındır ama hastanede bir şey oluyor. Ne doktorun dediklerini hatırlıyor ne de doktorun sorularına düzgün cevap veriyor. Herhangi bir şeyi atlamamak adına girmem gerekiyor.
babamla giriyorum çünkü doktor ne dedi dediğimizde asla ikna edici konuşamıyor ve biz de gözden kaçan bir durum olmaması adına yanında giriyoruz. ben bireysel olarak tabii ki kimseyle girmem.
bende doktor/hastane korkusu, korku da değil de aşırı heyecanı oluyor. ne zaman hasta olsam ağlamadan muayene olamam. zavallı eski eşim benden epey iri olduğu için çok defa odadan çıkarılıp, bana "şiddet mi görüyorsunuz, korkmayın, söyleyin, öyle bir şey varsa hemen polis çağırabiliriz" söylenmiştir.
sakin kalamadığım için hiçbir zaman tek muayene olamam.
Eğer yanında olduğum kişi birine ihtiyaç duyuyorsa (moral destek, işitme/anlama problemi, fiziksel güçlük vs.) girerim ancak bana ihtiyacı yoksa girmem ki doktorla daha rahat iletişim kurabilsin.