60 yaş bir önceki kuşağın ölme yaşıydı. Hayat uzadı. Ama artık hastalıklarla tanışma ve barışma dönemi oldu 60 lı yaşlar.. Söylediğin hastalıklar hiç bir tedavisi olmayan hastalıklar değil.
Bir stendi konu etmişsin. 3 stendli tanıdığım var benim. Bisiklet grubu üyesi Feysde. Sık sık Karşıyaka-Urla pedal basıyorlar.
Sen bir stendle çökmüşsün. Toparla kendini. Destek ol onlara.
Annenin sorunu da ilaçla gayet de kontrol altına alınabilir bir durum.
Stent değil derdim annemin hastalığı. Şu an dahi yağmur gibi gözyaşlarım akıyor. Hayat çok zor
Merhabalar,
Öncelikle geçmiş olsun, babam da parkinson hastası ve dünyanın sonu değil. Tabii ki kimse istemez, annesinin babasının en ufak nezle bile olmasını ama maalesef yaş, yaşadıkları hayat kalitesi vb. durumlar bu hastalıklara davetiye çıkarıyor.
Aşağıda parkinson hasta ve yakınları için el kitapçığını pdf olarak paylaşıyorum. Burada yazan egzersizler, ilaçlar vs. hepsinin babama faydası oldu ve bambaşka hastalığı var zannettiğimiz şeyler aslında parkinsonun bilmediğimiz belirtilerindenmiş. Bu sayede doktor doktor gezerken, aydınlandık.
Örneğin; uyurken salya, yutma zorluğu, sık idrara çıkma, gündüz aşırı uyku hali. 2 yılda 1-2 kere halüsinasyon görmesi vb.
Allah beterinden sakınsın; Alzheimer, kalp vb. çok daha tehlikeli ve üzücü hastalıklar var. Moralinizi bozmayın ve hastalığın daha da ilerlememesi için ilaç tedavisi ve egzersizleri deneyin mutlaka.
Tekrar geçmiş olsun.
www.turkiyeparkinsonhastaligidernegi.com
Hem anneniz hem babanız için geçmiş olsun.
Benim annemde de var parkinson. Elbette üzücü bir şey, ben de arada annemle konuşurken titreyen eline dalıp gidiyorum üzülüyorum ama yıllar geçtikten sonra annem yoğurt çıkarırken ayran yaptın yoğurdu diyerek şakalaştığım, karşılıklı güldüğümüz de oluyor.
Bulunduğumuz şehirde ve İstanbul'da birçok doktora gittik hepsinin farklı yöntemleri/teşhisleri olabiliyor ama en son Sakarya'da gittiği doktorun yazdığı ilaçlarla titremesi stabil halde kaldı ve şu an hayatına devam ediyor. Evet hastalığın ilerlemiş hali maalesef kötü, Allah kimseye göstermesin ancak ilaçlarla kontrol altına alınabiliyor.
Öncelikle siz her şeye rağmen moralinizi yüksek tutun, sonra da ona moral verin. Hareketler, günlük yürüyüş vs. yapması çok önemli. Annem çok yoğun ev işi yaptığında ve yorulduğunda veya üzüldüğünde titremesi bariz artıyor ama dinç ve kafası rahat olduğunda neredeyse fark edilmiyor bile.
Tekrardan çok geçmiş olsun.