Ama bir ayın sonunda ben işten bayağı soğudum. Birincisi bu insanlar iyi niyete değer vermiyor3. En az parayla en iyi hizmeti almaya çalışıyorlar, alamayınca suçu türk mentalitesine, tembel, gevşek insanlar olmamıza bağlıyorlar. Sabahtan akşama kadar bu insanların türk insanı hakkındaki olumsuz değerlendirmelerini dinliyorum ama bu bir aylik süreçte işini en profesyonellikten uzak yapan bizim takım. Aradığım, ürün satın ya da hizmet satın almaya çalıştığım herkes işlerini lafı dolandirmadan, ellerinden geldiğince nitelikli ve hızlı tamamlarken bizim mekan sahipleri sürekli suçu başkalarına atıyor, mesajlara zamanında cevap vermiyor, kararları zamanında almıyor, insanlara kaba Saba davranarak nitelikli işgücünü kaçırıyor.
Bir işe gercekten ihtiyacım olduğu için dil bariyedir, kültür bariyedir diye bugüne kadar kendimi avuttum ama bugün farkettim ki bu adamlar kaba saba, kibirli, cimri ve kendilerini bizden fersah fersah üstün görüyor. Başta da dedigim gibi iyi niyete, güzel soze kıymet vermiyor.
Beni restaurant müdürü olarak işe aldılar ve en küçük bir sıkıntıda ihale bana kalacak gibi hissettirmeye başladılar. Bu insanlarla çalışmaya devam etmek için bana tek bir neden söyleyebilir misiniz? Benim o göremediğim olumlu gelişmeler gerçekleşebilir mi?
Teşekkürler
hangi ülke?
Rusya
yeni iş bulana kadar bunlarla çalışmaya devam et bence, işsizken iş bulmak daha zor.
Idame edebilecek paran varsa bas istifayi bu strese degmez
"bugün farkettim ki bu adamlar kaba saba, kibirli, cimri ve kendilerini bizden fersah fersah üstün görüyor" muazzam bir aydınlanma. hayırlı olsun.
ruslar zaten...
bunu daha batıda bir yerde yapsan, daha makyajlı ve örtük olarak aynısıyla karşılaşacaktın. nazik nazik üstün göreceklerdi :d
orada kaldıkça daha işsiz kaldığın dönemden daha beter olacaksın. bence yol yakınken ayrıl. belki bu sefer hemen iş bulursun. umutsuz olma.
ruslar bu muameleyi rusça konuşan diğer milletlere de yapıyorlar. ama sizinkiler bunun da ötesinde sscb zamanında kalmış, çok çalışmaktan dem vurup günlük kararları zamanında almaktan acizler. bunun aynısının naziği batıda olabilir, sorun orada zaten, ihtiyaç duyulan şey kibarlık. insanın bir iş gününde karşılaştığı kabalıkların bir üst sınırı olmalı, hizmet sektörü yapısı gereği talepkar, sözle de olsa yaptığın işi takdir edecek yönetici bunları çekilir kılabilir. itilip kakılmak normalleştirilecek bir olay değil. işin insan üzerindeki ezici mental etkisi varken bir de özverinin görmezden gelinmesi filan düpedüz hayvanlık. boş kaldıkça yeni iş bakın.