covid + deprem + ekonomik/siyasi krizler sonrasi gecmeyen ruh hali?
ne kadar eglenceli sey yaparsam yapayim sanki hicbirsey covid oncesi gibi futursuz bir mutluluk vermiyor. sanki hersey biraz tadini kaybetti gibi.
kişisel psikolojimiz yaşadığımız toplumdan bağımsız değil malesef. bu yüzden siz kendi piskolojinizi çok iyi tutsanız da her gün iletişim içinde olduğunuz insanlar mutsuz oldukça bu size de yansıyacak.
Arkadaşlar ben hayattan tamamen kopmuştum fakat psikiyatri işimi çözdü. Korkmayın gidin, sandığınız gibi değil. Belki yapay ama mutluyum, hayattan keyif alıyorum nispeten hafif bir ilaç kullanıyor olmama rağmen.
Bende hiçbir şey covid öncesi gibi değil.
türkiye'de doğmanın bile insanın ruh halini kalıcı olarak bozduğunu düşünüyorum.
ben covid başlarında yurt dışına taşındım, tayin gibi bir olay ile. ailemi ve sevgilimi arkada bıraktım.
şimdi yalnızlık sosu ile karışık, hergün daha kötü oluyor hissiyatını taşıyorum.
sevgilim olsa düzelir bir nebze bence.
Covid değil de deprem ve seçimlerden sonra en küçük mutluluk bile garip bir utanç ve anlamsızlık ikilisi getiriyor. 10 dakikalık komik YouTube videosu izlesem bile böyle.