en basit olarak yaş sorusuna verilen x yıl doğumluyum cevabı gibi.
o an beyin kilitleniyor sanki. çok basit bir hesaplama iken yanlış cevap vereceğim kaygısı ve geç cevap vereceğim kaygısı yükleniyor bir anda.
hesabı yapmak yerine beyindeki bu kaygıları bastırmaya odaklanılıyor.
mesela 'x ten y çıkart ne oluyor?' dedi birisi, yine aynı şey yaşanıyor. kaygılardan kurtulmakla uğraşırken karşıdaki kişi cevap z değil mi dediğinde diyalog sürsün diye daha hesaba geçemeden evet z deniyor.
bu seferde ya yanlışsa kaygısı ile devam ediyor süreç.
ikili diyaloglarda özellikle bir travma gibi bu durum.
nedir ve nasıl aşılır sizce?
Hocam çocukken matematik özelinde sizden beklentilerin olduğu ve bu beklentileri karşılayamadığınızda aldığınız olumsuz dönütler nedeniyle olabilir, sadece bir fikir. Matematik özelinde olan şeylere farklı anlamlar yüklemiş olabilirsiniz. "Bunu bilemezsem, bunu yapamazsam şöyle olurum, benim hakkımda şöyle düşünürler" gibi gibi.
kendinize hata yapma sansi verin. baskalarinin ne dusundugunun bir anlami yok. siz kendinizi boyle kabul ettiginizde kayginiz ortadan kalkar.
ben de yaşıyorum ama en azından utanç hissetmiyorum, telefonlarla yaşadığımız için normal geliyor artık bana. eskiden yüzdelik hesabı falan yapıyordum şimdi hesap makinesiyle gülüşüyoruz.
Bizim çocukluğumuzda zihinden problemler kitabı vardı, kağıt kalemsiz birçok problemi zihinden çözerdik.
Sanki sizde de o zamanlardan kalma bi hata yapma endişesi kalmış gibi. Psipsipsi+1
Nedir?’e cevabım bu. Ama nasıl aşılıyor bilemiyorum.
