27 yaşına yeni adım atmış bir er kişisiyim. anadolu yakasında dedemin evinde ailemle birlikte yaşıyorum.
öncelikle ailem ve kendi durumumdan biraz bahsedeyim. aileyle aynı evde yaşasam da kendileriyle iletişimim sıfır diyebilirim. özellikle babamla aram hiç iyi olmayıp, aynı odada olmaktan dahi imtina ediyorum. örneğin kahvaltı yapacaksam malzemelerimi vs. kendim alıyorum, kendi kahvaltımı hazırlayıp odamda yiyorum. akşam yemeği vs. de aynı şekilde. aramızdaki iletişimin sıfır olmasından kaynaklı kişisel alanıma herhangi bir müdahale yok. ayrıca eve istediğim saatte girip, çıkabiliyorum. haftalarca eve gelmesem muhtemelen aramazlar.
şimdi sadede gelecek olursak; uzun süredir içimde olan fakat uzun dönem askerlik vb. gibi sebepler dolayı ertelemek zorunda kaldığım ayrı eve çıkma isteğim yeniden gün yüzüne çıktı. özellikle bu aralar evden çalışmakta olduğum için bu evden iyice soğudum diyebilirim. mesela mutfakta yemek yapacağım diyelim, babam mutfakta olduğundan dolayı sırf yüzünü görmemek için gitmiyorum. bu yüzden saatlerce aç kaldığım oluyor. bir diğer yandan da 27 yaşında olup, hala aileyle aynı evde yaşamak biraz düşündürücü.
yaklaşık bir haftadır ev ilanlarına bakıyorum, emlakçılarla konuşuyorum. ya bekar istemiyorlar ya da kamu çalışanı şartı koyuyorlar. istanbul'un belirli muhitlerinde 8,5-9k gibi rakamlara 2+1 ya da 1+1 evler nadiren de olsa bulabiliyorum. 9k kirası olan bir eve çıksam diyelim; şu anki maaşım 17k. temmuz zammıyla muhtemelen 20k olacak. sizce 9k kirası olan bir evde geçinebilir miyim? eğer çıkarsam şu anki maaşımın yarısından fazlası kiraya gitmiş olacak, onun haricinde de her ay sabit 2,2,5k kredi borcu ödemelerim vs. var.
kiraların ya da enflasyonun düşeceği yok. daha iyi maaşlı bir işe geçme imkanım da en azından önümüzdeki 6 ay içinde yok. ilk birkaç ay sıkıntı çekmeyi, kenara para koyamamayı göze aldım fakat bu durumun uzun süreli olması biraz korkutmuyor değil. bekledikçe de maalesef kendime bir hayat kuramayacakmış gibi hissediyorum. iki arada bir derede kaldım. çıkacaksam da tek çıkmak istiyorum. ev arkadaşı vs. duurmu bu yaştan sonra bana göre pek değil maalesef.
sizce nasıl bir yol izlemeliyim? okuduğunuz için teşekkür ederim
edit; evden çalışma kalıcı olmayacak. en geç temmuz sonu ofise döneceğim.
Sakın şu zamanda ayrı eve falan çıkayım deme.
Paylaşımlı ev.
ev arkadaşı ile çıkmayacaksanız çıkmayın, 9000 kira diye tutarsın bir bakmışsın 19000 olmuş. babanızla yakınlaşın bence, he ben böyle diyorum ama kendim şehir değiştirdim bu yüzden, lakin kıt kanaat geçiniyorum, ama üniversiteyi de ayrı okuduğum için alışkınım.
Airbnb yapabileceğin bir ev olursa iyi olur.
çalışan biri ile evlenip eve çıkmak daha mantıklı senin durumda.
20-9-2 senaryosunda cebine 9 kalıyor. bu evin elektriği, suyu, aidatı, ısınması da ayrı bi bütçe gerektiriyor. kalanı da mutfakta makarna yemeye bile yetmeyebilir.
Ev arkadasi bul ve cik.
bu maaş kurtarmaz
o bütçeyi keyfiyetine, terapiye (aile) harcasan daha sağlıklı olur
Tek başınıza eve çıkmayın.
Kirası 9 bin lira olan evin faturaları, aidatı, damacanayla su alması, en minimumundan temizlik malzemeleri vs. derken ayda 11 bin lira masraf olarak düşünün o evi.
3 ay boyunca kenara 11 bin lira atabilecek misiniz onu deneyin.
Zaten o 3 ay kenara atacağınız toplam 33 bin lira emlakçı+depozito+taşımacılar+faturaları açtırmak derken uçup gidecek.
Bir de bunun üstüne eşya almanız gerekeceği için ayda 3-4 bin lira taksit ödeyeceksiniz.
Kendinize yaşayacak, nefes alacak paranız kalmayacak.
Daha mantıklısı tek değil 2-3 kişilik bir eve çıkmanız. 27 yaş hiç de geç bir yaş değil bunun için.
Bence kendinize soracağınız soru "ev arkadaşlarıyla mı yoksa ailemle mi yaşamak bana daha iyi gelir?" Maalesef iki asgari ücretten az olan gelirinizle tek yaşamanız mümkün değil. Bu arada 9 bin liraya tutacağınız ev kötü bir ev olacak, o yüzden de bir mutsuzluk eklenecek hayatınıza.
25k maaş, 4.5k kirayla her aya ekside başlıyorum. maaşın tamamı araba kredisi ve kredi kartlarına gidiyor. bazen kredi kartının minimumunu ödüyorum. zor yani, ben olsam gururu falan bir kenarıya bırakır aileyle arayı düzeltmeye odaklanırdım
mental olarak eve çıkman %100 gerekiyor ama durumları biliyorsun o para yetmez.
innovia 3'te 1+1 var 5-6 civarına.
Evde böyle gerginlik de insanın ömründen yiyor ya, sabırlar dilerim. Ev arkadaşında da aynı risk var.
Kirası ucuz bir şehirde eve çıksanız mesela 5 kira, 1 faturalarla total 6 liralık bir yer olsa... Kalan 14'i de yersiniz. Hem küçük yer olursa İstanbul gibi suyunu da çekmez para hemen.
Farkındayım şuan tüm Türkiye'de kiralar çıldırmış durumda ama bazı yerlerde 1+0 bile sizin hoşunuza gidecek bir ev bulmanız mümkün. En kötü sizin eviniz yav, size ait, özgürsünüz. Ne kaybedersiniz deneyerek?
Aranızı bozmadan çıkın, en kötü 6 ay deneyip olmazsa geri dönün, evden çıkınca bir daha geri dönemiyor musunuz?
kararımı verdim, uygun bir daire bulduğum an çıkacağım arkadaşlar. maaşın %50'den fazlası ev masraflarına gitse dahi deneyeceğim. çünkü bu evde temel gereksinimlerimi giderirken bile kırk takla atıyorum, böyle nereye kadar?
tek sıkıntı uygun daireyi bulmak. beğendiğim bir daire olduğunda ya aynı gün tutuluyor ya da bekar ya da özel sektör çalışanı istemiyorlar.
bakalım aramaya devam