Felsefe mezunu bir arkadaş lojistikte işe başlamıştı. Fabrikalara başvuru yapabilirsin. Üniversite okumayı tavsiye etmem. 35 yaşında olacaksın. Çok iyi bir bölüm okuman gerekir. Avukatlık bile çok prestijli değil. Çok düşük maaşla staj yapıyorsun. Zaten iyi bölümleri kazanmak zor. En az bir yıl deli gibi çalışman gerekir.
KPSS çalışıp 90 üstü almaya çalışırdım yerinde olsam. Zamanın olduğunu düşünürsek günde 12 saat ders çalışarak 95 hedefleyebilirsin.
İnsan kaynakları, muhasebe gibi kısa süreli kurslarla meslek kazanabilirsin. Okuyacaksan 2 yıllık oku.
Ehliyetin yoksa ehliyet al. Satış temsilcisi ilanları var. İlaç, banka, yedek parça gibi bir sürü şeyde satış var.
En kötü git Burger King dene.
Ümitsizlik insanın en büyük düşmanıdır !!
Her şeyden önce iş görüşmelerinde , kendine güveneceksin ki , işlerinde sana güvensin, çalışmadığın zamanlar için kendi işimi kurdum vb tarzında şeyler söyleyebilirsin, iş görüşmesi insanın bir anlamda kendini pazarlamasıdır, bunu gerek verdiğin cevaplarla , gerekse duruşun ve beden dili ile yapacaksın.
Kpss bir seçenektir +1
Bunun haricinde piyasada talebin çok olduğu yeni iş alanlarında kurslarla vb. gibi kendini geliştirebilirsin, bu yeni bir nish te olabilir.
İlk sigortali işe girdiğimde 26 yaşındaydım, 1 yıl çalıştım sonra işsiz kaldım sonra tekrar iş buldum. Bunda utanacak hicbir şey yok. Sizi bu buhrandan sadece KPSS kurtarır. Bu yaştan sonra iş bulunur, ama özel sektör istikrarlı değil.
bir tanidigimiz es durumundan dolayi kucuk bir ilceye tasindi. o kucuk ilcede calisacagi bir is yoktu. asgari ucretin altina sigortasiz calismayi bile kabul edecek raddeye gelmisti en son. ama yine is bulamadi. soz verdiler, tutmadilar vs
dugunde takilan altinlarla bir is kurdu. ama istemeye istemeye. babasinin evini ipotek edip para buldu
pandeminin ortasiydi. delirdin mi filan demistim.
su an 6-7 calisani var. cok mutlu
bazen patron aramak degil de, patron olmaya calismak gerektigine inaniyorum
2 yil 4 yil yeni bi okul okuyacak kadar zamaniniz varsa; is kuracak kadar zamaninizda vardir bence
cok az sermaye gerektiren onlarca is, dijital firsat var
bence bi dusunulebilinir
çok zor, bence kendi işini kurmanın yolunu ara. şaka da yapmıyorum.
hatta belki size düşük bir meslek gibi gelecek ama değil; tesisat, elektrikçilik vs. gibi hızlıca öğrenilebilecek işlere odaklanabilirsiniz.
ümtisizliğe kapılınacak bir durum yok. sadece rotanız ıdoğru seçin. 30 yaşında 0 tecrübeli birinin beyaz yaka olarak devam etmesi mümkün değil.
dünyadaki tek meslek de beyaz yakalılık değil.
kendi işiinzi açmayı, birkaç zanaat öğrenmeyi falan deneyin.
29 yaşına kadar hiç çalışmadım diyebilirim. Çıkmadık candan umut kesilmez. Ben de uzun bir süre iş bakmayı bile bırakmıştım.
Tanıdık yoksa bulamazsın. Bulsan da ağır işleri kitlerler. Çevreye haber salın, bir yerlerden tanıdık, ağabey falan bulmaya bakın. İş bulanlar böyle buluyor.
Baktın olmuyor emlakçılık ya da bir şeyler satabileceğin bir dükkan açmayı dene. Diğer türlü ömür boyu kölelik yaparsın.
Türkiye'de insanlar üniversite bedava diye illa okul okuyayım kafasında işsiz kalıyor. Diplomalı işsizlik her yerde var. Sanayide kaynakçılık yapan adamın 2-3 evi oluyor.
Bir de bence iş bulacağım diye hiç istemediğin veya geleceği olmayan bir yola girme. Kira ödemeyeceğin, yaşam masraflarını çıkaramayacağın bir işe girme. Çalışırken aileye muhtaç kalmak çok sıkıntılı olur
ilk ciddi isime 27 yasinda girdim, 6 ay full time is aradim ilk gelen teklifi okumadan imzayi attim yolladim, maasa bile bakmadan attim imzayi. Sonrasi sana kalmis. Isteseydim ilk calismaya basladigim is yerinden emekli olabilirdim ama 3-4 senede bir is degistirerek devam ediyorum. Olay aslinda %90 network, antenleri acik tutup mumkun oldugunca fazla ise yarar insanla tanismaya bakacaksin.
o yuzden tavsiyem:
1- Okul isinin pesini birak, vakit kaybi.
2- Ne is olursa olsun basla. 6 ay gecti begenmedin diyelim, is aramaya devam edersin. Ama bir yandan calisiyor olmak hem maddi hem de ruhsal olarak buyuk avantaj.