Cumartesi de çalıştığım için bir şey yapamıyorum. Ev iş hep. Benim durumumda olan var mı? Hayatı sorguluyor musunuz?




 

tam da son haftalarda düşündüğüm şeyi işaret etmişsin. yıllarca cumartesileri çalıştım ama şimdi inanamıyorum kendime, minimum 2 gün es şart kesinlikle. işverenle şartları yeniden görüşmek öncelikli önerim olur, olamıyorsa ctesi çalışma olmayan bir firmaya geçmeye çalış derim. bir pazarın varsa kendini planların içine at diyemem gerçekten. ama mesela, uzun tatilleri önceden planlamak güzel olabilir, geçenlerde bunu konuştuk bir arkadaşla. seneye bir amerika seyahati yapmak istiyorum, o beni şimdiden çok motive ediyor. bunun için birikim yapmak, oralardaki arkadaşlarla kontakları yenilemek, şurada şunu yaparız planları vs gündelik hayattaki modunu da yükseltiyor. etrafımda enerjisi yüksek ve hadi şunu yapalım diyen ponçik arkadaşlar tutmaya çalışıyorum bilinçli olarak. akşamlarını ve kalan 1 gününü kendi kendine doldurmak pratik istiyor epey, sürekli kendime neleri sevdiğimi hatırlatıyorum, acayip ama insan unutuyor çünkü. doğa biraz kurtarıcı oluyor, ufak tefek kaçıyorum bir yerlere. daha büyük ölçekte de kendime 1 sene verdim, düzeltmek istediklerimi düzeltip, bir şeyleri alışkanlık haline getirmek ve belki yeni yerlerde yeni düzenler kurmak için.

saveur

milyonlarca insandan sadece birisin. tuhaf bi durum yok. evlenip çocuk yapıyorsun, ölene kadar oyalanıyorsun.

mimikikili

Aramıza hoşgeldin.

Ben ctesi çalışmıyorum, hayatım çok mu güzel :D

İyi değerlendirecek etkinlikler bulun kendinize, çözülüyor.

baldan kaymak
1

mobil görünümden çık