oturdugum mahalle istanbulda daracık yolları ile ünlü, kış aylarında park yeri sorunu olan, mahallenin yaramaz çocuklarının ve serserilerin arabaları kasten çizdiği bir mahalle.
olur da arabanın bir yerini sürtsem veya birisi kasten park yerinde çizse sıfır otomobil aldıgıma pişman olurum. siz nasıl sıfır otomobil alıyorsunuz? çizilince, vurulunca nasıl rahat ediyorsunuz? ben mi abartıyorum? cana geleceğine mala gelsin amaan mı demek lazım?
edemiyoruz. Allah'a emanet. Kasko tek çözüm.
Sırf bu kuşkularla sıfır yada sıfıra yakın yamaha tracer alamıyorum. Sakınan göze kesin çöp batar.
Bence temiz ikinci el alıp geçmek en iyisi bu yüzden. Taş gelince üzülmeyeceğim aracı alıyorum.
Uzun bir süredir piyasada dengesizlik var, temiz ikinci el arabalar sıfır parasına satılıyor. Bu şartlarda kovalayıp bir sıfır düşürünce alınıyor. Normalde bu vurma/çizik vs. olayları da kaçınılmaz, park halinde iken birisi kapısını açarken vuruyor, bir başkası çarpıp kaçıyor vs. ama artık cidden ya nasip. Ancak sizin durum farklı, o tip bir mahallede cillop gibi araç almak saçma olur, ben olsam yürüyeni sağlam kozmetiği sıkıntılı uygun bir araç alıp yoluma bakarım :).
ben sifir araca karsiyim acikcasi, model yukseltirim.
+10 sene bandina bak, temiz bulursan yapistir.
senin durumunda sikintili mahallede disariya 1.5milyon tl park etmenin mantigi yok, yazik.
bu güne kadar hiçbir zaman sıfır otomobil veya motosiklet almadım.
çakallık korkusuna cepten 500-600K fazla vermek bana saçma geliyor. ikinci elde en ideal yaş 5-8 arası. uygun fiyata çok iyi durumda 2015-2018 model araçlar bulunabilir.